Kierunek logopedia ogólna i kliniczna to unikatowe studia realizowane od 2011 roku przez Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z I Wydziałem Lekarskim Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Studia mają charakter interdyscyplinarny, łączą bowiem wiedzę z zakresu językoznawstwa, nauk medycznych, psychologii i pedagogiki. Program studiów stworzony został z uwzględnieniem dorobku dziedzin nauk humanistycznych, nauk medycznych i nauk o zdrowiu, nauk społecznych.
Absolwent studiów na kierunku logopedia ogólna i kliniczna uzyskuje wiedzę w zakresie:
1. lingwistycznych podstaw logopedii, w tym:
wiedzy o języku (zwłaszcza o języku polskim), w zakresie systemów gramatycznego i leksykalnego; zróżnicowania: dialektalnego, terytorialnego, społecznego i funkcjonalnego polszczyzny;
kultury języka, zwłaszcza w zakresie: norm poprawnościowych polszczyzny; oceny procesów i zjawisk obserwowanych w zachowaniach językowych i komunikacyjnych współczesnych Polaków;
komunikacji językowej i niejęzykowej, a zwłaszcza w zakresie pragmatyki tych zachowań oraz strategii osiągania celów wypowiedzi.
2. psychopedagogicznych podstawach logopedii, w tym:
psychologii rozwojowej i klinicznej dziecka, szczególnie w zakresie: teoretycznych podstaw opisu rozwoju małego dziecka oraz zagrożeń tego rozwoju;
przyswajania języka przez dzieci w normie rozwojowej oraz zasad i norm komunikacji werbalnej i niewerbalnej, a także zaburzeń i opóźnień w rozwoju mowy i języka;
pedagogicznych aspektów przyswajania języka i mowy, takich m.in. jak wpływ rodziny i najbliższego otoczenia dziecka; programy edukacji językowej dziecka;
pedagogiki i dydaktyki wczesnoszkolnej.
3. medycznych podstaw logopedii, w tym:
anatomii i fizjologii człowieka;
pediatrii, ortodoncji, neurologii dziecięcej.
4. zaburzeń mowy i zasad postępowania logopedycznego, w tym:
klasyfikacji zaburzeń mowy;
etiologii zaburzeń mowy w zakresie dyslalii i dysleksji;
profilaktyki logopedycznej;
terapii logopedycznej.
Absolwenci studiów na kierunku logopedia ogólna i kliniczna zdobywają umiejętności w zakresie:
wykorzystania podstawowych metod i technik badań logopedycznych, przede wszystkim dokonywania badań przesiewowych i diagnostycznych wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, których celem jest wskazanie dzieci z wadami wymowy oraz opóźnionym rozwojem mowy;
opisu i kwalifikacji wad wymowy;
usprawniania narządów artykulacyjnych i usuwania wad wymowy;
współpracy z lekarzem, psychologiem i pedagogiem w celu ustalania metod i trybu postępowania terapeutycznego w zakresie komunikacji (werbalnej i niewerbalnej).
W programie studiów prócz różnorodnych przedmiotów obowiązkowych znajdują się także przedmioty do wyboru. Studenci mogą zapisać się na zajęcia wprowadzające tematykę m.in. stymulacji rozwoju mowy i języka czy przygotowania glottodydaktycznego logopedy do pracy z dziećmi dwujęzycznymi.
Studenci kierunku logopedia ogólna i kliniczna przygotowują się do prowadzenia badań w zakresie prawidłowego i zaburzonego rozwoju mowy dziecka: zbierania materiału badawczego w grupie dzieci oraz jego analizowania, co pozwala na poznawanie charakterystycznych zachowań rozwojowych u dzieci w danym wieku. Badania prowadzone są także w ramach seminariów licencjackich, których uczestnicy rejestrują oraz analizują zachowania językowe i pozajęzykowe m.in. u dzieci z dyslalią lub/i opóźnionym rozwojem mowy.
Absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna posiada wiedzę i umiejętności z zakresu: profilaktyki logopedycznej, diagnozowania i korygowania wad wymowy, diagnozowania i stymulowania rozwoju mowy i języka u dzieci z opóźnionym jej rozwojem.
Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent może kontynuować studia na drugim stopniu na kierunku logopedia ogólna i kliniczna.
W ramach studiów studenci realizują:
praktyki logopedyczne w wymiarze 90 godzin w placówkach oświatowych (poradniach psychologiczno-pedagogicznych, przedszkolach i szkołach), w placówkach służby zdrowia (szpitalach, poradniach przyszpitalnych) i innych jednostkach organizacyjnych (gabinetach logopedycznych, żłobkach, fundacjach itp.)
praktyki pedagogiczne w wymiarze 150 godzin w szkołach podstawowych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz innych placówkach prowadzących działalność wychowawczą z dziećmi i młodzieżą.
Zajęcia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna realizowane są zarówno w budynkach dydaktycznych Uniwersytetu Warszawskiego (Kampus Główny i okolice), jak również Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (Kampus Banacha oraz Kampus Lindleya).
Przyznawane kwalifikacje:
Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna
Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna, specjalność logopedia ogólna
Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna, specjalność logopedia szkolna i dydaktyka polonistyczna
Dalsze studia:
studia drugiego stopnia
Efekty kształcenia
Uwaga, istnieje więcej niż jedna wersja tego pola. Kliknij poniżej i
wybierz wersję, którą chcesz wyświetlić:
Kierunek studiów: Logopedia ogólna i kliniczna, studia I stopnia, specjalizacja glottodydaktyczna
Efekty kształcenia dla programu:
Absolwent:
Ma elementarną wiedzę dotyczącą systemu językowego, rozumianego jako kompetencja osób mówiących, zna zasady rozpoznawania i identyfikowania jednostek różnych podsystemów; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej – normy w zakresie morfologii, składni, leksyki), pozwalającą opisać zjawiska obserwowane w zachowaniach współczesnych Polaków.
Ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka.
Zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych; zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; zna system opieki, edukacji i poradnictwa dla niepełnosprawnych.
Zna paradygmaty zdrowia oraz zachowania zdrowotne i czynniki kształtujące stan zdrowia, posiada świadomość stanów zagrożenia zdrowia i życia.
Umie wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, a także do programowania postępowania terapeutycznego i współpracy z innymi specjalistami.
Zna budowę i funkcję narządów mowy; aparatu: oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego; ma podstawową, uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy, tj. afazji, dyzartrii, niedokształceniu mowy, uwarunkowanym: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgowa dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; zna podstawową terminologię logopedyczną, umie rozpoznawać objawy zaburzeń mowy i planować proces usprawniania mowy w zakresie różnych rodzajów dyslalii oraz opóźnionego rozwoju mowy, czytania i pisania; zna różne podstawowe metody i techniki badań logopedycznych.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy.
Wymiar studiów w punktach ECTS: 180 ECTS; liczba semestrów: 6.
Standardy kształcenia nauczycieli oparte na Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
Liczba punktów ECTS przypadająca na: - zajęcia z zakresu nauk podstawowych: 134 ECTS - zajęcia o charakterze praktycznym ( w tym laboratoria i zajęcia projektowe): 27 ECTS - zajęcia modułowe do wyboru: 59 ECTS
Informacja o praktykach z podaniem wymiaru i liczby punktów ECTS
Praktyki logopedyczne:
Praktyki logopedyczne odbywają się w gabinetach logopedycznych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych i przedszkolach w wymiarze 90 godzin (4 ECTS) w formie śródrocznej: ciągłej i nieciągłej.
Specjalizacja glottodydaktyczna:
Praktyki nauczycielskie obejmują praktyki dydaktyczne w szkołach podstawowych (II etap edukacyjny, klasy IV-VI) w wymiarze 120 godzin (4 ECST) oraz praktyki z zakresu przygotowania pedagogiczno-psychologicznego w wymiarze 40 godzin (4 ECTS). Wymiar i charakter praktyk jest zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r. Praktyki glottodydaktyczne mają wymiar 40 godzin w ramach przedmiotu Metodyka języka polskiego jako obcego (wspólna liczba punktów 2 ECTS).
Kierunek studiów: Logopedia ogólna i kliniczna, studia I stopnia, specjalizacja glottodydaktyczna
Efekty kształcenia dla programu:
Absolwent:
Ma elementarną wiedzę dotyczącą systemu językowego, rozumianego jako kompetencja osób mówiących, zna zasady rozpoznawania i identyfikowania jednostek różnych podsystemów; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej – normy w zakresie morfologii, składni, leksyki), pozwalającą opisać zjawiska obserwowane w zachowaniach współczesnych Polaków.
Ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka.
Zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych; zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; zna system opieki, edukacji i poradnictwa dla niepełnosprawnych.
Zna paradygmaty zdrowia oraz zachowania zdrowotne i czynniki kształtujące stan zdrowia, posiada świadomość stanów zagrożenia zdrowia i życia.
Umie wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, a także do programowania postępowania terapeutycznego i współpracy z innymi specjalistami.
Zna budowę i funkcję narządów mowy; aparatu: oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego; ma podstawową, uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy, tj. afazji, dyzartrii, niedokształceniu mowy, uwarunkowanym: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgowa dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; zna podstawową terminologię logopedyczną, umie rozpoznawać objawy zaburzeń mowy i planować proces usprawniania mowy w zakresie różnych rodzajów dyslalii oraz opóźnionego rozwoju mowy, czytania i pisania; zna różne podstawowe metody i techniki badań logopedycznych.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy.
Wymiar studiów w punktach ECTS: 180 ECTS; liczba semestrów: 6.
Standardy kształcenia nauczycieli oparte na Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
Liczba punktów ECTS przypadająca na: - zajęcia z zakresu nauk podstawowych: 134 ECTS - zajęcia o charakterze praktycznym ( w tym laboratoria i zajęcia projektowe): 27 ECTS - zajęcia modułowe do wyboru: 59 ECTS
Informacja o praktykach z podaniem wymiaru i liczby punktów ECTS
Praktyki logopedyczne:
Praktyki logopedyczne odbywają się w gabinetach logopedycznych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych i przedszkolach w wymiarze 90 godzin (4 ECTS) w formie śródrocznej: ciągłej i nieciągłej.
Specjalizacja glottodydaktyczna:
Praktyki nauczycielskie obejmują praktyki dydaktyczne w szkołach podstawowych (II etap edukacyjny) w wymiarze 120 godzin (4 ECST) oraz praktyki z zakresu przygotowania pedagogiczno-psychologicznego w wymiarze 40 godzin (4 ECTS). Wymiar i charakter praktyk jest zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r. Praktyki glottodydaktyczne mają wymiar 40 godzin w ramach przedmiotu Metodyka języka polskiego jako obcego (wspólna liczba punktów 2 ECTS).
Kierunek studiów: Logopedia ogólna i kliniczna, studia I stopnia, specjalizacja nauczycielska
Efekty kształcenia dla programu:
Absolwent:
Ma elementarną wiedzę dotyczącą systemu językowego, rozumianego jako kompetencja osób mówiących, zna zasady rozpoznawania i identyfikowania jednostek różnych podsystemów; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej – normy w zakresie morfologii, składni, leksyki), pozwalającą opisać zjawiska obserwowane w zachowaniach współczesnych Polaków.
Ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka.
Zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych; zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; zna system opieki, edukacji i poradnictwa dla niepełnosprawnych.
Zna paradygmaty zdrowia oraz zachowania zdrowotne i czynniki kształtujące stan zdrowia, posiada świadomość stanów zagrożenia zdrowia i życia.
Umie wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, a także do programowania postępowania terapeutycznego i współpracy z innymi specjalistami.
Zna budowę i funkcję narządów mowy; aparatu: oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego; ma podstawową, uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy, tj. afazji, dyzartrii, niedokształceniu mowy, uwarunkowanym: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgowa dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; zna podstawową terminologię logopedyczną, umie rozpoznawać objawy zaburzeń mowy i planować proces usprawniania mowy w zakresie różnych rodzajów dyslalii oraz opóźnionego rozwoju mowy, czytania i pisania; zna różne podstawowe metody i techniki badań logopedycznych.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy.
Wymiar studiów w punktach ECTS: 180 ECTS; liczba semestrów: 6.
Standardy kształcenia nauczycieli oparte na Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
Liczba punktów ECTS przypadająca na: - zajęcia z zakresu nauk podstawowych: 134 ECTS - zajęcia o charakterze praktycznym ( w tym laboratoria i zajęcia projektowe): 27 ECTS - zajęcia modułowe do wyboru: 59 ECTS
Informacja o praktykach z podaniem wymiaru i liczby punktów ECTS
Praktyki logopedyczne:
Praktyki logopedyczne odbywają się w gabinetach logopedycznych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych i przedszkolach w wymiarze 90 godzin (4 ECTS) w formie śródrocznej: ciągłej i nieciągłej.
Specjalizacja nauczycielska:
Praktyki nauczycielskie obejmują praktyki dydaktyczne w szkołach podstawowych (II etap edukacyjny, klasy IV-VI) w wymiarze 120 godzin (4 ECST) oraz praktyki z zakresu przygotowania pedagogiczno-psychologicznego w wymiarze 40 godzin (4 ECTS). Wymiar i charakter praktyk jest zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
Kierunek studiów: Logopedia ogólna i kliniczna, studia I stopnia, specjalizacja nauczycielska
Efekty kształcenia dla programu:
Absolwent:
Ma elementarną wiedzę dotyczącą systemu językowego, rozumianego jako kompetencja osób mówiących, zna zasady rozpoznawania i identyfikowania jednostek różnych podsystemów; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej – normy w zakresie morfologii, składni, leksyki), pozwalającą opisać zjawiska obserwowane w zachowaniach współczesnych Polaków.
Ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka.
Zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych; zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; zna system opieki, edukacji i poradnictwa dla niepełnosprawnych.
Zna paradygmaty zdrowia oraz zachowania zdrowotne i czynniki kształtujące stan zdrowia, posiada świadomość stanów zagrożenia zdrowia i życia.
Umie wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, a także do programowania postępowania terapeutycznego i współpracy z innymi specjalistami.
Zna budowę i funkcję narządów mowy; aparatu: oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego; ma podstawową, uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy, tj. afazji, dyzartrii, niedokształceniu mowy, uwarunkowanym: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgowa dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; zna podstawową terminologię logopedyczną, umie rozpoznawać objawy zaburzeń mowy i planować proces usprawniania mowy w zakresie różnych rodzajów dyslalii oraz opóźnionego rozwoju mowy, czytania i pisania; zna różne podstawowe metody i techniki badań logopedycznych.
Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy.
Wymiar studiów w punktach ECTS: 180 ECTS; liczba semestrów: 6.
Standardy kształcenia nauczycieli oparte na Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
Liczba punktów ECTS przypadająca na: - zajęcia z zakresu nauk podstawowych: 134 ECTS - zajęcia o charakterze praktycznym ( w tym laboratoria i zajęcia projektowe): 27 ECTS - zajęcia modułowe do wyboru: 59 ECTS
Informacja o praktykach z podaniem wymiaru i liczby punktów ECTS
Praktyki logopedyczne:
Praktyki logopedyczne odbywają się w gabinetach logopedycznych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych i przedszkolach w wymiarze 90 godzin (4 ECTS) w formie śródrocznej: ciągłej i nieciągłej.
Specjalizacja nauczycielska:
Praktyki nauczycielskie obejmują praktyki dydaktyczne w szkołach podstawowych (II etap edukacyjny) w wymiarze 120 godzin (4 ECST) oraz praktyki z zakresu przygotowania pedagogiczno-psychologicznego w wymiarze 40 godzin (4 ECTS). Wymiar i charakter praktyk jest zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.
ABSOLWENT: ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy, metodach stosowanych w badaniach fonetycznych i podstawach opisu oraz klasyfikacji polskich głosek i fonemów; zna podstawowe teorie fonologiczne; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o semantycznej, gramatycznej i prozodycznej strukturze wypowiedzi: jej składnikach, związkach między nimi (zgoda, rząd), typach zależności (równorzędność, podrzędność, inkluzja), typach zdań; wie, które realizacje systemu są poprawne, które błędne, a które są przejawem zaburzeń mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej; normy z zakresie morfologii, składni i leksyki), pozwalającą opisać i ocenić zjawiska obserwowane w zachowaniach językowych współczesnych Polaków; ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie, czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka; zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym; zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej, stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych, podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; posiada ogólną znajomość budowy i czynności organizmu w celu uzyskania podstaw dla zrozumienia procesów fizjologicznych i patologicznych zachodzących w narządach: głosu, mowy i słuchu w różnych okresach życia człowieka; zna podstawy patofizjologii układu nerwowego z uwzględnieniem aspektów rozwojowych oraz wybranych rodzajów chorób i zaburzeń neurologicznych ważnych z punktu widzenia logopedii; posiada podstawową wiedzę na temat etiologii zaburzeń psychicznych u dzieci, w tym w szczególności autyzmu wczesnodziecięcego, ADHD, zaburzeń zachowania i innych zaburzeń wieku rozwojowego; zna kryteria diagnozowania zaburzeń psychicznych u dzieci; zna współczesne poglądy na współzależność wad zgryzu i wad wymowy ze szczególnym uwzględnieniem seplenienia; ma podstawową uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień w rozwoju systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju; zna zasady i sposoby autokorekcji, techniki przekształcania przyzwyczajeń artykulacyjnych i opanowywania nowych zachowań wymawianiowych; ma pogłębioną wiedzę na temat objawów językowych i pozajęzykowych charakterystycznych dla zaburzonego rozwoju mowy (dyslalia) i dla opóźnionego rozwoju mowy; ma pogłębioną wiedzę na temat przyczyn, patomechanizmu i objawów zaburzeń czytania i pisania, dysleksji; ma podstawową uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy tj.: afazja, dyzartria, niedokształcenie mowy uwarunkowane: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgową dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; ma pogłębioną wiedzę na temat planowania, budowania procesu usprawniania mowy (w zakresie różnych rodzajów dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy), czytania i pisania; ma pogłębioną wiedzę o metodach zapobiegania niepożądanym zjawiskom w procesie przyswajania mowy i języka; ma podstawową uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy, zna podstawowe systemy AAC; samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności badawcze z zakresu językoznawstwa i psycholingwistyki oraz rozwoju i zaburzeń mowy, a także diagnozowania zaburzeń mowy i terapii mowy, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego; umie nazywać i charakteryzować patomechanizmy powstawania zaburzeń rozwoju dziecka: uwarunkowane uszkodzeniami psychoruchowymi, centralnego i/lub obwodowego układu nerwowego; umie organizować w sposób świadomy, systematyczny i planowy zajęcia dydaktyczne dostosowane do wieku i możliwości poznawczych dziecka; respektuje prawa pacjenta, konstruktywnie komunikuje się z pacjentem, jego rodziną oraz zespołem terapeutycznym; potrafi współdziałać i pracować w grupie różnych specjalistów, przyjmując w niej różne role; dostrzega, poprawnie analizuje i pomaga w skutecznym rozwiązywaniu trudności emocjonalno-społecznych pacjentów z zaburzonym lub opóźnionym rozwojem mowy.
Wiedza: absolwent zna i rozumie
w zaawansowanym stopniu charakterystykę oraz uwarunkowania zaburzeń i opóźnień w rozwoju systemu językowego i mowy, klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju; ma zaawansowaną, pogłębioną wiedzę na temat objawów językowych i pozajęzykowych charakterystycznych dla zaburzonego rozwoju mowy (dyslalia) i dla opóźnionego rozwoju mowy; zna zasady i sposoby autokorekcji, techniki przekształcania przyzwyczajeń artykulacyjnych i opanowywania nowych zachowań wymawianiowych;
w zaawansowanym stopniu organizację systemu językowego, leksykalno-semantyczną gramatyczną i prozodyczną strukturę wypowiedzi, jej składniki i związki między nimi, a także zróżnicowanie polszczyzny (terytorialne, społeczne i funkcjonalne) i normy poprawnościowe;
główne szkoły i kierunki psychologiczne oraz pojęcia psychologiczne, w zaawansowanym stopniu uwarunkowania rozwoju osobniczego człowieka: poznawczego, emocjonalnego i moralnego; wie, czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się;
najważniejsze teorie pedagogiczne, modele i metody kształcenia i wychowania oraz ich uwarunkowania, w tym wybrane metody pedagogiki specjalnej, stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych, formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu;
w zaawansowanym stopniu budowę i czynności organizmu pozwalającą na zrozumienie procesów fizjologicznych i patologicznych zachodzących w narządach: głosu, mowy (w tym układu nerwowego) i słuchu w różnych okresach życia człowieka.
Umiejętności: absolwent potrafi
zdobytą wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień w rozwoju systemu językowego i mowy, w szczególności zaburzonego rozwoju mowy (dyslalia) i opóźnionego rozwoju mowy, także zaburzeń czytania i pisania, wykorzystywać w planowaniu i organizacji procesu diagnozy i terapii logopedycznej; nieustannie rozwijać swoją wiedzę i kompetencje w tych zakresach;
wykorzystać już zdobytą wiedzę teoretyczną z dziedziny nauk medycznych i nauk o zdrowiu w diagnozowaniu zaburzeń mowy i języka, planowaniu terapii osób z zaburzeniami mowy i języka, a także w podejmowaniu działań profilaktycznych;
korzystać z wiedzy w zakresie pedagogiki, w tym z metod i technik pedagogiki specjalnej, we własnej pracy pedagogicznej i logopedycznej, zarówno w zakresie działań edukacyjnych, jak i terapeutycznych; uwzględniać zagadnienia z tej dziedziny w procesie uczenia się przez całe życie, a także wykorzystywać je we współpracy ze specjalistami z innych dziedzin;
zastosować zdobytą wiedzę z zakresu psychologii, w tym psychologii rozwojowej i klinicznej, we własnej pracy pedagogicznej i logopedycznej, zarówno w zakresie działań edukacyjnych i terapeutycznych, jak i w komunikacji z pacjentami i ich rodzinami; stale pogłębiać swoje kompetencje w tym zakresie.
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
dostrzegania i odpowiedzialnego analizowania trudności emocjonalno-społecznych pacjentów z zaburzonym lub opóźnionym rozwojem mowy, a także do odpowiedzialnego wspierania ich w pokonywaniu tych trudności; respektowania praw pacjenta, konstruktywnego komunikowania się z pacjentem, jego rodziną oraz zespołem terapeutycznym.
ABSOLWENT: ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy, metodach stosowanych w badaniach fonetycznych i podstawach opisu oraz klasyfikacji polskich głosek i fonemów; zna podstawowe teorie fonologiczne; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o semantycznej, gramatycznej i prozodycznej strukturze wypowiedzi: jej składnikach, związkach między nimi (zgoda, rząd), typach zależności (równorzędność, podrzędność, inkluzja), typach zdań; wie, które realizacje systemu są poprawne, które błędne, a które są przejawem zaburzeń mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej; normy z zakresie morfologii, składni i leksyki), pozwalającą opisać i ocenić zjawiska obserwowane w zachowaniach językowych współczesnych Polaków; ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie, czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka; zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym; zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej, stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych, podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; posiada ogólną znajomość budowy i czynności organizmu w celu uzyskania podstaw dla zrozumienia procesów fizjologicznych i patologicznych zachodzących w narządach: głosu, mowy i słuchu w różnych okresach życia człowieka; zna podstawy patofizjologii układu nerwowego z uwzględnieniem aspektów rozwojowych oraz wybranych rodzajów chorób i zaburzeń neurologicznych ważnych z punktu widzenia logopedii; posiada podstawową wiedzę na temat etiologii zaburzeń psychicznych u dzieci, w tym w szczególności autyzmu wczesnodziecięcego, ADHD, zaburzeń zachowania i innych zaburzeń wieku rozwojowego; zna kryteria diagnozowania zaburzeń psychicznych u dzieci; zna współczesne poglądy na współzależność wad zgryzu i wad wymowy ze szczególnym uwzględnieniem seplenienia; ma podstawową uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień w rozwoju systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju; zna zasady i sposoby autokorekcji, techniki przekształcania przyzwyczajeń artykulacyjnych i opanowywania nowych zachowań wymawianiowych; ma pogłębioną wiedzę na temat objawów językowych i pozajęzykowych charakterystycznych dla zaburzonego rozwoju mowy (dyslalia) i dla opóźnionego rozwoju mowy; ma pogłębioną wiedzę na temat przyczyn, patomechanizmu i objawów zaburzeń czytania i pisania, dysleksji; ma podstawową uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy tj.: afazja, dyzartria, niedokształcenie mowy uwarunkowane: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgową dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; ma pogłębioną wiedzę na temat planowania, budowania procesu usprawniania mowy (w zakresie różnych rodzajów dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy), czytania i pisania; ma pogłębioną wiedzę o metodach zapobiegania niepożądanym zjawiskom w procesie przyswajania mowy i języka; ma podstawową uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy, zna podstawowe systemy AAC; samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności badawcze z zakresu językoznawstwa i psycholingwistyki oraz rozwoju i zaburzeń mowy, a także diagnozowania zaburzeń mowy i terapii mowy, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego; umie nazywać i charakteryzować patomechanizmy powstawania zaburzeń rozwoju dziecka: uwarunkowane uszkodzeniami psychoruchowymi, centralnego i/lub obwodowego układu nerwowego; umie organizować w sposób świadomy, systematyczny i planowy zajęcia dydaktyczne dostosowane do wieku i możliwości poznawczych dziecka; respektuje prawa pacjenta, konstruktywnie komunikuje się z pacjentem, jego rodziną oraz zespołem terapeutycznym; potrafi współdziałać i pracować w grupie różnych specjalistów, przyjmując w niej różne role; dostrzega, poprawnie analizuje i pomaga w skutecznym rozwiązywaniu trudności emocjonalno-społecznych pacjentów z zaburzonym lub opóźnionym rozwojem mowy.