Wykład monograficzny II stopień - językoznawstwo (węgierska) 3320-LMW12W-WMJ
Celem wykładu jest pogłębienie wiedzy z zakresu językoznawstwa ze szczególnym uwzględnieniem językoznawstwa węgierskiego.
Tematy wykładu należą do takich działów językoznawstwa, jak:
• etymologia (zapożyczenia w języku węgierskim)
• frazeologia
• onomastyka (w szczególności: antroponimy, toponimy, chrematonimy).
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student
- zna podstawowe pojęcia i terminy z zakresu referowanych na wykładzie zagadnień dotyczących językoznawstwa i umie się nimi posługiwać.
- poznał metody analizy dyskursu dostosowane do specyfiki typologicznej języka.
- ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej nauk humanistycznych, a w szczególności filologii, którą jest w stanie samodzielnie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej (K_W01)
- ma pogłębioną wiedzę o zjawiskach zachodzących w obszarach języka, zna terminologię używaną w jego opisie, ma pogłębioną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W02)
- ma pogłębioną wiedzę o miejscu hungarystyki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi (K_W06)
- ma szczegółową wiedzę z zakresu gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego węgierskiego, jego złożoności i historycznej zmienności jego znaczeń (K_W07)
- potrafi - z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów – samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację niezbędną do udziału w zajęciach oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy, dąży do ciągłego rozwoju kompetencji zawodowych (K_U01)
Kryteria oceniania
Końcowy egzamin ustny po II semestrze na podstawie materiału przedstawionego podczas wykładów oraz literatury obowiązkowej.
Literatura
2. semestr – Onomastyka
Literatura obowiązkowa:
Alapvető névtani terminusok jegyzéke (Magyar változat). In: A. Bölcskei, T. Farkas, M. Slíz (red.) (2017). Magyar és nemzetközi névtani terminológia / Hungarian and International Onomastic Terminology (s. 101-111). International Council of Onomastic Sciences; Magyar Nyelvtudományi Társaság, Uppsala; Budapest.
Benkő, Lóránd (1989). A magyar tulajdonnevek története. In: G. Bárczi, L. Benkő, J. Berrár (red.) A magyar nyelv története. (s. 374-388). Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó.
Farkas, Tamás (2016). A magyar családnévanyag kontrasztív szempontú tipológiai-statisztikai vizsgálata. Névtani Értesítő, 38, 33-52.
Hoffmann, István (2015). A névtan és a társtudományok. In: T. Farkas, M. Slíz (red.). Magyar névkutatás a 21. sz. elején (s. 11-22). Budapest: Magyar Nyelvtudományi Társaság – ELTE Magyar Nyelvtudományi és Finnugor Intézet.
Kálmán, Béla (1967). A népetimológia helységneveinkben. Magyar Nyelvőr, 91 (1), 1-11.
Kicsi, Sándor András (2000). A személyekről vett ételnevekről. Névtani Értesítő, 22, 104-117.
Lőrincze, Lajos (1967). Földrajzi neveink élete. Magyar Nyelvjárások, 13, 3-27.
Névtani ismeretek. In: Anna A. Jászó (2004). A magyar nyelv könyve. (s. 607-639). Budapest: Trezor Kiadó.
Parapatics, Andrea (2012). Közszóvá váló személynevek a mai magyar szlengben. In: A. Parapatics (red.). Doktoranduszok a nyelvtudomány útjain. A 6. Félúton konferencia, ELTE BTK, 2010.október 7-8. (s. 156-169). Budapest: ELTE Eötvös Kiadó.
Takács, Szilvia (2005). A nevek mágiája. Névtani Értesítő, 27, 248-256.
Literatura polecana:
Hajdú, Mihály (2002). A névtudomány története. Onomastica Uralica, 2, 1-39.
Hajdú, Mihály (1994). Magyar tulajdonnevek. Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó.
Hoffmann, István (2007). Helynevek nyelvi elemzése. Budapest: Tinta Könyvkiadó.
Kálmán, Béla (1969). A nevek világa. Budapest: Gondolat Kiadó.
Ladó, János (1996). Magyar utónévkönyv. Budapest: Kulturtrade Kiadó.
Nemes, Magdolna (1999). A földrajzi köznevekről. Magyar Nyelvjárások, 37, 331-340.
Sztrákos, Eszter (2012). Névadási szokások a budapesti állatkertben. In: A. Parapatics (red.). Doktoranduszok a nyelvtudomány útjain. A 6. Félúton konferencia, ELTE BTK, 2010.október 7-8. (s. 245-254). Budapest: ELTE Eötvös Kiadó.
Török, Katalin (2016). Hely- és személynevek a magyar internetes gasztronómiai blogok és receptgyűjtemények ételneveiben. Névtani Értesítő, 38, 171-180.
Polecane słowniki:
Bába, Barbara – Nemes, Magdolna (2014). Magyar földrajzi köznevek tára. Debrecen: Debreceni Egyetemi Kiadó.
Fercsik, Erzsébet – Raátz, Judit (2009). Keresztnevek enciklopédiája. A leggyakoribb női és férfinevek. Budapest: Tinta Könyvkiadó.
Hajdú, Mihály (2010). Családnevek enciklopédiája. Budapest: Tinta Könyvkiadó.
Kiss, Lajos (1980). Földrajzi nevek etimológiai szótára. Budapest: Akadémiai Kiadó.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: