Przekład literacki 1 3020-1A2KBL1
Cel kursu:
a) zapoznanie się ze współczesnymi tendencjami przekładoznawczymi,
b) utrwalenie znajomości technik translatorycznych,
c) praktyczne przygotowanie studenta do pracy tłumacza litewskiej literatury pięknej.
Uczestnicy konwersatorium zapoznają się z metodologią pracy translatorskiej i w oparciu o wiedzę z zakresu teorii przekładu dokonują samodzielnych tłumaczeń utworów literackich.
Podczas zajęć prezentowane są podstawowe problemy pracy translatorskiej, wynikające m.in. z gatunku, stylu, rodzaju narracji, kierunku literackiego czy kontekstu historycznego materiału oryginalnego.
Materiał literacki (z literatury litewskiej XX-XXI wieku) proponuje prowadzący, uwzględniając sugestie uczestników konwersatorium.
Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się:
a) godziny kontaktowe = 30 godz.,
b) samodzielne przygotowanie do każdych ćwiczeń = 30 godz.,
c) samodzielne przygotowanie pracy zaliczeniowej (koniec I semestru) = 15 godz.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
(WIEDZA)
- opisuje charakter i zakres stosowania różnych strategii translatorskich w teorii i praktyce przekładu literackiego;
- wyjaśnia rolę i miejsce translatoryki w badaniach komparatystycznych i systemie wiedzy o literaturze;
- orientuje się we współczesnych tendencjach przekładoznawczych;
(UMIEJĘTNOŚCI)
- stosuje wiedzę teoretyczną w praktyce podczas krytycznej weryfikacji poziomu polskich przekładów literatury litewskiej XX i pocz. XXI w.;
- tłumaczy tekst literacki z języka litewskiego na polski z zastosowaniem właściwych zasad tłumaczeniowych i technik tłumaczeniowych;
- przygotowuje szczegółowy komentarz translatorski do wykonanego samodzielnie przekładu w oparciu o poznaną terminologię z zakresu translatoryki;
(POSTAWY)
- dostrzega znaczenie wszechstronnego przygotowania zawodowego tłumacza w dziedzinie komunikacji międzynarodowej.
- stosuje wiedzę teoretyczną w praktyce podczas krytycznej weryfikacji poziomu przekładów literatury litewskiej w Polsce i polskiej na Litwie powstałych na przestrzeni XIX - pocz. XXI w.;
- tłumaczy tekst literacki z języka litewskiego na polski z zastosowaniem właściwych zasad tłumaczeniowych i technik tłumaczeniowych;
- przygotowuje szczegółowy komentarz translatorski do wykonanego samodzielnie przekładu w oparciu o poznaną terminologię z zakresu translatoryki;
(POSTAWY)
- dostrzega znaczenie wszechstronnego przygotowania zawodowego tłumacza w dziedzinie komunikacji międzynarodowej.
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
a) ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 50%;
b) praca zaliczeniowa (samodzielnie wykonany przekład utworu literatury litewskiej, opatrzony komentarzem translatorskim) przedstawiona w końcu semestru – 40%;
c) kontrola obecności – 10%.
Literatura
Literatura obowiązkowa
1. S. Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dołączeniem małej antologii przekładów, Wydawnictwo a5, Poznań 1992 (wybrane fragmenty).
2. K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2006 (wybrane fragmenty).
3. R. Jakobson, O językoznawczych aspektach przekładu, w: tegoż, W poszukiwaniu istoty języka, wyb. pod red. M. M. Mayenowej, t. 1, Warszawa 1989, s.372-381. 4. M. Krzysztofiak, Przekład literacki we współczesnej translatoryce, Poznań 1996 (wybrane fragmenty).
5. Między oryginałem a przekładem. Czy istnieje teoria przekładu?, red. J. Konieczna-Twardzikowa i U. Kropiwiec, t. 1, Kraków 1995 (wybrane artykuły).
6. Między oryginałem a przekładem. Czy zawód tłumacza jest w pogardzie?, red. M. Filipowicz-Rudek i in., t. 3, Kraków 1997 (wybrane artykuły).
7. E.A. Nida, Zasady przekładu na przykładzie tłumaczenia „Biblii", „Pamiętnik Literacki” LXXII, 1981, z. 1, s. 323-342.
8. Przekład artystyczny. Strategie translatorskie, red. P. Fast, t. 5, Katowice 1987 (wybrane artykuły).
9. Przekład literacki. Teoria, historia, współczesność, red. A. Nowicka-Jeżowa i D. Knysz – Tomaszewska, Warszawa 1997 (wybrane artykuły).
10. Terminologia tłumaczenia/Terminologia de la traduction/Translation terminology/Terminología de la traducción, red. nauk. J. Delisle, H. Lee-Jahnke, M. C. Cormier, przekład i adaptacja T. Tomaszkiewicz, Poznań 2004 (wybrane fragmenty).
11. Th. Savory, Zasady przekładu, „Pamiętnik Literacki” LXXII, 1981, z. 1, s. 315-322.
12. Wielojęzyczność literatury i problemy przekładu artystycznego, red. E. Balcerzan, Wrocław 1984 (wybrane artykuły).
Literatura uzupełniająca
1. Komparatystyka literacka a przekład, pod red. P. Fasta i K. Żemły, seria „Studia o Przekładzie”, nr 10, Katowice 2000 (wybrane artykuły).
2. Krytyka przekładu w systemie wiedzy o literaturze, seria „Studia o Przekładzie”, nr 9, Katowice 1999 (wybrane artykuły).
3. A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1998 (wybrane fragmenty).
4. W. Soliński, Przekład artystyczny a kultura literacka. Komunikacja i metakomunikacja literacka, Wrocław 1987 (wybrane fragmenty).
5. Tezaurus terminologii translatorycznej, red. nauk. J. Lukszyn, opr. W. Gilewski i in., Warszawa 1993.
6. Tłumaczenie – leksyka, frazeologia, styl, red. K. Hejwowski, Warszawa 2010 (wybrane artykuły).
Materiał literacki (z literatury litewskiej XX-XXI wieku) proponuje prowadzący, uwzględniając sugestie uczestników konwersatorium.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: