Logorytmika 3007-L1A1LO
Zajęcia z logorytmiki skierowane są do studentów logopedii i mają poszerzyć ich warsztat w aktywne metody kształtowania cech segmentalnych i suprasegmentalnych mowy. Opierają się na ćwiczeniach muzyczno-ruchowych stanowiących następnie podstawę do ćwiczeń słowno-rytmicznych. Metody logorytmiczne wywodzą się z założeń rytmiki Emila Jacques-Dalcroza, których istotą jest ścisły związek ruchu z muzyką oraz z działań pedagogicznych Carla Orffa, u którego zajęcia ruchowe łączą się z rytmizowanym mówieniem i śpiewem oraz charakterystycznym instrumentarium. Zadaniem ćwiczeń logorytmicznych jest uwrażliwienie dzieci na cechy akustyczne mowy i zwrócenie uwagi na zjawiska wspólne dla muzyki i wypowiedzi, czyli: rytm, tempo, wysokość dżwięku, głośność, akcent, frazowanie i artykulację. Efektem tych ćwiczeń jest kształtowanie ruchów całego ciała (makroruchów), które wpływają pośrednio na usprawnianie narządów mowy (mikroruchy).
Poprzez swoją specyfikę ćwiczenia logorytmiczne mogą być stosowane u dzieci z różnymi zaburzeniami: intelektualnymi, ruchowymi, artykulacyjnymi czy też słuchowo-rytmicznymi.
Tematy:
1. Wprowadzenie do zagadnienia: logorytmika, jej założenia i cele.
2. Rytmika w kształceniu poczucia rytmu.
3. Podstawowe pojęcia muzyczne wykorzystywane w logorytmice: rytm, tempo, metrum, dynamika, wysokość dźwięku. Ćwiczenia.
4. Podstawowe założenia rytmiki Emila Jaques Dalcroze'a i Carla Orffa. Instrumentarium orffowskie.
5. Ćwiczenia ruchowe jako dominująca forma aktywności w rozwoju i stymulacji mowy dziecka.
6. Rytmizacja wypowiedzi. Zmiany rytmu w czasie.
7. Ćwiczenia inhibicyjno- incytacyjne, metrorytmiczne, polirytmiczne.
8. Ćwiczenia podkreślające związek ruchu z muzyką oraz wspólnotę muzyki i wypowiedzi.
9. Śpiew - główny element kształtujący aparat głosotwórczy, regulujący oddech, usprawniający aparat artykulacyjny.
10. Piosenka jako podstawa zajęć logorytmicznych.
11. Ćwiczenia słuchowe i rytmiczne jako istotny element w usprawnianiu mowy.
12. Koordynacja słuchowo-ruchowa podstawą do odbioru poprawnego wzorca dźwiękowego oraz samokontroli słuchowej.
13. Aspekty prozodyczne mowy. Elementy segmentalne i suprasegmentalne.
14. Śpiew a intonacja mowy. Kadencja i antykadencja - zmiany wysokości głosu.
15. Osnowa rytmiczna mowy - iloczas.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024Z: | W cyklu 2023Z: |
Efekty kształcenia
WIEDZA
1. Podstawy teoretyczne logorytmiki (według założeń Jaqua-Dalcroze'a i Carla Orffa).
2. Podstawowe pojęcia muzyczne: rytm, tempo, metrum, dynamika jako fundamentalna wiedza w kształtowaniu prawidłowych przebiegów rytmiczno-dźwiękowych w mowie.
3. Posiadanie wiedzy z zakresu koordynacji ruchowo-słuchowej.
ZROZUMIENIE
1. Rozpoznawanie zależności pomiędzy ruchem ciała a rytmem mowy i śpiewu.
2. Powiązanie koordynacji słuchowej i słuchowo-ruchowej z wykonawczymi aspektami mowy.
3. Dostrzeżenie wartości ćwiczeń globalnych, włączających całe ciało w procesy terapeutyczne.
UMIEJĘTNOŚCI
1. Tworzenie ciągów rytmiczno-dźwiękowych.
2. Modyfikowanie zaburzeń w indywidualnym poczuciu rytmu i ocenie wysokości dźwięków.
3. Prezentowanie ćwiczeń usprawniających kompetencje rytmiczne i muzyczne.
4. Prezentowanie ćwiczeń logorytmicznych związanych z terapią mowy.
POSTAWY
1. Rozumienie zależności między oddziaływaniem makro i mikro-ruchów w ciele człowieka.
2. Docenienie walorów rytmu i aspektów muzycznych w kształtowaniu poprawnej mowy.
Kryteria oceniania
Zajęcia zaliczane są na podstawie poprawnie wykonanych wszystkich ćwiczeń przeprowadzonych na zajęciach.
Literatura
Jutrzyna E., 2005, Wykorzystanie muzyki w terapii logopedycznej, [w:] L. Huryło, M. Zaorska (red.), Wspomaganie rozwoju i edukacji dziecka z zaburzeniami mowy, Olsztyn.
Kilińska- Ewertowska E., 1993, Badania nad zastosowaniem ćwiczeń muzyczno-ruchowych w rehabilitacji dzieci z zaburzeniami mowy, Gdańsk.
Kilińska- Ewertowska E., 1993, Ćwiczenia logorytmiczne, Gdańsk.
Kilińska- Ewertowska E., 1987, Logorytmika, Lublin.
Rozentalowa A., 1971, O logorytmice, Logopedia Nr 10, Lublin.
Stadnicki A., 1987, Logorytmika i choreorytmika, Warszawa.
Walencik- Topiłko A., 2000, Wykorzystanie elementów rytmiki w terapii logopedycznej, [w:] B. Ostrowska (red.), Rytmika w kztałceniu muzyków, aktorów, tancerzy i w rehabilitacji, Łódź.
Walencik-Topiłko A., 2004, Śpiew w profilaktyce logopedycznej, [w:] Sztuka w edukacji i terapii, M. Knapik i W.A. Sacher (red.), Kraków.
Uwagi
|
W cyklu 2023Z:
Dopuszczalna 1 nieobecność w semestrze. |
W cyklu 2024Z:
Dopuszczalna 1 nieobecność w semestrze. |
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: