Prawo i polityka penitencjarna 3401-PR1-SP-PK-PPPd

Student będzie potrafił:
WIEDZA
1.Opisać system organów wykonujących kary, oznaczyć powiązania organizacyjne i funkcjonalne z instytucjami tworzącymi ich krąg zewnętrzny.
2.Wskazać czynniki wpływające na kształt polityki penitencjarnej, odtworzyć jej obecną treść i przytoczyć racje uzasadniające sens przyjętych rozwiązań formalnych.
3.Posługiwać się biegle pojęciami z zakresu tej dyscypliny, językiem prawnym i prawniczym, a także zestawiać je z terminami używanymi w naukach zintegrowanych; wykorzystać ich osiągnięcia w krytycznej ocenie modelu formalno – prawnego i projektach zmian.
4.Myśleć w kategoriach wariantowych (w kształceniu prawniczym akcent kładziony jest zwykle na przyswojenie i interpretację obowiązującego ustawodawstwa ). W ramach tych zajęć będą przedstawiane różne modele polityki penitencjarnej i różne sposoby realizacji czasem tych samych celów w ramach rozmaicie ukształtowanego zaplecza instytucjonalnego (wzory historyczne i materiały prawno – porównawcze).
5.Docenić znaczenie międzynarodowych wysiłków na rzecz humanizowania postępowania ze skazanymi i uświadomić sobie realne granice reform penitencjarnych.

UMIEJĘTNOŚCI
1.Traktować prawo respektujące założenia aksjologiczne społeczeństwa jako podstawową gwarancję ochrony skazanego w postępowaniu wykonawczym; dokonać jego roztropnej i opartej na wiedzy naukowej krytyki.
2.Pozyskać ustawowe i wykonawcze akty prawne odnoszące się do poszczególnych segmentów polityki penitencjarnej, przeprowadzić ich analizę i wykładnię.
3.Zestawić założenia programowe polityki penitencjarnej z osiągnięciami nauk , do których twierdzeń i dorobku się odwołują.
4.Podjąć rzeczową, merytoryczną dyskusję w sprawach więziennictwa i polityki kryminalnej, w której często dominują emocje i tzw. wiedza zdroworozsądkowa albo ukryta za parawanem języka naukowego ignorancja.
POSTAWY
1.Rozumieć i krytycznie odnosić się do prezentowanych treści, a także docenić różnorodność i uzasadnienie różnorodnych – nawet sprzecznych – opinii.
2.Podjąć wysiłek ukształtowania w sobie wolnego od uprzedzeń stosunku do przestępcy, respektować jego godność ludzką, przeciwstawić się postawomStudent będzie potrafił:
WIEDZA
1.Opisać system organów wykonujących kary, oznaczyć powiązania organizacyjne i funkcjonalne z instytucjami tworzącymi ich krąg zewnętrzny.
2.Wskazać czynniki wpływające na kształt polityki penitencjarnej, odtworzyć jej obecną treść i przytoczyć racje uzasadniające sens przyjętych rozwiązań formalnych.
3.Posługiwać się biegle pojęciami z zakresu tej dyscypliny, językiem prawnym i prawniczym, a także zestawiać je z terminami używanymi w naukach zintegrowanych; wykorzystać ich osiągnięcia w krytycznej ocenie modelu formalno – prawnego i projektach zmian.
4.Myśleć w kategoriach wariantowych (w kształceniu prawniczym akcent kładziony jest zwykle na przyswojenie i interpretację obowiązującego ustawodawstwa ). W ramach tych zajęć będą przedstawiane różne modele polityki penitencjarnej i różne sposoby realizacji czasem tych samych celów w ramach rozmaicie ukształtowanego zaplecza instytucjonalnego (wzory historyczne i materiały prawno – porównawcze).
5.Docenić znaczenie międzynarodowych wysiłków na rzecz humanizowania postępowania ze skazanymi i uświadomić sobie realne granice reform penitencjarnych.

UMIEJĘTNOŚCI
1.Traktować prawo respektujące założenia aksjologiczne społeczeństwa jako podstawową gwarancję ochrony skazanego w postępowaniu wykonawczym; dokonać jego roztropnej i opartej na wiedzy naukowej krytyki.
2.Pozyskać ustawowe i wykonawcze akty prawne odnoszące się do poszczególnych segmentów polityki penitencjarnej, przeprowadzić ich analizę i wykładnię.
3.Zestawić założenia programowe polityki penitencjarnej z osiągnięciami nauk , do których twierdzeń i dorobku się odwołują.
4.Podjąć rzeczową, merytoryczną dyskusję w sprawach więziennictwa i polityki kryminalnej, w której często dominują emocje i tzw. wiedza zdroworozsądkowa albo ukryta za parawanem języka naukowego ignorancja.
POSTAWY
1.Rozumieć i krytycznie odnosić się do prezentowanych treści, a także docenić różnorodność i uzasadnienie różnorodnych – nawet sprzecznych – opinii.
2.Podjąć wysiłek ukształtowania w sobie wolnego od uprzedzeń stosunku do przestępcy, respektować jego godność ludzką, przeciwstawić się postawom

Egzamin końcowy, do którego student dopuszczany jest na podstawie zaliczonych ćwiczeń.

1.Stefan Lelental: Wykład prawa karnego wykonawczego z elementami polityki kryminalnej. Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego. Łódź 1996;
2.Stefan Lelental: Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Wyd. C.H. Beck. Warszawa. 2010.
3. Henryk Machel: Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Arche. Gdańsk 2003;
4. Danuta Gajdus, Bożena Gronowska: Europejskie standardy traktowania więźniów - rekonstrukcja standardów oraz ich znaczenie dla polskiego prawa i praktyki penitencjarnej. Wyd. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierowanictwa „Dom Organizatora”. Toruń 1998.

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

• Profilaktyka społeczna i resocjalizacja, stacjonarne, pierwszego stopnia

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3401-PR1-SP-PK-PPPd w USOSweb