Historia języka słowackiego z elementami gramatyki historycznej 3005-KU6HJSLO
1. Wczesny okres przed przyjęciem pisma, język kultury naszych przodków w X i XI wieku, starosłowiański, piśmiennictwo starosłowiańskie, przegląd form we wczesnym okresie przed początkiem piśmiennictwa.
2. Starszy okres przed początkiem piśmiennictwa, łacina na Słowacji, kościelny język słowiański wschodniej Słowacji, czeski na Słowacji, czeski z wpływami słowackimi, formy w starszym okresie przed początkiem piśmiennictwa.
3. Młodszy okres przed początkiem piśmiennictwa .
4. Okres pisany – okres bernolákowski, kodyfikacja bernolákowskiego języka słowackiego, ortografia i struktura językowa bernolákowczyzny.
5. Formy w okresie bernolákowskim, polemiki i krytyka w okresie bernolákowskim.
6. Okres štúrowski – charakterystyka, kodyfikacja štúrowskiego języka słowackiego, ortografia i struktura językowa pisanej odmiany štúrowskiej języka słowackiego.
7. Polemiki i krytyki w okresie štúrowskim.
8. Porównanie tekstów w bernolákowskim i štúrowskim języku słowackim – Ján Hollý „Svatopluk”, Samo Chalupka „Mor ho!”, Janko Kráľ „Zakliata panna vo Váhu” i „Divný Janko”.
9. Okres reform – definicja, kodyfikacja językowa po reformie.
10. Okres Macierzy słowackiej – definicja, regulacja kodyfikacji Hattala, formy w tym okresie.
11. Okres martinski – definicja, kodyfikacja Cambela, sytuacja językowa na początku XX wieku, działalność kodyfikacyjna Jozefa Škultéty.
12. Okres międzywojenny – język pisany w Republice Czechosłowackiej (1918–1939), sytuacja językowa w latach 20. i 30. XX wieku, Zasady ortografii słowackiej z 1931 roku.
13. Okres współczesny – język pisany w Państwie Słowackim (1939–1945), język pisany w odnowionym czechosłowackim państwie, sytuacja językowa na Słowacji, Zasady ortografii słowackiej z 1953 roku, poszczególne poziomy systemu języka pisanego słowackiego.
14. Badania naukowe nad językiem słowackim, kodyfikacja normy, kultura językowa, użycie – norma – kodyfikacja, osobowości słowackiego językoznawstwa.
15. Język pisany po 1989 roku i po powstaniu Republiki Słowackiej w 1993 roku – tendencje badawcze, osobowości współczesnej językoznawstwa.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student/ka zna i rozumie:
- czynniki kształtujące historię języka słowackiego
- etapy historii zewnętrznej języka słowackiego
- elementy historii wewnętrznej języka słowackiego
- wpływ historii języka na jego stan współczesny
- funkcjonowanie systemu języka słowackiego na przestrzeni dziejów a także jest zaznajomiony z tradycjami badań nad historią języka słowackiego
Student/ka potrafi:
- ocenić wpływ poszczególnych postaci historycznych na rozwój języka narodowego
- wskazać źródła historyczne poszczególnych składników dzisiejszej tradycji językowej i scharakteryzować czynniki ją kształtujące
- zinterpretować przykłady poszczególnych faz rozwojowych tradycji językowej
- prowadzić dobrze uzasadnioną dyskusję, opierając się na rzetelnych argumentach zarówno w języku polskim, jak i słowackim
Student/ka jest gotowa/gotów do:
- pogłębiania posiadanej wiedzy na temat historii języka słowackiego, korzystając z dostępnych źródeł historycznych i współczesnych
Kryteria oceniania
Egzamin ustny.
Aby zostać dopuszczonym do egzaminu należy spełnić następujące warunki: być obecnym na zajęciach (dopuszczalne są 2 nieobecności, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób uzgodniony wcześniej z prowadzącym), aktywnie uczestniczyć w zajęciach
Studenci mają prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności. Pozostałe nieobecności należy zaliczyć w porozumieniu z osobą prowadzącą zajęcia..
Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach pisemnych i prezentacjach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 roku. W związku z tym, że jedną z podstawowych umiejętności zdobywanych na lektoratach języków obcych jest sprawne posługiwanie językiem obcym (użycie właściwej leksyki, struktur gramatycznych i składniowych), zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do przygotowania, korekty i redakcji prac powstających na zajęciach, prac domowych a także testów cząstkowych i egzaminów. Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI tylko w sytuacjach, w których prowadzący dopuszcza ich użycie.
Rozkład pracy studenta:
uczestniczenie w zajęciach: 30 h – 1 ECTS
praca własna studenta: 75 h – 3 ECTS
łącznie: 4 ECTS
Literatura
KAČALA, Ján – KRAJČOVIČ, Rudolf. 2006. Prehľad dejín spisovnej slovenčiny. Martin : Matica slovenská, 2006. 223 s. ISBN 80-7090-813-0.
KRAJČOVIČ, Rudolf. 1988. Vývin slovenského jazyka a dialektológia. Bratislava : SPN, 1988. 344 s.
KRAJČOVIČ, Rudolf – ŽIGO, Pavol. 2006. Dejiny spisovnej slovenčiny. Bratislava : Univerzita Komenského, 2006. 252 s. ISBN 80-223-2158-3.
KRAJČOVIČ, Rudolf – ŽIGO, Pavol. 1999. Príručka k dejinám spisovnej slovenčiny. Bratislava : Univerzita Komenského, 1999. 192 s. ISBN 80-223-1298-3.
ŽIGO, Pavol. Perspektívy a osudy Štúrovej kodifikácie. In Štúdie k jubileu Ľudovíta Štúra. Historia Nova 10. [online] Bratislava : Stimul, 2016, s. 108 – 118. Dostupné na internete: https://fphil.uniba.sk/fileadmin/fif/katedry_pracoviska/ksd/h/Hino10.pdf.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: