Genetyka kryminalistyczna 4027-KNS-BG-23-GEN
1. Historia i początki badań DNA do celów kryminalistycznych
2. Podstawy genetyki klasycznej: gen, allel, prawa Mendla, chromosomowa lokalizacja genów, podział komórki
3. Prawo Hardy’ego-Weinberga i podstawy genetyki populacji
4. DNA jako materiał genetyczny, kodujący i niekodujący DNA
5. Zmienność genetyczna, jej rodzaje. Markery wykorzystywane w analizach DNA do celów kryminalistycznych
6. Podstawowe techniki analizy DNA w kryminalistyce
7. Genetyka cech oligo i wielogenowych oraz wieloczynnikowych
8. Testy genetyczne pozwalające na określenie cech fenotypowych (kolor włosów, oczu)
9. Zjawiska biologiczne mające wpływ na wiarygodność badań DNA – m. in. mozaikowatość, różnorodność epigenetyczna
10. Zastosowanie sekwencjonowania następnej generacji w kryminalistyce
11. Badania DNA organizmów innych niż człowiek
12. Bazy danych genetycznych w kryminalistyce
13. Problemy etyczne w odniesieniu do badań DNA w kryminalistyce
14. CSI: fikcja a rzeczywistość. Ograniczenia genetyki kryminalistycznej.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024Z: | W cyklu 2023Z: |
Efekty kształcenia
Absolwent zna podstawy genetyki, w tym zna podstawowe pojęcia informacji genetycznej, materiału genetycznego, kodu genetycznego, genotypu i fenotypu. Zna i potrafi stosować techniki genetyczne służące do identyfikacji materiału genetycznego. Wykazuje ostrożność i krytycyzm w odbiorze i interpretacji informacji z dziedziny genetyki, potrafi interpretować od strony biologicznej i statystycznej wynik badań genetycznych. Potrafi współpracować z innymi ekspertami, bazując na wynikach przeprowadzonych przez siebie badań.
K_W01; Absolwent zna w sposób pogłębiony znaczenie kryminalistyki i nauk sądowych oraz ich miejsce w szerokiej perspektywie systemu nauk; zna relacje występujące między kryminalistyką a obszarami nauk ścisłych i przyrodniczych; zna metodologię badań w podstawowych dziedzinach kryminalistyki; zna terminologię stosowaną w literaturze przedmiotu kryminalistyki i nauk z nią związanych tj. z zakresu chemii, fizyki i biologii.
K_W03; Absolwent zna znaczenie człowieka jako podmiotu badań, zna fundamentalne zasady identyfikacji człowieka w kontekście zastosowania metod nauk przyrodniczych i ścisłych w kryminalistyce.
K_U03; Absolwent potrafi przeprowadzić czynności wykrywcze, zabezpieczające oraz dokumentacyjne związane z dowodami kryminalistycznymi, odpowiednio dobierając sprzęt, materiały i metody naukowo-badawcze, w zależności od badanych śladów, posługując się terminologią dyscyplin pokrewnych fizyki, chemii, biologii, informatyki.
K_U05; Absolwent umie komunikować się z różnymi kręgami specjalistów w kwestii ustalania optymalnych warunków wykrywania i identyfikacji przestępstw, ich sprawców i ofiar.
K_K02; Absolwent ma zdolność do formułowania i proponowania specjalistycznych naukowych metod do rozwiązania problemów oraz do skutecznej i efektywnej współpracy z ekspertami z różnych obszarów nauki.
K_K03; Absolwent jest gotów odpowiedzialnie wykorzystywać zdobytą wiedzę z zakresu fizyki, chemii, biologii, do ochrony społeczeństwa przed zagrożeniami, rozpoznając zagrożenia dla państwa prawa i wykonując czynności wykrywające i zwalczające przestępczość, a także zapobiegając im.
Kryteria oceniania
Ćwiczenia są zaliczane jeśli student:
1) uczestniczył w co najmniej 85 procentach zajęć;
2) pracował na zajęciach w sposób pozwalający pozytywnie ocenić wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, jakie w toku zajęć uzyskał (opisane w sylabusie jako przedmiotowe efekty kształcenia).
3) zdał kolokwium pisemne, które odbędzie się pod koniec ostatnich zajęć i będzie obejmować materiał z ćwiczeń z wyłączeniem ostatnich
Egzamin pisemny ma formę odpowiedzi na pytania otwarte i obejmuje materiał z wykładów.
Literatura
„Geny: Krótkie Wprowadzenie 6” Jonathan Slack, tłum. Joanna Chojak-Koźniewska, Bartłomiej Koźniewski, Wydawnictwo Uniwersytety Łódzkiego, 2017
„Analiza DNA. Teoria i praktyka” pod redakcją Ryszarda Słomskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2014
„Badania DNA dla celów sądowych” Wojciech Branicki, Tomasz Kupiec, Paulina Wolańska-Nowak, Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych, 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: