Techniki kompozytorskie XVIII-XIX w. (moduł I) 3106-TECHKO-KON
Zajęcia poświęcone formie sonatowej i technice przetworzeniowej na podstawie wybranych dzieł J. Haydna, W. A. Mozarta, L. van Beethovena, F. Schuberta, F. Chopina, F. Liszta, R. Schumanna. W trakcie zajęć zostaną także poruszone takie zagadnienia jak:
1-2. Forma sonatowa w ujęciach teoretyków z końca XVIII w. i początków XIX stulecia (H.Ch. Koch, F. Galeazzi, A. Reicha), a tzw. szkolna teoria formy sonatowej 3-7. Różne oblicza formy sonatowej:
- forma sonatowa w pierwszej części cyklu sonatowego
- forma sonatowa w arii operowej i uwerturze (sinfonii włoskiej)
- elementy formy sonatowej w koncercie
- rondo sonatowe
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
1. studenci zapoznają się z podstawowymi problemami analizy formy sonatowej epoki klasycyzmu jako specyficznego rodzaju wielkiej formy dwuczęściowej;
2. umieją też rozpoznawać właściwe dla niej elementy w innych formach
i gatunkach muzycznych (takich jak trzyczęściowa aria, forma ritornelowa w koncercie, rondo, uwertura operowa), wiedząc iż formasonatowa kształtowała się równolegle również na ich gruncie;
3. potrafią zastosować otrzymany aparat analityczny w praktyce, tj. podejmują próby samodzielnego analizowania formy wskazanych utworów muzycznych (lub części utworów cyklicznych), przestawiane następnie w formie pisemnej
Kryteria oceniania
1. aktywne uczestniczenie w zajęciach
2. samodzielna analiza wybranej kompozycji
3. lektura wybranych tekstów
Praktyki zawodowe
Brak.
Literatura
Chodkowski A., Teoria formy sonatowej Francesco Galeazziego i jej
zastosowanie do analizy dzieł Haydna i Mozarta, “Muzyka” XXXVI nr 4,
s. 69-76
2. Forma sonatowa. Teoria, pojęcia, analiza, CEA, ZPSM im. F. Chopina,
Warszawa 1999 (w tym A.Chodkowski, Historia teorii formy allegra
sonatowego, J. Mianowski, Istota formy sonatowej)
3. Forma sonatowa. Metody analizy, CEA, ZPSM im. F. Chopina,
Warszawa 1999 (m.in. A. Chodkowski, O pojęciach tematu, tematu
muzycznego, materiału tematycznego; W. Nowik, Koncepcja formy
sonatowej A. Reichy)
4. Komarnicki K., Ryszka-Komarnicka A., Włoski typ formy sonatowej na
przykładzie sonat fortepianowych Wolfganga Amadeusza Mozarta, „Res
Facta Nova” 10(19) 2008, s. 165-174
5. Ratner L. G., Classic Music: Expression, Form and Style, Schirmer
Books 1980
6. Rosen Ch., Sonata Forms, New York-London, 1980, 1988
IM UW, Wwa 2004, s. 327-342
7. Ryszka-Komarnicka A., Elementy formy sonatowej w ariach
trzyczęściowych w opisie Francesco Galeazziego (1796), w: Mozart i
współcześni. Muzyka w Europie środkowej w XVIII wieku, red. R. D. Golianek,
B. Stróżyńska, Łódź: AM w Łodzi, 2007, s. 115-127
8. Schmidt-Beste Th., The Sonata, Cambridge University Press, 2011
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: