Psychologia kliniczna z elementami psychiatrii 3401-PS12PKE
Zakres tematyczny wykładu i ćwiczeń
1. Kryteria definiowania zaburzeń w psychologii i psychiatrii
2. Podstawy psychopatologii ogólnej
3. Psychozy i ich uwarunkowania
4. Upośledzenie umysłowe i zespoły psychoorganiczne
5. Zaburzenia osobowości, nerwice i uzależnienia
6. Koncepcje stresu i wpływ stresu na zachowanie, zespół stresu pourazowego (PTSD) – przyczyny i skutki zwłaszcza u ofiar przestępstw, wypadków i kataklizmów
7. Rodzina i szkoła jako źródła zaburzeń w funkcjonowaniu dzieci i młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań naruszających prawo
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Efekty w zakresie wiedzy (K_W01, K_W09,)
Student:
• ma podstawową wiedzę o specyfice psychologii klinicznej i psychiatrii, w tym zna podstawowe słownictwo i definicje stosowane w psychologii klinicznej
• ma wiedzę na temat zaburzeń zdrowia psychicznego i ma umiejętność analizy jej wpływu na rozwój człowieka i funkcjonowanie w życiu codziennym
• ma podstawową wiedzę na temat znaczenia zaburzeń zdrowia psychicznego dla rozwoju człowieka, potrafi wymienić wybrane problemy kliniczne i ich wpływ na rozwój człowieka w poszczególnych etapach życia
Efekty w zakresie umiejętności (K_U02, K_U06, K_U10)
Student:
• potrafi dokonać obserwacji i interpretacji podstawowych objawów zaburzeń psychicznych i psychologicznych, analizuje ich powiązania z różnymi obszarami funkcjonowania człowieka.
• potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej i psychiatrii w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań.
• potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi źródeł i objawów zaburzeń zdrowia psychicznego w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pomocowej
• potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii klinicznej i psychiatrii do rozpoznawania i nazwania zaburzenia psychicznych oraz szacuje głębokość tych zaburzeń
• potrafi dokonać wyboru odpowiednich strategii pomocy osobom przeżywającym trudności psychiczne
Efekty w zakresie kompetencji (K_K02, K_K05, K_K08)
Student:
• jest świadomy znaczenia poprawnej komunikacji interpersonalnej z osobami przeżywającymi problemy psychiczne, przez co potrafi współdziałać w grupach i nawiązywać kontakt z podopiecznymi
• jest przygotowany do uczestnictwa w programach i działaniach pomocowych dla osób uzależnionych, chorych psychicznie, ofiar przestępstw, osób przezywających skutki stresu pourazowego (ofiar przestępstw, wypadków i kataklizmów) oraz dzieci z rodzin problemowych.
• jest w stanie ocenić sytuację w zakresie kontaktu z osobą zaburzoną, zna wartość obecności i tolerancji wobec osób zmagających się z tymi problemami.
Kryteria oceniania
Obecność oraz bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność – 25%; końcowe zaliczenie pisemne 75%
Nakład pracy studenta:
Wykład – 30 godzin
Ćwiczenia – 30 godzin
Kwerenda i zapoznanie się z literaturą – 50 godzin
Przegotowanie do zaliczenia/ egzaminu – 10 godzin
Literatura
• Browne, K, Herbert,M. (1999). Zapobieganie przemocy w rodzinie. Warszawa: PARPA.
• Cierpiałkowska L (red.), (2004). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane zagadnienia. Poznań: UAM
• Doliński, D. (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki. T.2. Gdańsk: GWP
• Grzesiuk L. (red.), (2005). Psychoterapia. T. 1-3, , Warszawa Eneteia
• Kaplan H., Sadock B. (1998). Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner
• Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. ICD-10. (1997) Kraków – Warszawa: IPiN
• Kościelska, M. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: J. Strelay (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (t. 3, s. 623-648), Gdańsk: GWP
• Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Studia przypadków. Gdańsk: GWP
• Namysłowska I. (red), (2011), Psychiatria dzieci i młodzieży, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL
• Pecyna, M. (1998). Psychologia kliniczna w praktyce pedagogicznej. Warszawa: WYD. ŻAK
• Seligmann, E.P.,Walker E.F., Rosenhan, D.L.,(2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk S-ka
• Sęk, H. (2005). Psychologia kliniczna. T. 1 i 2. Warszawa: PWN
• Sęk, H., Brzezińska, A. J., (2008). Podstawy pomocy psychologicznej. W: Strelau, I., Doliński, D. (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki. T.2. Gdańsk: GWP
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: