Translatorium II - linia fińska 3320-ZLF72-TR2
Zajęcia obejmują głównie część praktyczną. Krytyczna analiza tłumaczonych samodzielnie tekstów, ćwiczenie tłumaczeń ustnych, ćwiczenia symultaniczne i konsekutywne o różnym charakterze i stopniu trudności.
Po zaliczeniu ćwiczeń translatorskich student w praktyce korzysta z literatury przedmiotu oraz bazy słownikowej; stosuje podstawowe narzędzia pracy tłumacza; kompetentnie analizuje tekst - w tym literacki – pod kątem własnych możliwości warsztatowych; unika najczęstszych błędów językowych w polszczyźnie.
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Ogólnie: obowiązkowe | W cyklu 2023Z: translatoria |
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć student:
ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego/fińskiego (K_W02),
ma podstawową wiedzę z zakresu translatologii i potrafi ją wykorzystać w praktyce (K_W04),
ma podstawową wiedzę niezbędną w profesjonalnej analizie i interpretacji tekstów/ także w języku fińskim (K_W08),
posiada kompetencję językową czynną i bierną w zakresie języka fińskiego na poziomie zaawansowanym w języku pisanym i mówionym – (po I roku A2, po II - A2+, III-B2) po IV roku - poziom C1. Potrafi zrozumieć dłuższą wypowiedź, napisać tekst w podstawowych stylach funkcjonalnych (w tym styl urzędowy), i gatunkach (list, sprawozdanie, esej), zna podstawowe języki specjalistyczne (ze szczególnym uwzględnieniem terminologii prawnej i prawniczej, języka biznesu i administracji publicznej). Potrafi konstruować różne rodzaje tekstu zgodnie z regułami pragmatyki komunikacji językowej (K_U10),
potrafi dokonać przekładów pisemnych oraz tłumaczeń ustnych z języka fińskiego na język polski oraz z języka polskiego na język fiński (K_U15),
jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka fińskiego, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01),
zna i rozumie w stopniu zaawansowanym podstawowe zasady tworzenia i rozwoju różnych form przedsiębiorczości (K_W13).
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne obejmują samodzielne tłumaczenie tekstów, tłumaczenie tekstów w parach, analiza i korekta błędów językowych, tworzenie glosariuszy, praca grupowa we wspólnym pliku, prezentacja literatury przedmiotu, opracowanie aktualności z zakresu studiów translatorycznych.
Na ocenę końcową składa się:
- obecność na zajęciach,
- bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność,
- poziom przełożonych i samodzielnie zredagowanych tekstów.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Aaltonen, S., Siponkoski, N., & Abdallah, K. (2015). Käännetyt maailmat. Johdatus käännösviestintään. Helsinki: Gaudeamus.
Hejwowski, K. (2004). Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, PWN, Warszawa.
Helin, I., & Yli-Jokipii, H. (2008). Kohteena käännös: Uusia näkökulmia kääntämisen ja tulkkauksen tutkimiseen ja opiskelemiseen.
Wojtasiewicz, O. (1992). Wstęp do teorii tłumaczenia, PWN, Warszawa.
Współczesne teorie przekładu. Antologia (2009). P. Bukowski, M. Heydel (red.), Znak, Kraków.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: