Neuropsychologia 3007-L1B1NP

WIEDZA
Student:
- zna i rozumie podstawowe koncepcje neuropsychologiczne opisujące zależności między funkcjonowaniem mózgu a zachowaniami człowieka (m.in. lokalizacjonizm, antylokalizacjonizm, koncepcja zespołu objawów, koncepcja układów funkcjonalnych, koneksjonizm, koncepcja sieci neuronowych);
- zna i rozumie omawiane na zajęciach terminy opisujące zróżnicowane objawy udszkodzeń lub dysfunkcji mózgowych (np. agnozja, apraksja, zespół czołowy, zaniedbywanie stronne, niedowidzenie połowicze, padaczka skroniowa, zespół amnestyczny);
- zna i rozumie objawy zaburzeń wynikające z uszkodzenia płatów:
(1) czołowego, (2) ciemieniowego, (3) skroniowego, (4) potylicznego;
- zna i rozumie rolę prawej i lewej półkuli mózgu w regulacji funkcji mowy;
- zna i rozumie terminy opisujące zależności między funkcjami językowymi i czynnością mówienia a stanem mózgu (organizacja sekwencyjna i symultatywna funkcji mowy, półkula dominująca i półkula podległa, współpraca między półkulami mózgu w regulacji funkcji werbalnych, rola prawej i lewej półkuli dla mowy)

UMIEJĘTNOŚCI
Student:
- potrafi scharakteryzować założenia podstawowych koncepcji neuropsychologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji sieci neuronowych oraz koncepcji dynamicznych układów funkcjonalnych;
- potrafi powiązać objawy zaburzeń zachowania z ich mózgowym podłożem - uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu;
- umie scharakteryzować podłoże i objawy omówionych na wykładzie zaburzeń językowych (np. afazje, zaburzenia mowy wynikające z uszkodzeń półkuli podległej);
- umie scharakteryzwać objawy omówionych na zajęciach zaburzeń poznawczych wynikajcych z uszkodzenia lub dysfunkcji różnych obszarów mózgowia;
- potrafi opisać na czym polegają wskazane zaburzenia mowy lub innych funkcji psychicznych wynikające z uszkodzenia lub dysfunkcji mózgu.

KOMPETENCJE
Student:
- jest gotów do ciągłego pogłębiania własnej wiedzy dotyczącej mózgowych mechanizmów mowy i zachowania jako koniecznego warunku prawidłowej pracy z osobami z uszkodzeniami lub dysfunkcjami mózgowymi;
- jest gotów wykazać się empatycznym i holistycznym podejściem do chorych z uszkodzeniami lub dysfunkcjami mózgu;
- jest gotów do współpracy z osobami z uszkodzeniami lub dysfunkcjami mózgu i ich rodzinami.

Obecność na wykładzie jest obowiązkowa.
Metodą oceny jest egzamin pisemny w formie testu zawierającego pytania jednokrotnego i wielokrotnego wyboru oraz pytanie otwarte.
Ogólne zasady oceny testu
1. Pytania związane z regulacją funkcji językowych i objawami zaburzeń tych funkcji są punktowane podwójnie, z racji istotnego znaczenia znajomości tych zagadnień dla przyszłych logopedów.
2. Pełna odpowiedź na pytania testowe polega na poprawnym wskazaniu wszystkich, (jednej lub kilku), opcji odpowiedzi prawidłowych i pominięciu wszystkich, (jednej lub kilku), opcji odpowiedzi błędnych.
3. Za brak odpowiedzi lub odpowiedź błędną student otrzymuje zero (0) punktów.
4. Aby zaliczyć test na ocenę dostateczną student powinien otrzymać 60% punktów.
5. Za pełną i poprawną odpowiedź na pytanie, które nie dotyczy mózgowej regulacji mowy lub objawów zaburzeń mowy student otrzymuje tyle punktów, ile jest opcji odpowiedzi w tym pytaniu.
6. Za pełną i poprawną odpowiedź na pytanie dotyczące mózgowej regulacji funkcji mowy lub objawów zaburzeń mowy student otrzymuje dwa razy więcej punktów niż jest opcji odpowiedzi w pytaniu.
Kryteria szczegółowe oceny testu
60-69% - dostateczny (3,0)
70-74% - dostateczny plus (3,5)
75-84% - dobry (4,0)
85-89% - dobry plus (4,5)
90-100% - bardzo dobry (5,0)

Literatura obowiązkowa
1. Herzyk A., 2011, Neuropsychologia kliniczna wobec zjawisk świadomości i nieświadomości, PWN, Warszawa.
2. Łuria A. R., 1976, Podstawy neuropsychologii , PWN, Warszawa.
3. Pąchalska M., 2011, Afazjologia, PWN, Warszawa.
4. Pąchalska M., Kaczmarek B.L., Kropotov J.D., 2014, Psychologia kliniczna od teorii do praktyki, PWN, Warszawa.
5. Sadowski B., 2005, Budowa i czynność układu nerwowego z uwzględnieniem mechanizmów sterujących mową, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy neurologopedii Podręcznik akademicki, wyd. UO, Opole.
6. Sokołowska-Pituchowa J., 1990, Układ nerwowy ośrodkowy, obwodowy i autonomiczny, wyd. AM w Krakowie.
7. Szeląg E., 2005, Mózg a mowa, [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.) Podstawy neurologopedii Podręcznik akademicki, wyd. UO, Opole
8. Szeląg E., 2006, Neuropsychologiczne podłoże mowy, [w:] Mózg a zachowanie (red.) Górska T., Grabowska A., Zagrodzka J., PWN, Warszawa.
9. Szepietowska E.M., 2000, Badanie neuropsychologiczne – procedura i ocena, UMCS, Lublin.
10. Walsh K., 1998, Neuropsychologia kliniczna, PWN, Warszawa.
11. Walsh K., 2001, Jak rozumieć uszkodzenia mózgu – podstawy diagnozy neuropsychologicznej, Instytut Psychiatrii i Neurologii. zamiennie z kolejną pozycją

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

• Logopedia ogólna i kliniczna, stacjonarne drugiego stopnia

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3007-L1B1NP w USOSweb