Pedagogika, niestacjonarne (zaoczne), drugiego stopnia (NZ2-PD)

Absolwent osiągnął efekty uczenia się zdefiniowane dla programu studiów, w tym efekty uczenia się zdefiniowane dla obowiązkowej specjalności. Absolwent:

zna i rozumie w pogłębionym stopniu charakterystykę ontogenetycznego rozwoju człowieka;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu funkcjonowanie różnorodnych instytucji edukacyjnych ich misję, cele, funkcje oraz zasady organizacji;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu procesy edukacji, teorie procesów kształcenia, wychowania oraz wsparcia w rozwoju;
zna i rozumie współczesne kierunki rozwoju pedagogiki, historyczne i kulturowe konteksty oraz determinanty tego rozwoju, a także rodzaje powiązań i relacji społecznych oraz ich wagę w perspektywie szeroko rozumianej edukacji;
zna i rozumie różnorodność środowisk wychowawczych, w których zakres wchodzą właściwe im zjawiska i procesy;
potrafi obserwować różnorodne zjawiska społeczne, wyszukiwać, gromadzić, przetwarzać informacje na ich temat odwołując się do różnych źródeł i przyjmować różne kryteria ich interpretacji;
potrafi integrować wiedzę teoretyczną pedagogiki i bliskich jej dyscyplin; analizować, diagnozować oraz projektować rozwiązania praktyczne;
zna i rozumie w pogłębionym stopniu założenia, koncepcje i funkcje edukacji artystycznej i edukacji medialnej;
zna i rozumie metody edukacji artystycznej, edukacji muzealnej, metody stosowane w nauczaniu plastyki w szkole;
potrafi zaprojektować i przeprowadzić działania edukacyjne w przestrzeni artystycznej, muzealnej, społecznej i szkolnej z uwzględnieniem odpowiedniej metodyki oraz potrzeb różnych grup społecznych i wiekowych;
potrafi dokonać krytycznej oceny działań edukacyjnych w przestrzeniach muzealnych i innych obszarach kultury współczesnej.
Kompetencje:
W trakcie praktyk studenci kształtują kompetencje poprzez poznanie specyfiki pracy w różnych instytucjach artystycznych i medialnych (muzea, teatry, mediateki, radio, telewizja, domy kultury), ze szczególnym uwzględnieniem pracy z odbiorcą.
Zdobywają wiedzę o specyfice pracy działów edukacyjnych i informacyjnych różnych placówek artystycznych i medialnych w tym:
1. Poznają formy pracy instytucji, realizowane przez nie programy, zasadność i efektywność podejmowanych działań.
2. Biorąc udział w przygotowaniu programów adresowanych do dzieci, młodzieży i dorosłych, zdobywają umiejętności metodyczno-dydaktyczne specyficzne dla pracy w tych placówkach.
3. Uczą się współpracy w zespole nad programowaniem i wykonaniem konkretnych zadań edukacyjno-artystycznych.
4. Poznają specyfikę przygotowania programów edukacyjno-artystycznych dla dorosłych.

Absolwent osiągnął efekty uczenia się zdefiniowane dla programu studiów, w tym efekty uczenia się zdefiniowane dla obowiązkowej specjalności. Absolwent:

zna i rozumie w pogłębionym stopniu charakterystykę ontogenetycznego rozwoju człowieka;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu funkcjonowanie różnorodnych instytucji edukacyjnych ich misję, cele, funkcje oraz zasady organizacji;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu procesy edukacji, teorie procesów kształcenia, wychowania oraz wsparcia w rozwoju;
zna i rozumie współczesne kierunki rozwoju pedagogiki, historyczne i kulturowe konteksty oraz determinanty tego rozwoju, a także rodzaje powiązań i relacji społecznych oraz ich wagę w perspektywie szeroko rozumianej edukacji;
zna i rozumie różnorodność środowisk wychowawczych, w których zakres wchodzą właściwe im zjawiska i procesy;
potrafi obserwować różnorodne zjawiska społeczne, wyszukiwać, gromadzić, przetwarzać informacje na ich temat odwołując się do różnych źródeł i przyjmować różne kryteria ich interpretacji;
potrafi integrować wiedzę teoretyczną pedagogiki i bliskich jej dyscyplin; analizować, diagnozować oraz projektować rozwiązania praktyczne;
zna i rozumie współczesne kierunki rozwoju teorii zarządzania i polityki oświatowej, ma świadomość historycznych i kulturowych kontekstów i determinantów tego rozwoju;
zna i rozumie strukturę, założone i realizowane funkcje polityki oświatowej oraz odniesienia do systemów zarządzania instytucjami edukacyjnymi w innych krajach
potrafi obserwować różnorodne zjawiska wynikające z prowadzonej przez państwo polityki oświatowej, wyszukiwać, selekcjonować, gromadzić i przetwarzać informacje na ich temat odwołując się do różnych źródeł i przyjmować różne kryteria ich interpretacji
Kompetencje:
W czasie odbywania praktyk pedagogicznych studenci kształtują kompetencje dydaktyczne przez:
1. Obserwowanie placówki, w której praktyki się odbywają, ze szczególnym uwzględnieniem analizy zasad funkcjonowania instytucji i realizowania przez nią celów i zadań dydaktycznych.
2. Obserwowanie działań podejmowanych przez opiekuna praktyk w zakresie czynności dydaktycznych (przebieg procesu nauczania – uczenia się, indywidualizacja działań, ewaluacja, komunikacja interpersonalna w grupie) oraz umiejętności pedagogicznych (tworzenie klimatu społecznego grupy, rozumienie procesów społecznych zachodzących w grupie, kierowanie relacjami inerpersonalnymi).
3. Nabywanie umiejętności w dziedzinie planowania i kontrolowania procesów dydaktycznych i społecznych zachodzących w klasie szkolnej.
4. Nabywanie umiejętności diagnozowania poziomu wiedzy i umiejętności uczniów oraz analizy procesów społecznych z zastosowaniem technik badawczych (testy socjometryczne, obserwacja, wywiad, analiza dokumentów i analiza wytworów).
5. Zdobywanie doświadczeń w samodzielnym przygotowaniu i prowadzeniu zajęć o różnym charakterze (ogólnorozwojowym, wyrównawczym, terapeutycznym).
6. Podejmowanie współpracy z innymi pracownikami placówki, kształtowanie umiejętności pracy w zespole, wykonywanie zadań dydaktycznych i realizowanie celów, wynikających ze specyfiki instytucji.
7. Przeprowadzenie analizy własnych działań, dokonywanie samooceny i wskazanie swoich mocnych stron.

Absolwent osiągnął efekty uczenia się zdefiniowane dla programu studiów, w tym efekty uczenia się zdefiniowane dla obowiązkowej specjalności. Absolwent:

zna i rozumie w pogłębionym stopniu charakterystykę ontogenetycznego rozwoju człowieka;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu funkcjonowanie różnorodnych instytucji edukacyjnych ich misję, cele, funkcje oraz zasady organizacji;
zna i rozumie w pogłębiony stopniu procesy edukacji, teorie procesów kształcenia, wychowania oraz wsparcia w rozwoju;
zna i rozumie współczesne kierunki rozwoju pedagogiki, historyczne i kulturowe konteksty oraz determinanty tego rozwoju, a także rodzaje powiązań i relacji społecznych oraz ich wagę w perspektywie szeroko rozumianej edukacji;
zna i rozumie różnorodność środowisk wychowawczych, w których zakres wchodzą właściwe im zjawiska i procesy;
potrafi obserwować różnorodne zjawiska społeczne, wyszukiwać, gromadzić, przetwarzać informacje na ich temat odwołując się do różnych źródeł i przyjmować różne kryteria ich interpretacji;
potrafi integrować wiedzę teoretyczną pedagogiki i bliskich jej dyscyplin; analizować, diagnozować oraz projektować rozwiązania praktyczne;
zna i rozumie specyfikę funkcjonowania współczesnych środowisk wychowawczych i metody ich analizy w różnych dyscyplinach nauki;
zna i rozumie etyczne zagadnienia działań podejmowanych na rzecz dzieci i innych grup społecznych i kontekst etyczny działań w relacji dziecko-rodzina-państwo;
zna i rozumie cele, zadania i zasady funkcjonowania instytucji służb pomocy dzieciom, rodzinom i innym grupom wymagającym wsparcia o zna procedury korzystania z pomocy wybranych instytucji;
potrafi właściwie opisywać, interpretować i oceniać dane zebrane na temat dziecka i rodziny i formułować poprawne wnioski dotyczące postulowanych działań społeczno-wychowawczych
Kompetencje:
W ramach praktyk studenci kształtują kompetencje dydaktyczne poprzez poznanie specyfiki instytucji (organizacji, rodziny, środowiska). Oznacza to, że w szczególności kształtuje kompetencje poprzez poznanie:
- podstaw prawnych i organizacyjnych (miejsce w systemie opieki nad dziećmi, pomocy społecznej, edukacji), sposobów finansowania;
- celów, funkcji i zadań, programu pracy pedagogicznej i socjalnej;
- struktury i specyfiki zatrudnienia w instytucji, zadań poszczególnych pracowników, komunikacji i współdziałania w zespole;
- zasad współpracy z innymi instytucjami i organizacjami w środowisku;
- charakterystyki osób, dla których działa instytucja, z uwzględnieniem: specyfiki ich potrzeb, sposobów „rekrutacji”, (w jaki sposób dzieci/rodziny trafiają w pole działania instytucji), ich praw i obowiązków;
- form pracy instytucji, realizowanych programów, sposobów zaspokajania potrzeb i realizacji praw osób, dla których powołana jest instytucja, zasadność i efektywność podejmowanych działań;
- opinii pracowników, osób zarządzających i osób korzystających z programów instytucji.