Wiedza o literaturze krajów hiszpańskiego obszaru językowego II 3305-WOLKH2-11
Zajęcia poświęcone są zarówno aspektom teoretycznym związanym z organizacją dzieła literackiego, przede wszystkim tekstu poetyckiego i dramatycznego, jak i zagadnieniom z historii teatru, w oparciu o przykłady tekstów literackich z hiszpańskiego obszaru językowego. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z pojęciami jakimi operowała poetyka klasyczna, z analizą strukturalną utworu dramatycznego oraz z podstawowymi terminami z zakresu metryki hiszpańskiej i stylistyki. Słuchacze zdobywają wiedzę konieczną do dokonania samodzielnej analizy utworu poetyckiego w języku hiszpańskim.
Tematy poszczególnych bloków zajęć:
1. Wiersz czy proza? Problem definicji wersu i wiersza. Pojęcie dominanty semantycznej. (Chrząstowska, Bożena, Wysłouch, Seweryna, „Wybrane zagadnienia wersyfikacji”, [w:] tychże Poetyka stosowana, Warszawa 1978, s. 180 - 240; Barańczak, Stanisław, Mały lecz maksymalistyczny manifest translatologiczny)
2. Metryka hiszpańska. Najważniejsze pojęcia: sylaba metryczna i fonologiczna, rym, układ rymów, zjawiska metryczne charakterystyczne dla poezji hiszpańskiej. Struktura wybranych wierszy stroficznych i stychicznych.
3. Wprowadzenie do stylistyki: najważniejsze figury retoryczne. Arystotelesowska teoria metafory jako przeniesienia i inne współczesne ujęcia teoretyczne. (Chrząstowska, Bożena, Wysłouch, Seweryna, „Tropy stylistyczne”, [w:] tychże Poetyka stosowana, s.112 - 131; Weinrich, Harald, Semantyka śmiałej metafory)
4. Ćwiczenia z metryki i stylistyki. Analiza utworów w języku hiszpańskim.
5. Teatralna i literacka teoria dramatu. Relacje między dramatem jako tekstem a przedstawieniem teatralnym. Wprowadzenie do Wielkiej Reformy Teatru: koncepcje Antoine'a, Stanisławskiego, Craiga, Artaud'a; teatr w Hiszpanii w latach 20 i 30 XX wieku (Chrząstowska, Bożena, Wysłouch, Seweryna, „Trzy teorie dramatu”, [w:] tychże Poetyka stosowana, s. 460 - 468.)
6. Tragedia w ujęciu arystotelesowskim. Pojęcia: mimesis, mythos, katharsis, perypetia, rozpoznanie, patos (Arystoteles, Poetyka; Borges, Jorge Luis, Dociekania Awerroesa)
7. Hiszpańska tragikomedia (Lope de Vega, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach [1609]; Lope de Vega, Rycerz z Olmedo)
8. Czym jest analiza strukturalna dramatu? Analiza tekstu dramatycznego: "Po deszczu", Sergi Belbel lub "Yerma", Federico García Lorca (Patris Pavis: Słownik terminów teatralnych, pojęcia: czas, przestrzeń, widowisko, relacje teatralne, czwarta ściana)
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Słuchacz zna podstawowe metody analizy dzieł poetyckich, a także ma podstawową wiedzę z zakresu wersologii i stylistyki. Zna i rozumie pojęcia dotyczące budowy utworu poetyckiego i dramatycznego, system metryki hiszpańskiej i operuje właściwymi dla niego terminami; rozpoznaje rozmiary wersów i podstawowe gatunki poetyckie. Posiada również usystematyzowaną wiedzę dotyczącą historii i teorii dramatu, z uwzględnieniem kontekstu krajów hiszpańskiego obszaru językowego, jak również w sposób podstawowy rozumie powiązania poezji i dramatu hiszpańskiego z procesami historyczno-kulturowymi. (K_W02, K_W03, K_W04, K_W05)
Umiejętności:
Student potrafi czytać ze zrozumieniem tekst poetycki i dramatyczny. Samodzielnie przeprowadza analizę metryczną i stylistyczną utworu poetyckiego w języku hiszpańskim oraz dokonuje interpretacji wiersza z wykorzystaniem umiejętności powiązania wymiaru formalnego i semantycznego tekstu. Dokonuje analizy struktury utworu dramatycznego, potrafi śledzić relację między tekstem i widowiskiem. Dostrzega wieloaspektowy charakter dzieła literackiego i potrafi umiejscowić je w ogólnym kontekście historyczno-kulturowym. Posługuje się podstawowymi ujęciami teoretycznymi i paradygmatami badawczymi właściwymi dla literaturoznawstwa hiszpańskiego obszaru językowego. Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania i dyskutuje na temat tekstów teoretycznych z zakresu teorii wiersza, metafory, teorii dramatu i teatru, a także potrafi przygotować wystąpienie ustne dotyczące omawianych zagadnień. Samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności z wykorzystaniem odpowiednich źródeł dotyczących teorii tekstu lirycznego i dramatycznego (tekstów źródłowych, opracowań monograficznych, itp.) oraz potrafi napisać i zredagować pisemną pracę z zakresu analizy metrycznej i stylistycznej utworu poetyckiego w języku hiszpańskim, z zastosowaniem odpowiednich metod literaturoznawczych i właściwych źródeł. K_U01, K_U02, K_U03, K_U04, K_U05, K_U06, K_U07
Kompetencje społeczne:
Student jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy i umiejętności oraz rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się i rozwoju. Jest gotów także do przestrzegania zasad etyki zawodowej. Planuje i organizuje swoją pracę, rozwija przedsiębiorczość, pracuje w sposób autonomiczny, jak również współdziała w zespole, pełniąc różne role. Jest gotów do aktywnego uczestnictwa w kulturze krajów hiszpańskiego obszaru językowego oraz śledzenia współczesnych procesów i zjawisk w niej zachodzących, w szczególności tych dotyczących poezji oraz dramatu i teatru. (K_K01, K_K02, K_K03, K_K04).
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne:
• Metoda odwróconej klasy
• Metoda Jigsaw
• Prezentacja
• Dyskusja
• Mini-wykład
Kryteria oceniania:
Uczestnicy konwersatorium będą oceniani na podstawie obecności, aktywności na zajęciach, pracy semestralnej i pisemnego zaliczenia końcowego. Szczegóły dotyczące zaliczenia zostaną podane na zajęciach.
Literatura
Bibliografia:
Arystoteles: Poetyka, tłum. H. Podbielski, Wrocław 1983.
Aszyk, Urszula,
Azaustre Antonio, Casas, Juan, Manual de retórica española, Barcelona 2006.
Barańczak, Stanisław, Mały, lecz maksymalistyczny, manifest translatologiczny [w:] Ocalone w tłumaczeniu, Kraków 2004.
Belbel, Sergi (1999) Po deszczu. trad. Marzenna Mętrak – Gottesman [w:] Dialog, nr 4, s. 25 – 62.
Borges, Jorge Luis, Dociekania Awerroesa [w:] tegoż Alef, tłum. Zofia Chądzyńska, Warszawa 1972.
Braun, Kaziemierz, Wielka reforma teatru w Europie: idee - ludzie - zdarzenia, Warszawa 1984.
Chrząstowska, Bożena, Wysłouch Seweryna, Poetyka stosowana, Warszawa 1978.
García Lorca, Federico, Yerma, tłum. Carlos Marrodán Casas [w:] Słowa, rzeczy, imiona. Sześć sztuk z Hiszpanii, t. 1.
Kulawik, Adam, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego, Warszawa 1990.
Pavis, Patrice, Słownik terminów teatralnych, tłum. Sławomir Świontek, Wrocław 2001.
Quilis, Antonio, La métrica española, Madrid 1969.
Sławińska, Irena, „Główne problemy struktury dramatu. Propozycje badawcze”, [ w: ] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. Janusza Deglera, Wrocław 2003.
Słownik terminów literackich, pod red. M. Głowińskiego, A. Okopień-Sławińskiej, J. Sławińskiego, T. Kostkiewiczowej, Wrocław 1988.
Vega Carpi, Lope Félix de, Nowa sztuka pisania komedii w dzisiejszych czasach przedstawiona Akademii w Madrycie, tłum. wstęp i oprac. U . Aszyk, Gdańsk 2008.
Vega Carpi, Lope Félix de, Rycerz z Olmedo, tłum. M. Pabisiak Kraków 2007.
Weinrich, Harald, „Semantyka śmiałej metafory”, tłum. R. Handke, w: Studia z teorii literatury. Archiwum przekładów “Pamiętnika Literackiego”, t.1, red. M. Głowiński, H. Markiewicz, Wrocław 1977.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: