Psychologia kliniczna i elementy psychiatrii 3401-PRPS1-2PSKd

Po zakończeniu zajęć student:

Wiedza:
- zna podstawowe słownictwo i definicje stosowane w psychologii klinicznej i psychiatrii.
- zna przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych i wie jakie są obecnie zalecane metody terapii tych zaburzeń.
- wie jak wpływają choroby psychiczne na rozwój człowieka i jego funkcjonowanie w życiu społecznym i osobistym
- ma podstawową wiedzę na temat znaczenia zaburzeń zdrowia psychicznego dla rozwoju człowieka, potrafi wymienić wybrane problemy kliniczne i ich wpływ na rozwój człowieka w poszczególnych etapach życia

Umiejętności:
- potrafi dokonać obserwacji i interpretacji podstawowych objawów zaburzeń psychicznych i psychologicznych, analizuje ich powiązania z różnymi obszarami funkcjonowania człowieka.
- potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej i psychiatrii w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pomocowych
- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi źródeł i objawów zaburzeń zdrowia psychicznego w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pomocowej
- potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii klinicznej i psychiatrii do rozpoznawania i nazwania zaburzenia psychicznych
- potrafi rozpoznać i zdefiniować potrzeby i problemy przeżywane i doświadczane przez jednostki, rodziny czy społeczności
- ma umiejętność analizy zaburzeń zdrowia psychicznego i ich wpływ na rozwój człowieka (dzieci i dorosłych) i ich funkcjonowanie w życiu codziennym.
- potrafi dokonać wyboru odpowiednich strategii pomocy osobom przeżywającym trudności psychiczne

Kompetencje:
- ma krytycyzm wobec klasyfikowania zaburzeń psychicznych i świadomość względności pojęć norma i patologia, na których opiera się klasyfikacja zaburzeń psychicznych
-jest świadomy znaczenia poprawnej komunikacji interpersonalnej z osobami przeżywającymi problemy psychiczne, przez co potrafi współdziałać w grupach i nawiązywać kontakt z podopiecznymi
- jest przygotowany do uczestnictwa w programach i działaniach pomocowych dla osób uzależnionych, chorych psychicznie, ofiar przestępstw, osób przezywających skutki stresu pourazowego (ofiar przestępstw, wypadków i kataklizmów) oraz dzieci z rodzin problemowych.
- rozumie potrzebę podejmowania otwartego dialogu na temat zaburzeń psychicznych.
- jest w stanie ocenić sytuację w zakresie kontaktu z osobą zaburzoną, zna wartość obecności i tolerancji wobec osób zmagających się z tymi problemami.

obecność oraz bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność – 25%; końcowe zaliczenie pisemne 75%

• Augustynek A., Psychopatologia człowieka dorosłego, Warszawa 2015, Difin
• Borkowska A. R., Cierpiałkowska L., Grzegorzewska I. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Waraszawa: PWN.
• Butcher J. N., Hooley J. M., Mineka S. (2018). Psychologia zaburzeń. DSM-5. Sopot: GWP
• Cierpiałkowska L (red.), (2004). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane zagadnienia. Poznań: UAM
• Cierpiałkowska L., Psychopatologia, Warszawa 2007, Wyd. Scholar
• Cierpiałkowska L., Sęk H. (red.) (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
• Gałecki P., Szulc (2018). Psychiatria. Wrocław: Edra Urban & Partner
• Grzesiuk L. (red.), (2005). Psychoterapia. T. 1-3, , Warszawa Eneteia
• Kaplan H., Sadock B. (1998). Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner
• Kępiński A. (2017). Psychopatologia nerwic. Warszawa: Wyd. Literackie
• Kępiński A. (2012). Schizofrenia. Warszawa: Wyd. Literackie.
• Kępiński A. (2014). Poznanie chorego. Warszawa: Wyd. Literackie.
• Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. ICD-10. (1997) Kraków – Warszawa: IPiN
• Kryteria diagnostyczne z DSM-5 (2015).Wrocław: Edra Urban & Partner
• Marcelli D., Psychopatologia wieku dziecięcego, Wrocław 2013, Elsevier
• Pecyna, M. (1998). Psychologia kliniczna w praktyce pedagogicznej. Warszawa: WYD. ŻAK
• Seligman M., Walker E., Psychopatologia, Poznań 2003, Zysk i S-ka
• Seligman, M.,Walker, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka.
• Seligmann, E.P.,Walker E.F., Rosenhan, D.L.,(2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk S-ka
• Sęk, H. (2005). Psychologia kliniczna. T. 1 i 2. Warszawa: PWN
• Sęk, H., Brzezińska, A. J., (2008). Podstawy pomocy psychologicznej. W: Strelau, I., Doliński, D. (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki. T.2. Gdańsk: GWP

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

• Profilaktyka społeczna i resocjalizacja, stacjonarne, pierwszego stopnia

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3401-PRPS1-2PSKd w USOSweb