Współczesne metody historii sztuki 3105-LWSMHSZ
Konwersatorium poświęcone jest prezentacji najważniejszych
metod i kierunków badawczych w historii sztuki po 1970 roku.
Przedmiotem analizy są zjawiska w historii sztuki jako
dyscyplinie, za początek których można uznać kryzys
ikonologii, reinterpretację spuścizny A. Warburga, spory o
status historii sztuki, rozszerzanie się pola historii sztuki o takie
propozycje metodologiczne, jak antropologia obrazu, visual
studies, hermeneutyka obrazu, dyskusję nad problemem
intencji w modelu wyjaśniania dzieła sztuki, wreszcie post-
strukturalne propozycje interpretacji wytworów kultury i
sztuki. Konwersatorium stawia sobie za cel z jednej strony
przybliżenie tych kwestii, z drugiej zwrócenie uwagi na
ciągłość pewnych nurtów intelektualnych w dyskusji nad
schematami interpretacji dzieł sztuki i szerzej: współczesnej
kultury wizualnej (resp. artystycznej). W ramach
konwersatorium zakłada się dyskusję z uczestnikami zajęć w
oparciu o przygotowane teksty, dotyczące współczesnych
paradygmatów historii sztuki.
Metody prowadzenia zajęć:
konwersatorium / praca z tekstem
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Treści programowe: prezentacja przemian w historii sztuki jako
dyscypline akademckej po schyłku paradygmatu
„konologicznego”; rola Warburga w kształtowaniu się
współczesnych metod historii sztuki; problem historii sztuki
jako recepcji; historia sztuki w nurcie hermeneutyki;
współczesne dyskusje nad problemem wyjaśniania dzieła
sztuki na przykładzie M. Baxandalla.
Po ukończeniu kursu student:
K2_W01 – ma pogłębioną wiedzę o specyfice
przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą
jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności
profesjonalnej
K2_W02 – zna terminologię z zakresu historii sztuki na
poziomie rozszerzonym
K2_W03 – ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę,
obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu
historii sztuki i innych nauk historycznych
K2_W05 – ma szczegółową wiedzę o współczesnych
dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą
wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,
właściwych dla historii sztuki
K2_W09 – ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej
naturze języka i historycznej zmienności jego znaczeń
K2_U03 – integrować wiedzę z różnych dyscyplin w
zakresie historii sztuki oraz zastosować ją w
nietypowych sytuacjach profesjonalnych
K2_U04 – przeprowadzić krytyczną analizę i
interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując
oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia
historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń,
oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie
historyczno-kulturowym
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
Przygotowanie eseju na zaproponwany przez
prowadzącego temat, zgodny z problematyką zajęć
Kryteria oceniania:
Napisanie eseju, mającego charakter samodzielnego
wypracowania, liczącego około 10 – 12 tys. znaków, z
podaniem literatury przedmiotu
Literatura
1/ Svetlana Alpers, Is Art History?, w: Explanation and Value in the Arts, ed. by I. Gaskell, S. Kemal, CUP 1993, s. 109-126.
2/ Michael Baxandall, The Language of Art History, “New Literary History” 1979, vol. 10, nr 3, s. 453-466.
3/ Hans Belting, Antropologia obrazu: szkice do nauki o obrazie. Tł. M. Bryl, Kraków 2007.
4/ Jan Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980.
5/ Gottfried Boehm, O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów. Red. D. Kołacka, Kraków 2014.
6/ Mariusz Bryl, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008
7/ Stanisław Czekalski, Intertekstualność i malarstwo: problemy badań nad związkami międzyobrazowymi, Poznań 2006.
8/ Karin Hellwig, Von der Vita zur Künstlerbiographie, Berlin 2005.
9/ Historia sztuki wobec globalizacji. Red. M. Poprzęcka, Warszawa 2013.
10/ The Language of Art History, ed. by Salim Kemal, Ivan Gaskell, Cambridge 1991.
11/ Hubert Locher, Kunstgeschichte als historische Theorie der Kunst 1750-1950, München 2001.
12/ Stephan Nachtsheim, Kunstphilosophie und empirische Kunstforschung 1870 – 1920, Berlin 1984.
13/ Walter Passarge, Die Philosophie der Kunstgeschichte in der Gegenwart, Berlin 1930 (późniejsze wydanie: Mittenwald 1981).
14/ Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Quaestiones”, red. M. Bryl, P. Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009.
15/ Sztuka przeciwko historii sztuki. Red. M. Poprzęcka, Warszawa 2017.
16/ Tzvetan Todorov, Teorie symbolu, przeł. Tomasz Stróżyński, Gdańsk 2011.
17/ Jean-Jacques Wunenburger, Filozofia obrazów, przeł. Tomasz Stróżyński., Gdańsk 2011.
Ważna antologia tekstów: Art History and Visual Studies in Europe. Transnational Discourses and National Frameworks, ed. by M. Rampley, T. Lenain, H. Locher, A. Pinotti, Ch. Schoell-Glass, K. Zijlmans, Leiden – Boston 2012.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: