Wiedza o języku tureckim 3600-7-TU1-WJT1
Zajęcia w formie wykładów poświęcone są omówieniu następujących zjawisk fonologicznych i morfologicznych we współczesnym języku tureckim (opis synchroniczny):
1. Ogólna prezentacja języka tureckiego – użytkownicy, pokrewieństwo i struktura.
2. Zjawiska fonologiczne: harmonia samogłosek i spółgłosek, wypadanie samogłosek, udźwięcznianie i ubezdźwięcznianie spółgłosek, akcent wyrazowy i zdaniowy.
3. Kategorie morfologiczne : imię
4. Deklinacja imienia i zaimków osobowych i wskazujących.
5. Morfemy dzierżawcze.
6. Zaimki
7. Morfemy tworzące wyrazy o znaczeniu przymiotnikowym i przysłówkowym.
8. Morfemy słowotwórcze tworzące imiona od imion.
9. Liczebniki
10. Partykuły
11. Kategoria czasownika:
12. Strony czasownika
13. Tryby (oznajmujący, rozkazujący, życzący, musu, tryb warunkowy, tryb świadka)
14. Czasy bezwzględne
15. Czasy względne (złożone)
16. Imiesłowy
17. Imiona odsłowne
18. Converba
19. Czasowniki złożone
20. Morfemy słowotwórcze tworzące czasowniki od imion
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
w sali
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu wykładu student powinien posiadać gruntowną wiedzę o strukturze fonologicznej i morfologicznej współczesnego języka tureckiego.
Kryteria oceniania
umiejętność przekazywania wiedzy o morfologii języka tureckiego.
Literatura
Mehmet Hengirmen Türkçe Dilbilgisi, Ankara 2007
Korkmaz Z., Türkiye Türkçesi Grameri (Şekilbilgisi), Ankara 2005
Fuat Bozkurt, Türkiye Türkçesi, Istanbul 2010
Tadeusz Majda, Język turecki, Warszawa 2001
Lewis G.L., Turkish Grammar, Oxford 1963
Marek Stachowski, Gramatyka turecka w zarysie
www.onlineturkish.com (Lekcje gramatyki tureckiej dla początkujących)
http://www.turkishlanguage.co.uk/turkgram.htm (Podstawy gramatyki tureckiej dla cudzoziemców)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: