Formy prezentacji tekstu literackiego 3007-S1B1FP
Przedmiot łączy umiejętność pracy z tekstem literackim, szczególnie jego potencjałem perswazyjnym i interpretacyjnym oraz kompetencje w zakresie retorycznego actio/pronuntiatio.
W formie warsztatowej słuchacze będą doskonalić osobiste kompetencje związane z wystąpieniami publicznymi oraz umiejętność opracowywania gotowych tekstów pod kątem performatywnym. Przedmiot obejmuje dwa moduły warsztatowe: na temat form prezentacji tekstu literackiego (20h) oraz związany z emisją i higieną głosu (10h).
[Moduł prezentacyjny]
W trakcie zajęć warsztatowych omówimy i przećwiczymy m.in. następujące zagadnienia:
1. Techniki autoprezentacji
2. Formaty wystąpień
3. Projektowanie sytuacji mówienia publicznego
4. Komfort wystąpień publicznych
5. Sposoby i kanały prezentacji tekstu
6. Performatywność tekstu literackiego
7. Potencjał perswazyjny tekstu literackiego
8. Prezentowanie na żywo vs nagrywanie/odtwarzanie prezentacji
9. Wykorzystanie mediów, także społecznościowych do prezentowania tekstów literackich
10. Narzędzia cyfrowe i interaktywne w prezentacji tekstów literackich
Istotnym elementem pracy w trakcie zajęć będą wystąpienia publiczne wystąpienia i twórczy udział w dyskusji. Autoocena oraz wzajemna ocena przygotowywanych wystąpień będą oparte na założeniach krytyki konstruktywnej.
[Moduł emisji głosu]
Celem warsztatów jest przygotowanie do głosowej interpretacji tekstu.
1. Przedstawienie uwarunkowań prawidłowej emisji głosu i właściwej artykulacji oraz zasad higieny pracy głosem.
2. Przygotowanie ciała do pracy głosem: prawidłowa postawa, techniki redukcji niepotrzebnych napięć w obszarach tworzenia głosu, swobodny oddech.
3. Ćwiczenia fonacyjne. Poszukiwanie wygodnego i estetycznego brzmienia dźwięku.
4. Średnica głosu, stabilizacja i wzmacnianie dźwięku.
5. Usprawnianie narządów mowy, rozgrzewki artykulacyjne, Praca nad spółgłoskami i samogłoskami języka polskiego- wyrazistość, precyzja, otwartość, nośność.
6. Cechy prozodyczne mowy. Intonacja, akcent, rytm, iloczas, tempo mowy, pauzy.
Poszczególne zagadnienia i tematy podejmowane w trakcie zajęć mogą być modyfikowane w zależności od prowadzących oraz zainteresowań i preferencji grupy.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA.
Absolwent/Absolwentka kursu zna i rozumie:
- podstawowe zasady organizacji wystąpienia publicznego,
- różne formaty wystąpień publicznych i ich charakterystyczne cechy
- zasady doboru formatów wystąpień dla rozwoju i promocji własnej twórczości literackiej,
- retoryczne zasady obejmujące antyczne memoria i actio,
- podstawy budowy narządu głosu i aparatu artykulacyjnego,
- ćwiczenia usprawniające aparat oddechowy, fonacyjny i artykulacyjny,
- zasady poprawnej wymowy dotyczące języka polskiego.
UMIEJĘTNOŚCI.
Absolwent/Absolwentka kursu potrafi:
- skomponować wystąpienie publiczne i odpowiednio dobrać jego treści,
- zaaranżować korzystną przestrzeń dla wystąpienia i stworzyć audytorium wyobrażone,
- przygotować różne formy pomocy werbalnych i wizualnych wspierających wystąpienie,
- rozpoznać własne walory autoprezentacyjne i bariery w wystąpieniach – oraz potrafi nimi zarządzać,
- rozpoznać własne błędy artykulacyjne i emisyjne,
- kształtować fonetyczną stronę swoich wypowiedzi zgodnie z normą wzorcową języka mówionego,
- operować głosem na różnych poziomach dynamiki, tempa i ekspresji.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE.
Absolwent/Absolwentka kursu jest gotów/gotowa do:
- skutecznego i atrakcyjnego prezentowania swojej twórczości na forum publicznym,
- krytycznego i adekwatnego doboru kanału, czasu, miejsca i sposobu prezentacji,
- tworzenia i prezentowania swojej twórczości z poszanowaniem praw własności intelektualnej,
- konfrontacji z różnorodną publicznością,
- wykorzystania potencjału perswazyjnego tekstu literackiego i jego interpretacji,
- wykorzystywania nabytej wiedzy i umiejętności prezenterskich (tradycyjnych i cyfrowych) na rzecz monetyzacji, popularyzacji i promocji własnej twórczości literackiej,
- stosowania zasad właściwej higieny głosu w pracy zawodowej,
- rozpoznawania i modyfikacji nieprawidłowych nawyków emisyjnych i artykulacyjnych.
Kryteria oceniania
Warunki zaliczenia przedmiotu:
1. Prezentacja zaliczeniowa wygłoszona publicznie – projekt i realizacja w oparciu o nabytą wiedzę i umiejętności z zachowaniem najwyższej staranności.
2. Wysoki poziom prac realizowanych w trakcie kursu.
3. Aktywny i zaangażowany udział w zajęciach grupowych i zadaniach indywidualnych.
4. Ocena ciągła pracy własnej nad doskonaleniem swoich predyspozycji.
W wypadku niemożności uzyskania zaliczenia na zasadach opisanych powyżej (aktywność, prezentacja na forum) z powodu trudności osobistych, indywidualna forma zaliczenia może zostać uzgodniona z prowadzącym tylko i wyłącznie za okazaniem przez studenta dokumentu poświadczającego niedyspozycję (m.in. zaświadczenie z BON, dokumentacja lęku społecznego itp.).
Nakład pracy:
- udział w zajęciach: 30 godzin (1 ECTS),
- przygotowanie do zajęć: 30 godzin (1 ECTS),
- przygotowanie i realizacja prezentacji zaliczeniowej: 60 godzin (2 ECTS).
W trakcie całego semestru dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności.
Nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności należy zaliczyć w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.
Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:
a. pkt. 17 par. 2,
b. pkt. 5 par. 17,
c. par. 33.
Zasady korzystania z narzędzi SI:
1. Jeśli osoba studiująca chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.
2. Osoba studiująca nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli osoba studiująca wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Podstawa:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.
Praktyki zawodowe
Nie są przewidziane dla tego przedmiotu.
Literatura
[Moduł prezentacyjny]
Podstawą merytoryczną zajęć są autorskie materiały przygotowywane przez prowadzącego i udostępniane słuchaczom w trakcie zajęć.
Pozostałe źródła:
1. Korolko M., „Sztuka retoryki", (1998), Warszawa, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna".
2. Leary M., (2017), „Wywieranie wrażenia. Strategie autoprezentacji", Gdańsk, GWP.
3. Orłoś M. (2018), „O sztuce wystąpień publicznych", Warszawa, Wydawnictwo RM.
4. Trojanowski M., (2018), „Prezentacje i wystąpienia w biznesie. Istota, uwarunkowania, badania", Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
[Moduł emisji głosu]
Poradniki zawierające zestawy ćwiczeń dotyczących oddechu, głosu i artykulacji:
1. Toczyska B., (2016), Zacznij od samogłoski. Samogłoska w logopedii artystycznej, Gdańsk, Harmonia Universalis.
2. Walczak- Deleżyńska M., (2001), Aby język giętki… Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od Tennera do B. Toczyskiej, Wrocław, PWST im. L. Solskiego w Krakowie, oddz. we Wrocławiu.
3. Toczyska B., (2007), Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4. Bednarek J. (2002), Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław, Towarzystwo Wiedzy Powszechnej. Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji.
5. Linklater K., (2012), Uwolnij swój głos. Tworzenie obrazów w pracy nad głosem i mową, Kraków, PWST im. L. Solskiego.
6. Ciecierska-Zajdel B., (2012), Trening głosu, Warszawa, Edgard.
Podręczniki poświęcone m.in. wybranym aspektom doskonalenia głosu i artykulacji w logopedii artystycznej i medialnej:
1. Logopedia artystyczna, (2016), red. B. Kamińska, S. Milewski, Gdańsk, Harmonia Universalis.
2. Prozodia. Przyswajanie, badanie, zaburzenia, terapia, (2020), red. M. Wysocka, B. Kamińska, S. Milewski, Gdańsk, Harmonia Universalis.
Publikacje poświęcone poprawności wymawianiowej:
1. Karpowicz T. (2012), Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, r. Wymowa, PWN, Warszawa, s.15-58.
2. Logopedia artystyczna, (2016), red. B. Kamińska, S. Milewski, Część II. Wymowa i prozodia – aspekty normatywne, opisowe, kierunki zmian, s. 80-229, Gdańsk, Harmonia Universalis.
3. Dunaj B. (2006), Zasady poprawnej wymowy polskiej, Język Polski LXXXVI 3, s. 161-172.
4. Michałowska D. (2006), O polskiej wymowie scenicznej, Wyd. PWST, Kraków
5. Madejowa M. (1992), Nauka o języku w szkole. Zasady współczesnej wymowy polskiej (w zakresie samogłosek nosowych i grup spółgłoskowych) oraz ich przydatność w praktyce szkolnej, Język Polski LXXII 2-3, s. 187-198.
6. Jadacka H. (2011), Wymowa grup spółgłoskowych w perspektywie glottodydaktycznej (norma a uzus elity), w: Polskie dźwięki, polskie słowa, polska gramatyka, red. B. Pędzich, D. Zdunkiewicz-Jedynak, Warszawa, s. 451-463.
7. Lubaś W.(2006), Język w komunikacji, perswazji i reklamie, r. Przegląd wybranych zagadnień poprawnościowych. Zagadnienia fonetyczne, Dąbrowa Górnicza, s. 69-78.
8. Zajda A. (1977), Problemy wymowy polskiej w ujęciu słownika, w: Słownik wymowy polskiej, red. M. Karaś, M. Madejowa, PWN Warszawa-Kraków, s. XXVII-XXXIX.
9. Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, (1993), red. W. Lubaś, S. Urbańczyk, Kraków-Katowice, TMJP.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: