Historia sztuki nowożytnej powszechnej 3105-LHNPW-W13
Do zagadnień prezentowanych w czasie wykładu należą: Początki i rozwój sztuki renesansowej w XV-wiecznej Florencji, przemiany w architekturze sakralnej i świeckiej, malarstwie i rzeźbie (m.in. Ghiberti, Donatello, Masaccio, Brunelleschi, Alberti). Sztuka dojrzałego renesansu (m.in. Leonardo, Michał Anioł, Rafael, Bramante). Malarstwo weneckie końca XV i XVI w. (Bellini, Giorgione, Tycjan, Veronese, Tintoretto). Architektura, malarstwo i rzeźba XVI w. (m.in. malarstwo i rzeźba manierystyczna – Michał Anioł, Parmigianino, Rosso Fiorentino, Pontormo, Giambologna i in., architektura XVI w. – m.in. Vignola, Palladio). Przemiany w architekturze i urbanistyce rzymskiej na przełomie XVI i XVII w. (Giacomo Della Porta, Domenico Fontana, Carlo Maderno). Malarstwo włoskie XVII w.: malarstwo rzymskie i bolońskie pocz. XVII w. (Carracci i „szkoła” bolońska, Domenichino, Guido Reni, Guercino); Caravaggio i caravaggioniści w Italii i na północy Europy; Pietro da Cortona, Andrea Sacchi, Nicolas Poussin i in. Rzeźba rzymska XVII w. (Bernini, Algardi, Mochi, Duquesnoy). Architektura rzymska XVII w. (Bernini, Borromini, Pietro da Cortona, Carlo Rainaldi, Carlo Fontana). Architektura XVII w. w Piemoncie (Guarino Guarini). Przemiany w sztuce rzymskiej pod koniec XVII i na początku XVIII w. (m.in.: malarstwo – Carlo Maratta, Baciccia, Andrea Pozzo; rzeźba – Pierre Le Gros, Camillo Rusconi).
Omawiane będą również zagadnienia dotyczące innych krajów i regionów, np. sztuki we Francji, zwłaszcza tzw. szkoły Fontainebleau i epoki Ludwika XIV, sztuki w kręgu dworu Rudolfa II w Pradze.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
K_W03, K_W04, K_W16
Po ukończeniu zajęć student zna podstawową terminologię historyczno-artystyczną oraz ma uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie historii sztuki nowożytnej; zna zagadnienie mecenatu artystycznego oraz rozumie znaczenie uwarunkowań politycznych, gospodarczych i religijnych sztuki nowożytnej; ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w ujęciu chronologicznym, tematycznym i problemowym; zna główne ośrodki artystyczne i działalność najważniejszych nowożytnych malarzy, rzeźbiarzy i architektów; jest świadomy powszechności niektórych zjawisk artystycznych w nowożytnej Europie; potrafi scharakteryzować znaczenie centrów artystycznych dla rozpowszechniania się nurtów i tendencji w sztuce nowożytnej, a także rolę wybranych ośrodków prowincjonalnych; umie posługiwać się uzyskaną wiedzą, rozpoznając i interpretując zjawiska artystyczne oraz wyciągając wnioski z analizy dzieł sztuki.
Kryteria oceniania
Egzamin pisemny składa się z części ilustracyjnej, sprawdzającej umiejętność rozpoznawania dzieł, oraz testowej, zawierającej również pytania opisowe. Do zaliczenia na ocenę dostateczną wymagane jest uzyskanie min. 60% punktów.
Literatura
Wybrana literatura:
(ze względu na obszerność literatury dotyczącej sztuki nowożytnej, poniższy wykaz należy traktować wyłącznie jako ogólną wskazówkę, nie listę obowiązujących lektur)
Bastek G., Warsztaty weneckie w drugiej połowie XV i XVI wieku. Bellini, Giorgione, Tycjan, Tintoretto, Warszawa 2010
Białostocki J., Sztuka XV wieku od Parlerów do Dürera, Warszawa 2010
Blažicek O., Barockkunst in Böhmen, Praha 1967
Blunt A., Art and Architecture in France 1500 to 1700, Harmondsworth 1953 [i kolejne wydania]
Chastel A., Sztuka włoska, T. 1-2, Warszawa 1978
Die Kunst des Barock in Österreich, hrsg. G. Brucher, Salzburg 1994
Freedberg S.J., Painting in Italy 1500 to 1600, Harmondsworth 1975
Genaille R., Sztuka flamandzka i belgijska, tłum. H. Andrzejewska, Warszawa 1976
Gerson H., Ter Kuile E.H., Art and Architecture in Belgium 1600 to 1800, Harmondsworth 1960
Kalnein W., Levey M., Art and Architecture of the Eighteenth Century in France, Harmondsworth 1972
Kubler G., Soria M., Art and Architecture in Spain and Portugal and their American Dominions 1500 to 1800, Harmondsworth 1959
Levey M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980
Levey M., Wczesny renesans, Warszawa 1972
Mérot A., French Painting in the 17th Century, New Haven 1995
Murray P. i L., Sztuka renesansu, tłum. J. Arszyńska, A. Mosingiewicz, Toruń 1999
Murray P., Architektura włoskiego renesansu, tłum. R. Depta, Toruń 1999
Nash S., Northern Renaissance Art, Oxford 2008
Osten G. von der, Painting and Sculpture in Germany and the Netherlands 1500 to 1600, Harmondsworth 1969
Poeschke J., Die Skulptur der Renaissance in Italien, Bd. 1-2, München 1990
Pope-Hennessy J., Italian High Renaissance and Baroque Sculpture, London 1963 [i kolejne wydania]
Pope-Hennessy J., Italian Renaissance Sculpture, London 1958 [i kolejne wydania]
Rosenberg J., Slive S., Ter Kuile E.H., Dutch Art and Architecture 1600-1800, Harmondsworth 1966
Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1989
Secomska K., Malarstwo francuskie XVII wieku, Warszawa 1985
Shearman J., Manieryzm, tłum. M. Skibniewska, Warszawa 1970
Tomkiewicz W., Rokoko, Warszawa 1988
Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1989
Welch E., Art in Renaissance Italy 1350-1500, Oxford 1997
Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600 to 1750, Harmondsworth 1958 [i kolejne wydania]
Zerner H., Renaissance Art in France. The Invention of Classicism, Paris 2003
Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, T. 1, Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich, Warszawa 2008, T. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe 1380-1500, Warszawa 2011
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: