Serwisy internetowe Uniwersytetu Warszawskiego
Nie jesteś zalogowany | zaloguj się
Kierunki studiów > Studia I stopnia > Logopedia ogólna i kliniczna > Logopedia ogólna i kliniczna, stacjonarne pierwszego stopnia

Logopedia ogólna i kliniczna, stacjonarne pierwszego stopnia (S1-LOG)

Pierwszego stopnia
Stacjonarne, 3-letnie
Język: polski

Kierunek logopedia ogólna i kliniczna to unikatowe studia realizowane od 2011 roku przez Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z I Wydziałem Lekarskim Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Studia mają charakter interdyscyplinarny, łączą bowiem wiedzę z zakresu językoznawstwa, nauk medycznych, psychologii i pedagogiki. Program studiów stworzony został z uwzględnieniem dorobku dziedzin nauk humanistycznych, nauk medycznych i nauk o zdrowiu, nauk społecznych.

Absolwent studiów na kierunku logopedia ogólna i kliniczna uzyskuje wiedzę w zakresie:

1. lingwistycznych podstaw logopedii, w tym:

  • wiedzy o języku (zwłaszcza o języku polskim), w zakresie systemów gramatycznego i leksykalnego; zróżnicowania: dialektalnego, terytorialnego, społecznego i funkcjonalnego polszczyzny;
  • kultury języka, zwłaszcza w zakresie: norm poprawnościowych polszczyzny; oceny procesów i zjawisk obserwowanych w zachowaniach językowych i komunikacyjnych współczesnych Polaków;
  • komunikacji językowej i niejęzykowej, a zwłaszcza w zakresie pragmatyki tych zachowań oraz strategii osiągania celów wypowiedzi.

2. psychopedagogicznych podstawach logopedii, w tym:

  • psychologii rozwojowej i klinicznej dziecka, szczególnie w zakresie: teoretycznych podstaw opisu rozwoju małego dziecka oraz zagrożeń tego rozwoju;
  • przyswajania języka przez dzieci w normie rozwojowej oraz zasad i norm komunikacji werbalnej i niewerbalnej, a także zaburzeń i opóźnień w rozwoju mowy i języka;
  • pedagogicznych aspektów przyswajania języka i mowy, takich m.in. jak wpływ rodziny i najbliższego otoczenia dziecka; programy edukacji językowej dziecka;
  • pedagogiki i dydaktyki wczesnoszkolnej.

3. medycznych podstaw logopedii, w tym:

  • anatomii i fizjologii człowieka;
  • pediatrii, ortodoncji, neurologii dziecięcej.

4. zaburzeń mowy i zasad postępowania logopedycznego, w tym:

  • klasyfikacji zaburzeń mowy;
  • etiologii zaburzeń mowy w zakresie dyslalii i dysleksji;
  • profilaktyki logopedycznej;
  • terapii logopedycznej.

Absolwenci studiów na kierunku logopedia ogólna i kliniczna zdobywają umiejętności w zakresie:

  1. wykorzystania podstawowych metod i technik badań logopedycznych, przede wszystkim dokonywania badań przesiewowych i diagnostycznych wśród dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, których celem jest wskazanie dzieci z wadami wymowy oraz opóźnionym rozwojem mowy;
  2. opisu i kwalifikacji wad wymowy;
  3. usprawniania narządów artykulacyjnych i usuwania wad wymowy;
  4. współpracy z lekarzem, psychologiem i pedagogiem w celu ustalania metod i trybu postępowania terapeutycznego w zakresie komunikacji (werbalnej i niewerbalnej).

W programie studiów prócz różnorodnych przedmiotów obowiązkowych znajdują się także przedmioty do wyboru. Studenci mogą zapisać się na zajęcia wprowadzające tematykę m.in. stymulacji rozwoju mowy i języka czy przygotowania glottodydaktycznego logopedy do pracy z dziećmi dwujęzycznymi.

Studenci kierunku logopedia ogólna i kliniczna przygotowują się do prowadzenia badań w zakresie prawidłowego i zaburzonego rozwoju mowy dziecka: zbierania materiału badawczego w grupie dzieci oraz jego analizowania, co pozwala na poznawanie charakterystycznych zachowań rozwojowych u dzieci w danym wieku. Badania prowadzone są także w ramach seminariów licencjackich, których uczestnicy rejestrują oraz analizują zachowania językowe i pozajęzykowe m.in. u dzieci z dyslalią lub/i opóźnionym rozwojem mowy.

Absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna posiada wiedzę i umiejętności z zakresu: profilaktyki logopedycznej, diagnozowania i korygowania wad wymowy, diagnozowania i stymulowania rozwoju mowy i języka u dzieci z opóźnionym jej rozwojem.

Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia absolwent może kontynuować studia na drugim stopniu na kierunku logopedia ogólna i kliniczna.

W ramach studiów studenci realizują:

  • praktyki logopedyczne w wymiarze 90 godzin w placówkach oświatowych (poradniach psychologiczno-pedagogicznych, przedszkolach i szkołach), w placówkach służby zdrowia (szpitalach, poradniach przyszpitalnych) i innych jednostkach organizacyjnych (gabinetach logopedycznych, żłobkach, fundacjach itp.)
  • praktyki pedagogiczne w wymiarze 150 godzin w szkołach podstawowych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz innych placówkach prowadzących działalność wychowawczą z dziećmi i młodzieżą.

Aktualny program studiów znajduje się TUTAJ.

Zajęcia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna realizowane są zarówno w budynkach dydaktycznych Uniwersytetu Warszawskiego (Kampus Główny i okolice), jak również Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (Kampus Banacha oraz Kampus Lindleya).

Przyznawane kwalifikacje:

Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna
Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna, specjalność logopedia ogólna
Licencjat na kierunku logopedia ogólna i kliniczna, specjalność logopedia szkolna i dydaktyka polonistyczna

Dalsze studia:

studia drugiego stopnia

Efekty kształcenia

Uwaga, istnieje więcej niż jedna wersja tego pola. Kliknij poniżej i wybierz wersję, którą chcesz wyświetlić:

Kierunek studiów: Logopedia ogólna i kliniczna, studia I stopnia, specjalizacja glottodydaktyczna

Efekty kształcenia dla programu:

Absolwent:

Ma elementarną wiedzę dotyczącą systemu językowego, rozumianego jako kompetencja osób mówiących, zna zasady rozpoznawania i identyfikowania jednostek różnych podsystemów; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o budowie i funkcjach narządów mowy; ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zróżnicowaniu stylistycznym (terytorialnym, społecznym i funkcjonalnym) polszczyzny, a także wiedzę dotyczącą norm poprawnościowych (normy ortofonicznej i ortograficznej – normy w zakresie morfologii, składni, leksyki), pozwalającą opisać zjawiska obserwowane w zachowaniach współczesnych Polaków.

Ma podstawową wiedzę o uwarunkowaniach rozwoju osobniczego; wie czym charakteryzują się procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, uczenie się; ma podstawową wiedzę o rozwoju poznawczym, emocjonalnym i moralnym człowieka.

Zna cele i treści oraz zasady kształcenia (reguły, normy), metody kształcenia i wychowania (sposób postępowania nauczyciela), formy organizacyjne kształcenia i wychowania oraz metody i zasady oceniania postępów uczniów w nauce i wychowaniu, zwłaszcza w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Zna cele i zasady obowiązujące w pedagogice specjalnej, wybrane metody pedagogiki specjalnej stosowane dla celów edukacyjnych i w rehabilitacji niepełnosprawnych; zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu pedagogiki specjalnej; zna system opieki, edukacji i poradnictwa dla niepełnosprawnych.

Zna paradygmaty zdrowia oraz zachowania zdrowotne i czynniki kształtujące stan zdrowia, posiada świadomość stanów zagrożenia zdrowia i życia.

Umie wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do formułowania ocen i sądów dotyczących mowy, poziomu jej rozwoju i zaburzeń, a także do programowania postępowania terapeutycznego i współpracy z innymi specjalistami.

Zna budowę i funkcję narządów mowy; aparatu: oddechowego, fonacyjnego, artykulacyjnego; ma podstawową, uporządkowaną wiedzę dotyczącą zaburzeń i opóźnień systemu językowego i mowy, zna podstawowe klasyfikacje zaburzeń mowy i opóźnień jej rozwoju.

Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o zaburzeniach mowy, tj. afazji, dyzartrii, niedokształceniu mowy, uwarunkowanym: niedosłuchem, anatomicznym uszkodzeniem i/lub mózgowa dysfunkcją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem; zna podstawową terminologię logopedyczną, umie rozpoznawać objawy zaburzeń mowy i planować proces usprawniania mowy w zakresie różnych rodzajów dyslalii oraz opóźnionego rozwoju mowy, czytania i pisania; zna różne podstawowe metody i techniki badań logopedycznych.

Ma podstawową i uporządkowaną wiedzę o komunikacji alternatywnej i metodach wspomagających rozwój mowy.

Wymiar studiów w punktach ECTS: 180 ECTS; liczba semestrów: 6.

Standardy kształcenia nauczycieli oparte na Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r.

Liczba punktów ECTS przypadająca na:
- zajęcia z zakresu nauk podstawowych: 134 ECTS
- zajęcia o charakterze praktycznym ( w tym laboratoria i zajęcia projektowe): 27 ECTS
- zajęcia modułowe do wyboru: 59 ECTS

Informacja o praktykach z podaniem wymiaru i liczby punktów ECTS

Praktyki logopedyczne:

Praktyki logopedyczne odbywają się w gabinetach logopedycznych, poradniach psychologiczno-pedagogicznych i przedszkolach w wymiarze 90 godzin (4 ECTS) w formie śródrocznej: ciągłej i nieciągłej.

Specjalizacja glottodydaktyczna:

Praktyki nauczycielskie obejmują praktyki dydaktyczne w szkołach podstawowych (II etap edukacyjny, klasy IV-VI) w wymiarze 120 godzin (4 ECST) oraz praktyki z zakresu przygotowania pedagogiczno-psychologicznego w wymiarze 40 godzin (4 ECTS). Wymiar i charakter praktyk jest zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela z dnia 17 stycznia 2012 r. Praktyki glottodydaktyczne mają wymiar 40 godzin w ramach przedmiotu Metodyka języka polskiego jako obcego (wspólna liczba punktów 2 ECTS).

Plan studiów:

Oznaczenia wykorzystane w siatkach:
wyk - Wykład
ćw - Ćwiczenia
kon - Konwersatorium
kint - Kurs internetowy
praktyka - Praktyka
war - Warsztaty
e - Egzamin
z - Zaliczenie
zo - Zaliczenie na ocenę

Kwalifikacja:

Ze szczegółowymi kryteriami kwalifikacji można zapoznać się na stronie: https://irk.uw.edu.pl/