Gramatyka opisowa języka węgierskiego II 3320-ZGJW78W

Po ukończeniu przedmiotu student:

- rozróżnia syntagmy i różne typy zdań w języku węgierskim,
- zna elementarną terminologię używaną w opisie języka, rozumie jej źródła oraz zastosowania
- ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem

- umie podzielić zdania proste na części
- umie podzielić zdania złożone na części współrzędne lub podrzędne,
- umie rozrysować schematy tych zdań,
- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa w typowych sytuacjach profesjonalnych

- ma nawyk śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w języku węgierskim

absolwent zna i rozumie:
- w zaawansowanym stopniu zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W01)
- w stopniu zaawansowanym pojęcia z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego/węgierskiego (K_W02)
- w sposób usystematyzowany metodologię badań nad językiem i kierunki badań w językoznawstwie (K_W03)

absolwent potrafi:
- posługiwać się w sposób zaawansowany ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa (K_U01)
- samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13)

absolwent jest gotów do:
- samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka węgierskiego rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01)
- wykorzystania swoich kompetencji społecznych i językowych w zakresie komunikacji w języku węgierskim, potrafi je wykorzystać we współdziałaniu i pracy w zespole i przyjmować w niej różne role (K_K04)

Warunkiem zaliczenia w semestrze zimowym jest obecność na wykładzie.

brak

Syntagmatyka, składnia:
Literatura obowiązkowa:
- Keszler B., red. 2000, Magyar Grammatika, Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó. „Szintagmatan", 347-366; „Mondattan", 367-551.

Literatura uzupełniająca:
- A. Jászó A. (red.), 2004, A magyar nyelv könyve, Budapest: Trezor Kiadó
- Bencédy J., Fábián P., Rácz E., Velcsov M., 1991, A mai magyar nyelv, Budapest: Tankönyvkiadó – wskazane fragmenty: Rozdz. „Mondattan” – A magyar mondat általános kérdései, 207-208; „Az alany”, 230-238; „A határozók”, 285-335.
- Haader L., 2000, „A mellékmondatok osztályozásának problémái”, Magyar Nyelvőr 124/4, 452-456.
- Haader L., 1999, „Az alárendelő összetett mondatok általános kérdései”, Magyar Nyelvőr 123/3, 340-350.
- Hegedűs R., 2004, Magyar nyelvtan. Formák, funkciók, összefüggések. Budapest:Tinta Könyvkiadó, 125-301. - wskazane fragmenty
- Kiefer F., 1986, „A modalitás fogalmáról”. Nyelvtudományi Közlemények 88., 3-38.
- Pete I., 1999, „Az állító és tagadó mondatok szinonímiája a magyarban” Magyar Nyelv 95/3, 305-312.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3320-ZGJW78W w USOSweb