Teatr i dramat romantyczny 3001-B730LR1

Po ukończeniu przedmiotu student:
– potrafi rozpoznać i opisać konwencję teatru romantycznego;
– definiuje gatunek dramatu romantycznego;
– zna historię najwybitniejszych dwudziestowiecznych inscenizacji dramatów romantycznych;
– orientuje się w najważniejszych konwencjach teatralnych XX wieku;
– orientuje się w problematyce adaptacji dzieł literackich;
– posiada podstawy do krytycznej analizy inscenizacji teatralnych jako tekstów kultury.

Aktywność na zajęciach, bieżące przygotowanie do zajęć, pozytywnie ocenione kolokwium pisemne.

1-3.
- j. Michalik, Gawęda o "szkole krakowskiej" [w:] Nowe histoorie 1. Ustanawianie historii. Warszawa 2010.
- M-A. Allévy-Viala, Inscenizacja romantyczna we Francji. Tłum. W. Natanson. Przedm. Z. Raszewski. Warszawa 1959.
- A. Banach, Teatr romantyczny. Człowiek patetyczny i Opera XIX wieku. Człowiek nieprawdziwy [w:] Tegoż, Wybór maski. Kraków 1962.
- P. Mitzner, W teatrze romantycznym. Pierwszy etap, W romantycznym teatrze europejskim, W teatrach warszawskich i Światło wapienne. Duchy i fantasmagorie [w:] Tegoż, Teatr światła i cienia. Warszawa 1987.
- A. Kowalczykowa, Teatr między epokami [w:] Tejże, Dramat i teatr romantyczny. Warszawa 1997 (fragmenty).
- H. Waszkiel, Trudne lata. Teatr warszawski 1815-1868. Warszawa 2015 (fragmenty)
- E. Partyga, Wiek XIX. Przedstawienia. Warszawa 2017.
- Komedianci, reż. M. Carné (1945).
- K. Trojanowski, Marcel Carne - klasyk francuskiego kina. Toruń 2011 (rozdział Melodramat w hołdzie tradycji romantycznej).
- J. Svehla, Deburau, pierrot nieśmiertelny. Warszawa 1983.
- A. Jakubiszyn-Tatarkiewicz, Teatr krajów zachodniej Europy XIX i początku XX wieku. Cz. II. Teatr francuski od 1789 do 1848 roku. Łódź - Warszawa 1956.
4-5
- A. Mickiewicz, Dziady, J. Słowacki, Kordian, Balladyna, Z. Krasiński, Nie-Boska komedia.
- Z "Pamiętnika Teatralnego" 1959, z.1-3 teksty: Z. Raszewskiego (O teatralnym kształcie "Balladyny", Słowacki i Mickiewicz wobec teatru romantycznego) i J. Maciejewskiego (Zagadka Kordiana).
6-7
- M. Masłowski, Dzieje bohatera. Teatralne wizje „Dziadów”, „Kordiana” i „Nie-Boskiej komedii” do II wojny światowej. Wrocław 1978 (rozdział 1. Prapremiery).
- M. Prussak, Dziady bez mesjanizmu [w:] „Dziady” Adama Mickiewicza. Poemat. Adaptacje. Tradycje. Red. B. Dopart. Kraków 1999 (o Dziadach Wyspiańskiego).
8-9
- M. Masłowski, Dzieje bohatera. Teatralne wizje „Dziadów”, „Kordiana” i „Nie-Boskiej komedii” do II wojny światowej. Wrocław 1978 (rozdział 3. Ku monumentalności).
- J. Timoszewicz, „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera. Warszawa 1970.
- Dziady”. Od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego. Red. T. Kornaś, G. Niziołek. Kraków 1999 (fragmenty dot. inscenizacji Schillera).
- Z. Majchrowski, Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza. Gdańsk 1998 (fragmenty dot. inscenizacji Schillera).
- L. Kaczyńska, Winkelried ożył? Teatralne odczytywanie „Kordiana” (1945-2000). Gdańsk 2006 (fragmenty dot. inscenizacji Schillera).
- S. Skwarczyńska, Leona Schillera trzy opracowania teatralne „Nie-Boskiej komedii” w dziejach jej inscenizacji w Polsce. Warszawa 1959.
- Na temat Wielkiej Reformy Teatru zob. np. Historia teatru. Red. J. R. Brown. Tłum. H. Baltyn-Karpińska. Warszawa 2007, s. 341-379 lub L. Kuchtówna, Schillera i Horzycy teorie polskiego teatru monumentalnego [w:] Leon Schiller. W stulecie urodzin 1887–1987. Red. Tejże i B. Lasockiej. Warszawa 1990.
10-12
- Dziady, reż. A. Bardini (1955), J. Grotowski (1961), K. Dejmek (1967), K. Swinarski (1973), J. Grzegorzewski (1987 i 1995).
- Kordian, reż. J. Axer (1955), J. Grotowski (1962), A. Hanuszkiewicz (1970).
- Nie-Boska komedia, reż. B. Korzeniewski (1959), K. Swinarski (1965), J. Grzegorzewski (1979 i 2002).
- Z. Majchrowski, Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza. Gdańsk 1998 (wybrane fragmenty).
- J. Timoszewicz, „Dziady” w inscenizacji Schillera. Warszawa 1970 (wybrane fragmenty). .
– L. Kaczyńska, Winkelried ożył? Teatralne odczytywanie „Kordiana” (1945-2000). Gdańsk 2006 (wybrane fragmenty).
- M. Czanerle, Teatr pokolenia. Łódź 1964 (fragment dotyczący inscenizacji „Nie-Boskiej komedii” w reż. B. Korzeniewskiego).
- M. Janion, Czas formy otwartej [w:] Tejże, Czas formy otwartej. Tematy i media romantyczne. Warszawa 1984.
- A. Kuligowska-Korzeniewska, „Galilaee, vicisti!”. „Nowy Rocznik Teatralny” 2011/2012, nr II. Teatr Nowy w Łodzi.
- Krytycy o Swinarskim. Wybór recenzji ze spektakli Konrada Swinarskiego. Wyb. M. Katarzyna Gliwa. Katowice 2001.
- M. Prussak, Teraźniejszość „Nie-Boskiej komedii” [w:] Zygmunt Krasiński. Pytania o twórczość. Red. B. Kuczera-Chachulska, M. Prussak, E. Szczeglacka. Warszawa 2005.
- J. Walaszek, Zygmunt Krasiński. Nie-Boska komedia [w:] Konrad Swinarski i jego krakowskie inscenizacje. Warszawa 1991 (fragment dotyczący inscenizacji „Nie-Boskiej komedii” w reż. K. Swinarskiego).
13-15
- M. Janion, Zmierzch paradygmatu [w:] Tejże, Do Europy tak, ale razem z naszymi umarłymi. Warszawa 2000.
- Mickiewicz. Dziady. Performance. Reż. Paweł Wodziński, Dziady. Teatr Polski w Bydgoszczy 2011.
- Dziady. Części I, II, IV i wiersz UPIÓR, Dziadów cz. III. Reż. Michał Zadara. Teatr Polski we Wrocławiu 2014 i 2015.
- Dziady. Reż. Radosław Rychcik. Teatr Nowy w Poznaniu 2014.
- Nie/boska komedia. Reż. Piotr Kruszczyński. Teatr im. Al. Fredry w Gnieźnie 2011.
- Nie-Boska komedia. Reż. Adam Nalepa. Teatr Wybrzeże w Gdańsku 2011.
- Nie-boska komedia. WSZYSTKO POWIEM BOGU! Reż. Monika Strzępka. Stary Teatr Kraków 2014.
- Kordian. Reż. Szymon Kaczmarek. Stary Teatr Kraków 2012.
- Kordian. Reż. Piotr Szczerski. Teatr im. Żeromskiego. Kielce 2015.
- Recenzje omawianych spektakli i artykuły im poświęcone w portalach e-teatr.pl (archiwum wirtualne) i teatralny.pl oraz na stronie (i stronie archiwalnej) miesięcznika „Teatr”.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3001-B730LR1 w USOSweb