Metodologia badań w językoznawstwie 3304-2D1O-MBWJ-052
Miejsce językoznawstwa wśród innych dyscyplin naukowych, sposoby opisu języka (od formalizmu do opisu języka funkcjonującego w ramach społeczno-kulturowych ). Podstawowe problemy metodologiczne związane z podejściem formalnym (opis danych językowych w ramach systemu) oraz podejściem empirycznym (dane korpusowe).
Przedstawienie głównych kierunków językoznawczych od strukturalizmu poprzez funkcjonalne kierunki strukturalistyczne, strukturalizm amerykański wraz gramatyką generatywną, po szeroko rozumianą pragmatykę: teorię aktów mowy i pragmatykę Grice’a oraz językoznawcze teorie wypowiadania i elementy francuskiej analizy dyskursu.
Omówienie podstawowych pojęć językoznawczych m.in. języka, mowy, dyskursu, kontekstu wraz z ich francuskojęzyczną terminologią.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024Z: | W cyklu 2023Z: |
Efekty kształcenia
Student ma pogłębioną wiedzę o metodologii badań nad językiem (K_W05)
Student potrafi wykorzystać różne ujęcia teoretyczne, paradygmaty badawcze i pojęcia właściwe dla językoznawstwa również w nietypowych sytuacjach profesjonalnych (K_UO4)
Student umie współpracować w grupie, rozwiązywać problemy w dyskusji i inicjować stosowne do sytuacji rozwiązania (K_K02)
Kryteria oceniania
Dwa sprawdziany w ciągu semestru - 60% oceny; aktywność, referaty - 40%.
Student ma prawo tylko do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Przy trzech nieusprawiedliwionych nieobecnościach przedstawia na zajęciach dodatkowy referat . Od czterech może nie zaliczyć przedmiotu.
Literatura
Charaudeau P., Maingueneau D., 2002, Dictionnaire d'analyse du discours, Paris, Ed. du Seuil.
Delbecque N., 2002, Linguistique cognitive, Paris-Bruxelles, De Boeck/Duculot.
Dubois et al., 1994, Dictionnaire de linguistique et des sciences du langage, Paris, Larousse.
Ducrot O., Schaeffer J.-M., 1995, Nouveau dictionnaire encyclopédique des sciences du langage, Paris, Ed. du Seuil.
Maingueneau D., 2005, Analyser le textes de communication, Paris, Seuil.
Moeschler J., Auchlin A., 1997, Introduction à la linguistique contemporaine, Paris, A. Colin.
Paveau A.-M., Sarfati , 2003, Les grandes théories de la linguistique. De la grammaire comparée a la pragmatique, Paris, A.Colin.
Riegel M., Pellat J.-P., Rioul R., 1994, Grammaire méthodique de français, Paris, PUF.
Sarfati G.-E., 2005, Eléments d’analyse du discours,, Paris, Armand Colin
Saussure F. De, (1962, 1987) Cours de linguistique générale, Paris, Payot .
Soutet O., 2001, Linguistique, Paris, PUF.
Zemmour D., 2004, Initiation à la linguistique, Paris, Ellipses.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: