Geografia kulturowa oraz dziedzictwo materialne i niematerialne Czech 3005-LU9-GEOCZ
Temat zajęć stanowi charakterystyka warunków geograficznych oraz ekologiczno-demograficznych Czech. Omawiane zjawiska społeczno-kulturowe (centra kulturowe, miejsca kultu religijnego, sztuka ludowa) prezentowane są w perspektywie ich przestrzennego zróżnicowania, podobnie jak procesy migracyjne, decydujące o ich rozmieszczeniu wewnętrznym.
Udział w zajęciach umożliwia zdobycie wiedzy z zakresu charakterystyki wybranych regionów Czech pod względem potencjału kulturowego a także ich oceny pod kątem atrakcyjności turystycznej.
Zajęcia kształcą umiejętność kojarzenia i transponowania określonego materiału teoretycznego na przestrzeń życia codziennego oraz lokalizowania omawianych zagadnień w przestrzeni mapy, dzięki czemu student uzyskuje symultaniczny obraz omawianych problemów.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć potrafi zlokalizować na mapie miejsca ważne dla czeskiej kultury, historii i sztuki. Zna ukształtowanie geograficzne Czech, potrafi nazwać formacje geograficzne i przyrodnicze. Zna czeskie dziedzictwo UNSECO. Potrafi powiązać terytoria geograficzne z wydarzeniami z dziejów Czech a także scharakteryzować typowe zjawiska kulturowe (zwyczaje, kuchnia i in.) dla danego regionu. Zna i rozumie przydatność przydatność przestrzeni geograficznej Czech dla różnych form turystyki i w oryginalny sposób opracować i zaprezentować wybrane zagadnienie.
Kryteria oceniania
Na zaliczenie zajęć składa się kilka elementów: aktywność i przygotowanie do zajęć (możliwe są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze). Studenci będą również musieli zaprezentować jeden z wybranych tematów związanych z omawianymi zagadnieniami. Obowiązuje również końcowe zaliczenie w formie pisemnego testu.
Literatura
• Cvejnová J., Co chcete vědět o České republice. Učebnice reálií, Praha 1997.
• Havlíček T.,Klingorová K., Lysák J. et al., Atlas náboženství Česka, Praha 2017
• Heřmanová E., Chromý P. a kol., Kulturní regiony a geografie kultury : kulturní reálie a kultura v regionech Česka, Praha 2009
• Heřmanová E., Patočka J., Lokální a regionální kultura v České republice: kulturní prostor, kulturní politika a kultturní dědictví, Praha 2008
• Jakubowska A., Czechy, [w:] Nowa dziesiątka Unii Europejskiej, red. D. Jędrzejczyk, Warszawa 2005, s. 61-115
• Jančak, P., Vysočina, aneb jazykové „rozvodí“, [w:] Geografické rozhledy, 11, 2, 2001, s. 48–49.
• Siwek T., Bogdová K., České kulturně-historické regiony ve vědomí svých obyvatel, [w:] Sociologický časopis, 43, 4, 2007, s. 1039–1053.
• Siwek T., Podziały wewnętrzne w Republice Czeskiej, [w:] Przegląd Geogradiczny 82, 4, 2010, s. 531-548
• materiały audiowizualne – emisje telewizyjne i radiowe; dane statystyczne (Český statistický úřad), tematycznie powiązane portale i strony internetowe
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: