Neuropsychologia 3007-SP-LOG2-NP
Wykład podzielić można na dwie części: mózgowe mechanizmy czynności wyższych i praca z człowiekiem z uszkodzeniami mózgu. W części pierwszej słuchacze zapoznają się z ogólną charakterystyką dyscypliny, metodami badania uszkodzeń mózgu, metodami badawczymi neuropsychologii, a także poznają klasyczne i najnowsze modele pracy mózgu uwzględniające zależności między uszkodzeniem mózgowia a funkcjonowaniem czynności wyższych. W drugiej części zapoznają się ze sposobami pracy neuropsychologa z człowiekiem z uszkodzeniami mózgu, jak przebiega diagnoza i terapia neuropsychologiczna.
Studenci zdobędą podstawową wiedzę dotycząca neuropsychologii oraz pracy z człowiekiem chorym.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
WIEDZA
– ma podstawową wiedzę z historii neuropsychologii
– potrafi przedstawiać charakterystykę oraz podstawowe założenia teoretyczne dyscypliny
– zna podstawowe pojęcia neuropsychologiczne
UMIEJĘTNOŚCI
– potrafi charakteryzować podstawowe założenia teoretyczne głównych kierunków neuropsychologicznych
– umie definiować podstawowe pojęcia neuropsychologiczne
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
– ma świadomość złożoności i wielokierunkowości przedmiotu zainteresowań neuropsychologii jako nauki
– rozumie rolę i znaczenie języka w porozumiewaniu się ludzi między sobą
Kryteria oceniania
Obecność na zajęciach
Literatura
A. Herzyk (2005). Wprowadzenie do neuropsychologii klinicznej. Wydawnictwo Naukowe Scholar
A.Łuria (1981).Świat utracony i odzyskany, W-wa PWN
O. Sacks (1994). Mężczyzna, który pomylił żonę z kapeluszem, Zysk &ska Poznań
K. Walsh (1998). Neuropsychologia kliniczna, W-wa PWN
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: