Gramatyka opisowa języka węgierskiego I 3320-LGJW56C
Na zajęciach studenci poznają poszczególne części mowy (czasowniki; imienne części mowy - rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki i zamki; imiesłowy; przysłówki; słowa określające relacje w zdaniu - czasowniki posiłkowe, przedimki, poimki, przedrostki, spójniki, partykuły; wykrzyknienia i wyrazy dźwiękonaśladowcze). Dzielą również wyrazy węgierskie na morfemy i nazywają je, używając terminów "képző" (sufiks słowotwórczy), "jel" (sufiks gramatyczny), "rag" (końcówka gramatyczna: końcówki osobowe czasownika i końcówki przypadków). Przyporządkowują węgierskie wyrazy do poszczególnych części mowy, ze szczególnym uwzględnieniem różnic między węgierską a polską tradycją gramatyczną.
Rodzaj przedmiotu
Wymagania (lista przedmiotów)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
[wiedza]
- zna cały system morfologiczny języka węgierskiego;
- zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W01)
- ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego/węgierskiego (K_W02)
- ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W03)
[umiejętności]
- rozróżnia wszelkie paradygmaty czasowników, rozpoznaje wyjątki,
- umie poprawnie koniugować i deklinować,
- umie wyrażać się czasownikami posiłkowymi, spójnikami, partykułami, wykrzyknikami, wyrazami modyfikującymi,
- umie dokonać analizy morfologicznej wyrazów,
- potrafi rozpoznać przynależność wyrazów do części mowy,
- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa (K_U01)
- potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13)
[postawy]
- rozumie aglutynacyjny charakter języka węgierskiego,
- dostrzega różnice morfologiczne między językiem węgierskim a polskim,
- wykorzystuje zdobytą wiedzę w posługiwaniu się językiem węgierskim,
- jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka węgierskiego rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01)
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie aktywności, obecności na zajęciach i śródsemestralnych testów kontrolnych.
Progi zaliczeniowe:
51-60% - dostateczny
61-70% - dostateczny plus
71-80% - dobry
81-90% - dobry plus
91-100% - bardzo dobry
powyżej 100% - celujący
Literatura
Podręczniki:
1. Hegedűs Rita, 2004, Magyar nyelvtan. Formák, funkciók, összefüggések. Budapest: Tinta Könyvkiadó, 7-124.
2. Keszler Borbála, red. 2000, Magyar Grammatika, Budapest: Nemzeti Tankönyvkiadó. "Alaktan", "Szófajtan", 35-304.
Literatura zalecana:
3. É. Kiss K., Kiefer F., Siptár P., 1998, Új magyar nyelvtan, Budapest: Osiris. Rozdz. "Alaktan" - 2. A ragozás, 187-221.
4. Bencédy J., Fabián P., Rácz E., Velcsov M., 1988, A mai magyar nyelv, Budapest. (wskazane fragmenty)
5. A mai magyar nyelv rendszere I, 1960-1962, Tompa J. szerk., Budapest: Akadémiai Kiadó. (wskazane fragmenty)
Artykuły:
6. Antal L., 1989, "Képző, rag, jel", [w:] A mai magyar nyelv I. Cikk és tanulmánygyűjtemény, Keszler B. red., Budapest, 80-103.
7. Artowicz E., 2001, "Wpływ gramatyki języków fleksyjnych na model opisu języka węgierskiego. Problemy z interpretacją przypadka". Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LVII, 77-89.
8. Kiefer F., 1987, "A magyar főnév esetei", Magyar nyelv 83, 481-486.
Uwagi
|
W cyklu 2023L:
|
W cyklu 2024L:
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: