Animacja kultury 3402-10AKLZ
Głównym celem jest zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi i praktyką działań animacyjnych na rzecz środowiska lokalnego, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych w dziedzinie kultury. Wykład ma za zadanie zaprezentować studentom ideowe, prawne, historyczne i organizacyjne uwarunkowania działań animacyjnych w sferze kultury oraz wprowadzić w zagadnienia związane z pracą w różnych placówkach, organizacjach i miejscach środowiska lokalnego, w których realizuje się życie kulturalne. Drugi cel polega na pokazaniu uczestnikom zajęć, z jak bardzo złożoną i kruchą materią mają do czynienia, gdy podejmują działania w sferze kultury w środowisku lokalnym.
Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się (biorąc pod uwagę godziny zorganizowane, sposób zaliczenia, pracę samodzielną studenta) wynosi 75 godzin.
Rodzaj przedmiotu
fakultatywne
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Definiuje kulturę lokalną w szerokim kontekście społecznym, ideowym, historycznym, i politycznym.
Identyfikuje różnego rodzaju placówki, organizacje i miejsca środowiska lokalnego, w których realizuje się życie kulturalne.
Opisuje animację kultury w kontekście oddziaływania na środowisko lokalne.
Stosuje pojęcia uczestnictwa w kulturze, kultury lokalnej i globalnej, kultury popularnej, kulturowej glokalizacji.
Analizuje potencjał kulturotwórczy środowisk lokalnych oraz metody działania animacyjnego jako narzędzie wyrównywania szans edukacyjnych i rozwojowych.
Wymienia kryteria różnicujące najważniejsze typu placówek kulturalnych w Polsce.
Analizuje podstawowe zadania animatora kultury i zagrożenia, na które musi on zwracać uwagę oraz jego cechy osobowości, społeczno-zawodowe i kompetencyjne.
Przedstawia społeczne i ideowe otoczenie animacji kultury w obrębie takich pojęć jak: społeczeństwo obywatelskie, organizacje pozarządowe, kapitał społeczny, zasoby lokalne, rozwój lokalny, zaangażowanie społeczne.
Wyjaśnia najważniejsze zasady diagnozowania potrzeb kulturalnych środowiska lokalnego.
Potrafi dokonać analizy konkretnych projektów kulturalnych oraz wskazać przyczyny ich sukcesów i porażek.
Kryteria oceniania
Jedyną formą weryfikacji i oceniania osiągniętych przez studenta efektów uczenia się jest egzamin ustny. Student powinien wykazać się umiejętnościami przedstawionymi w rubryce „efekty uczenia się”. Oznacza to w szczególności posługiwanie się podstawowymi pojęciami z zakresu wykładu i zalecanej literatury oraz zdolność do krytycznego odniesienia się do poruszanych zagadnień z zakresu animacji kultury i szeroko rozumianego kontekstu społecznego tego rodzaju aktywności.
Literatura
Berger P., Neuhaus R., To Empower People: The Role of Mediating Structures in Public Policy, (w:) D.L. Gies, J.S. Ott, J.M., Shafritz (red.), The Nonprofit Organization, Belmut CA 1990, ss. 12-23.
Białek M. (red.), DLA Animacja kultury Metody/Działania/Inspiracje, Towarzystwo Inicjatyw Twórczych "ę", Warszawa 2005;
Burakowska K., O animacji kulturalnej i animatorach. Refleksje praktyka (głos w dyskusji), (w:) J. Żebrowski (red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2003.
Burszta J., Kultura ludowa; M. Malikowski, Lokalność, (w:) Encyklopedia socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
Gliński P., Organizacje pozarządowe, (w:) Encyklopedia socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
Grad J., Kaczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1999, rozdział III, punkt 2: (Animacja społeczno-kulturalna), ss. 116-128; rozdział V, punkt 2 (Nowe zasady finansowania kultury) i punkt 3 (Porządkowanie sektora publicznego w kulturze), ss. 255–290; rozdział II, punkt 2.2.7: Szkolna edukacja kulturalna, jako..., ss. 71-74.
Jankowski D., Pedagogika kultury. Studia i koncepcja, Oficyna wydawnicza Impuls, Kraków 2006, rozdział XI: Dom kultury. Ewolucja instytucji i jej współczesna przydatność.
Jasiński S., Cywilizacyjny globalizm i kulturowa glokalizacja, tekst dostępny na stronie internetowej wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Toruniu na: http://www.woak.torun.pl/index.php?aid=1208165267480323938516d.
Jawłowska A., Kultura w okresie przełomu lat dziewięćdziesiątych, (w:) A. Siciński (red.), Do i od Socjalizmu, IFiS PAN, Warszawa 1998.
Juszczuk M., Barter jako metoda animacji kultury, (w:) G. Godlewski i in. (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2002.
Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 1997, r. V; r. VII.
Kowalewicz K, Działania alternatywne w środowisku lokalnym (na przykładzie „Kliniki lalek”), (w:) J. Mucha (red.), Kultura dominująca jako kultura obca, Oficyna Naukowa, Warszawa 1999.
Kozioł A., Raport: Zabawa w kulturę, Polityka nr 2 (2636), 2, 12 stycznia 2008
Krzysztofek K., Ekspansja kultury mediów a międzypokoleniowy przekaz kultury, (w:) J. Damrosz (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Instytut kultury, Warszawa 1998.
Kurz I. (red.), Teraz! Animacja kultury, Stowarzyszenie Katedra Kultury, Warszawa 2007.
Kwartalnik Trzeci Sektor nr 19: Działalność kulturalna organizacji pozarządowych, zima 2009.
Kwiatkowski M., Kapitał społeczny, (w:) Encyklopedia socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
Lalak D., Badania aktywizujące; S. Kawula, Diagnoza społeczna, (w:) D. Lalak, T. Pilch, Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Żak, Warszawa 1999.
Lewenstein B., Zasoby lokalne: zarys koncepcji, (w:) P. Gliński, B. Lewenstein, A. Siciński, Samoorganizacja społeczeństwa polskiego: III sektor i wspólnoty lokalne w jednoczącej się Europie, Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 2004, ss. 281-301.
Maliszewski T., Uniwersytet ludowy ośrodkiem animacji kulturalnej w regionie, (w:) J. Żebrowski (red.), Animacja kulturalna i społeczno-wychowawcza w środowiskach lokalnych, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 2003.
Mencwel A., Przyczyniać się pomału, (w:) G. Godlewski i in. (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, Warszawa 2002, ss. 13-26.
Mitzner P., Normalni i nienormalni w ośrodku kultury, (w:) B. Fatyga, A. Tyszkiewicz, Normalność i normalka. Próba zastosowania pojęcia normalności do badań młodzieży, OBM, Warszawa 2001.
Pawłowicz B., Pomysł na szkołę w Wierzchowie, (w:) P. Jordan, B. Skrzypczak (red.), Centrum Aktywności lokalnej jako metoda rozwoju społeczności lokalnej, CAL, Warszawa 2002.
Pielasińska W., Monitoring jako próba aktywizowania środowisk lokalnych; E. Kolbowska, Zakres i warunki realizacji monitoringu środowisk edukacji kulturalnej, (w:) W. Pielasińska (red.), Edukacja kulturalna w środowisku wsi i małego miasta, IK, Warszawa 1997.
Skąpska G., Społeczeństwo obywatelskie, (w:) Encyklopedia socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
Skrzypczak B., Organizator kultury jako animator społeczny, punkt: Kim jest i jaką rzeczywiście rolę pełni lub może spełniać animator?, (w:) Godlewski Grzegorz i in. (red.), Animacja kultury. Doświadczenie i przyszłość, Instytut Kultury Polskiej UW, Warszawa 2002, ss. 345-348.
Szkoła animatorów społecznych: Środowisko lokalne – przestrzeń życia i rozwoju oraz Podstawowe cele i metody rozwoju społeczności lokalnych, teksty dostępne na: http://www.sas.engo.pl/polska/spolecznosc/.
Śniadkowski M., Animacja szkolna czynnikiem wspomagającym wypełnianie funkcji szkoły, (w:) P. Waśko, M. Wrońska, A. Zduniak (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, perspektywy, zagrożenia, Elipsa, Poznań-Warszawa 2005 (www.pila.21.edu.pl/publikacje/1/77.pdf).
Świątkiewicz W., Uczestnictwo w kulturze, (w:) Encyklopedia socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
Wieruszewska M., Pomiędzy kulturą „zaściankową” a „uczestniczącą”. Pozorne czy prawdziwe dylematy wsi, (w:) J. Damrosz (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Instytut Kultury, Warszawa 1998.
Wojakowski D., Kultura lokalna, czyli węzeł symboliczny. Z doświadczeń badacza współczesnych społeczności pogranicza wschodniego Polski, (w:) J. Kurczewska (red.), Oblicza lokalności. Różnorodność miejsc i czasu, IFiS PAN, Warszawa 2006.
Żuchowski K., Parafia a działalność kulturalna, (w:) Kościół w regionie, regionalizm w Kościele, Rada Krajowa Regionalnych Towarzystw Kultury, Ciechanów 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: