Podstawy translatoryki 3202-S1OPT32o

Wiedza:
– zna podstawową terminologię z zakresu translatoryki;
– zna etapy rozwoju translatoryki jako dziedziny wiedzy w ujęciu historycznym;
– zna główne zagadnienia teoretyczne przekładoznawstwa;
– posiada uporządkowaną wiedzę na temat strategii i technik przekładowych;
– zna środowisko pracy tłumacza, jego kompetencje i role

Umiejętności:
– potrafi rozpoznać i zinterpretować problemy przekładowe;
– potrafi dokonać analizy i interpretacji przekładowej tekstów wyjściowych
– potrafi używać narzędzi badawczych w translatoryce;
– potrafi wyjaśnić i odpowiednio dobierać strategie i techniki przekładowe;
– potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i selekcjonować informacje z zakresu translatoryki w języku ojczystym i językach obcych wykorzystując najnowsze technologie informacyjno-komunikacyjne;

Kompetencje społeczne:
– rozumie potrzebę doskonalenia warsztatu tłumacza przez całe życie
– prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu tłumacza pisemnego i ustnego;
– gotów jest do podtrzymywania etosu zawodu tłumacza oraz przestrzegania i rozwijania zasad etyki zawodowej tłumacza;

Na zaliczenie składają się:
1. oceny z dwóch prac – pierwsza z zakresu wiedzy teoretycznej dotyczy jednego lub kilku powiązanych ze sobą zagadnień z zakresu translatoryki – 40%; druga z zakresu warsztatu tłumacza nosi charakter praktyczny (tłumaczenie i komentarz przekładowy) – 40%;
2. aktywność na zajęciach – 20%;

Skala ocen za prace pisemne:
99%-100% – 5!
98%-91% – 5
90%-86% – 4,5
85%-76% – 4
75%-71% – 3,5
70%-60% – 3
poniżej – 2 (nzal)

Nakład pracy studenta:
konwersatorium = 30 godzin (1 ECTS)
lektura wskazanej literatury: 15 x 1 godzina = 15 godzin (0,5 ECTS)
przygotowanie do dwóch prac: 15 godzin (0,5 ECTS)
Razem ok. 60 godzin (2 ECTS)

Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca.
Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu.
Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Classroom oraz innych zalecanych przez UW.

nie dotyczy

Alekseeva I.S., Vvedenije v perevodovedenije, Moskva, 2004.
Balcerzan E., Literatura z literatury. Strategie tłumaczy, Katowice, 1999 (nr 6 w serii pod red. P. Fasta „Studia o przekładzie”).
Barchudarov L.S., Jazyk i perevod, Moskva, 1975.
Bukowski P., Heydel M. (red.), Współczesne teorie przekładu. Antologia, Kraków, 2009.
Catford J.C., A Linguistic Theory of Translation, London, 1965 (fragmenty po rosyjsku Lingwističeskaja teorija perevoda [w:] Komissarov V.N. (red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 91-113.
Dąmbska-Prokop U. (red.), Mała encyklopedia przekładoznawstwa. Częstochowa: Educator, 2000.
Fast P. (red.), Przekład artystyczny a współczesne teorie translatorskie, Katowice, 1998 (nr 8 w serii „Studia o przekładzie”).
Fast P. (red.), Krytyka przekładu w systemie wiedzy o literaturze, Katowice, 1998 (nr 9 w serii „Studia o przekładzie”).
Fiodorov A.V., Osnovy obščej teorii perevoda, Moskva, 1983.
Garbowskij N.K., Teorija perevoda, Moskva, 2004.
Hejwowski K., Przekład: mity i rzeczywistość. Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, PWN, 2004.
Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN, 2004.
Hejwowski K., Iluzja przekładu. Katowice: Śląsk, 2015.
Jakobson R., O lingvističeskich aspektach perevoda, [w:] Komissarov V.N. (red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 16-24.
Jäger G., Kommunikativnaja i funkcjonalnaja ekvivalentnost, [w:] Komissarov V.N. (red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 137-156
Kade O., Problemy perevoda v svete teorii kommunikacji, [w:] Komissarov V.N.(red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, 1978, s. 69-90.
Kielar B.Z., Tłumaczenie i koncepcje translatoryczne, Ossolineum, 1988.
Kielar B.Z., Zarys translatoryki, Wyd. KJS UW, 2003.
Komissarov V.N., Obščaja teorija perevoda, Moskva, 1999.
Komissarov V.N., Sovremennoe perevodovedenije, Moskva, 2004.
Kubińscy O.i T. (red.), Przekładając nieprzekładalne, Gdańsk, 2000 (I), 2005 (II), 2008 (III).
Legeżyńska A., Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa, 1986.
Legeżyńska A., Tłumacz jako drugi autor - dziś, [w:] Nowicka-Jeżowa A.(red.), Przekład literacki/ Teoria. Historia. Współczesność, PWN, 1997, s. 40-50.
Lewicki R., Obcość w odbiorze przekładu, Lublin, 2000.
Lewicki R. (red.), Przekład. Język. Kultura, Lublin, 2002.
Lukszyn J. (red.), Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa, Wyd. UW, 1991, 1993.
Lukszyn J., W. Zmarzer, Teoretyczne podstawy terminologii, Warszawa, 2001.
Neubert A., Pragmatičeskije aspekty perevoda, [w:] Komissarov V.N. (red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 185-202.
Pisarska A., Tomaszkiewicz T., Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu, 1996.
Rajs K., Klassifikaciâ tekstov i metody perevoda, [v:] Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 202-228.
Sdobnikov V.V., Petrova O.V., Teorija perevoda, Moskva, 2006.
Skibińska E., Przekład a kultura, Wrocław, 1999.
Steiner G., Po wieży Babel. Problemy języka i przekładu, Universitas, 2000.
Švejcer A.D., Teoria perevoda. Status, problemy, aspekty, Moskva, 1988.
Tabakowska E., Językoznawstwo kognitywne w teorii i praktyce przekładu: oleodruk i symfonia na dwa fortepiany, [w:] J. Konieczna-Twardzikowa, U. Kropiwiec (red.), Między oryginałem a przekładem. t. 1 Czy istnieje teoria przekładu?, 1995, s. 31-41.
Tabakowska E., Językoznawstwo kognitywne a poetyka przekładu, Kraków: Universitas, 2001.
Tabakowska E., O przekładzie na przykładzie. Rozprawa tłumacza z Europą Normana Daviesa, Kraków, 2003.
Tjulenev S.V., Teorija perevoda, Moskva, 2004.
Tomaszkiewicz T., Terminologia tłumaczenia. Poznań: Wyd. Naukowe UAM tłumaczenie pracy: Delisle J., Lee-Jahnke H., Cormier M. 1999. Terminologie de la traduction. Amsterdam/Philadelphia : J. Benjamins Publishing), 2004.
Tomaszkiewicz T., Przekład audiowizualny, Warszawa, 2006.
Toper P.M., Perevod v sistemie sravnitel’nogo literaturovedenija, Moskva, 2000.
Tryuk M., Przekład ustny środowiskowy. Warszawa: PWN, 2007.
Tryuk M., Przekład ustny konferencyjny, Warszawa: PWN, 2007.
Urbanek D., Pęknięte lustro. Tendencje w teorii i praktyce przekładu na tle myśli humanistycznej, Warszawa: Wyd. Trio, 2004.
Urbanek D., Dialektyka przekładu. Warszawa. Wyd. UW, 2011.
Vinay J.-P., Darbelnet J., Techničeskije sposoby perevoda , [w:] Komissarov V.N. (red.), Voprosy teorii perevoda v zarubežnoj lingvistike, Moskva, 1978, s. 157-167.
Vlachov S., Florin S., Neperevodimoe v perevode, Moskva, 1980.
Voellnagel A., Jak nie tłumaczyć tekstów technicznych, 1998.
Wojtasiewicz O., Wstęp do teorii tłumaczenia, 1957 i nast.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3202-S1OPT32o w USOSweb