Gramatyka opisowa języka fińskiego I - morfologia 3320-LLF52W-GOF
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z opisem języka fińskiego na poziomie morfologii. Na wykładzie omawiane są podstawowe pojęcia i zagadnienia z tej dziedziny (pojęcie morfemu i allomorfu, struktura aglutynacyjna słowoform, typy morfemów, zmiany morfonologiczne w rdzeniu, podział na części mowy) w oparciu o najnowsze prace z językoznawstwa fińskiego.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu wykładów student:
- zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania w zakresie morfologii języka fińskiego (K_W01)
- ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki w zakresie morfologii języka kierunkowego (języka fińskiego) (K_W02)
- ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie w zakresie morfologii języka fińskiego (K_W03)
- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa w zakresie morfologii języka fińskiego (K_U01)
- potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U13)
- jest gotów do samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka fińskiego oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01)
Szczegółowe efekty kształcenia:
Student
- zna i umie posługiwać się podstawowymi pojęciami i terminami z zakresu morfologii w języku fińskim
- orientuje się w podstawowych problemach opisu morfologicznego języka fińskiego (takich jak klasyfikacja i dystrybucja morfemów, zmiany morfonologiczne, podział wyrazów na części mowy)
- zna metodologię badań językoznawczych w zakresie morfologii
- potrafi wyszukiwać i oceniać pod kątem przydatności na zajęcia informacje dotyczące systemu morfologicznego języka fińskiego
- posiada umiejętność czytania tekstów fińskojęzycznych z zakresu morfologii
- posiada umiejętność wystąpień ustnych na tematy związane z morfologią
- ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się
Kryteria oceniania
Egzamin końcowy ustny zawierający wiedzę teoretyczną z wykładów.
Praktyki zawodowe
Brak.
Literatura
Buncler, Anna. 2020. Od aglutynacji w stronę fleksji - casus niektórych sufiksów nominalnych w języku fińskim. Dysertacje Wydziału Neofilologii UAM w Poznaniu. 3. Językoznawstwo, s. 9-26. Dostępny online: http://www.rys.netarteria.pl/Dysertacje%20Wydzia%C5%82u%20Neofilologii.html
Hakulinen, Lauri. 2000. Suomen kielen rakenne ja kehitys. Vantaa: Tummavuoren Kirjapaino Oy. Viides, muuttamaton painos.
Hyperkielioppi – multimediasovellus suomen kieliopista ja murteista sekä kirjakielen kehityksestä ja huollosta. 1997. Koostanut Erkki Savolainen. Finn Lectura.
Häkkinen, Kaisa. 2003. Kielitieteen perusteet. Helsinki: SKS.
Iso suomen kielioppi (ISK). 2004 . Auli Hakulinen (toim.). Helsinki: SKS, § 40-124, § 438
http://kaino.kotus.fi/visk/etusivu.php
Laaksonen, Kaino & Lieko, Anneli. 2003. Suomen kielen äänne- ja muoto-oppi. Helsinki: Finn Lectura.
Lehtinen, Tapani.2007. Kielen vuosituhannet. Helsinki: SKS.
Uwagi
|
W cyklu 2024L:
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: