Formy doświadczenia kulturowego w literaturze XX wieku, cz. II 3002-KON2024K27
Celem tych zajęć jest lektura ubiegłowiecznych tekstów artystycznych według kluczy interpretacyjnych, jakich dostarcza współczesna antropologia kulturowa i kulturoznawstwo. Zajęcia mają też na celu odpowiedź lub próbę odpowiedzi na pytanie, czy taka lektura tekstów artystycznych może posłużyć jako podstawa służąca do skonstruowania jeszcze jednego scenariusza historii kultury Zachodu ubiegłego stulecia. „Tekst literacki” czy „tekst artystyczny” będą tutaj rozpatrywane jako pewien szczególny typ praktyk słownych, którego zadaniem jest projektowanie tożsamości kulturowej. W miarę potrzeby stosować się będzie w trakcie analiz narzędzia wypracowane we współczesnych teoriach badań literackich – od strukturalizmu przez psychoanalizę i hermeneutykę po gender i postkolonializm – jednak naczelnym celem zajęć nie będzie podporządkowywanie dzieł literackich teoriom, lecz czytanie kultury Zachodu poprzez dzieła literackie.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zaliczeniu zajęć student zna i rozumie
specyfikę twórczości literackiej XX wieku oraz jej związki z treściami nauk humanistycznymi i społecznymi
w stopniu zaawansowanym wybrane aspekty historii literatury
w zaawansowanym stopniu wybrane metodologie nauk o literaturze, strategie poznawcze i stosowane metody badawcze w odniesieniu do tradycji literackiej
podstawowe media i środki transmisji kultury (zwłaszcza w obszarze literatury) oraz ich wpływ na kształt procesu kulturowego
wybrane aspekty kultury literackiej i twórczości słownej w powiązaniu z innymi zjawiskami kulturowymi XX wieku
metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury
potrafi
wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych
interpretować zgromadzony materiał literacki, uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny
wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować uzyskane tymi metodami dane
pisać rozprawy, samodzielnie dobierając literaturę oraz zaprezentować ustnie wyniki swych dociekań badawczych; w wypowiedziach pisemnych i ustnych stosuje w sposób poprawny terminologię z zakresu nauk o kulturze
zabierać głos w dyskusji stosując poprawne strategie argumentacyjne i operacje logiczne
jest gotowy do
krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów
samodzielnego, twórczego i przemyślanego działania w kulturze
zaangażowania w dialog społeczny i międzykulturowy ze zrozumieniem i empatią
uczestnictwa w debacie publicznej na poziomie lokalnym, w środowisku uniwersyteckim
angażowania się w prace zespołowe ze świadomością wagi wspólnego działania i etyczną odpowiedzialnością
dążenia do upowszechniania i otwartości zasobów wiedzy
wykazywania troski o dziedzictwo kulturowe i świadomości jego znaczenia dla życia społecznego
Kryteria oceniania
Podstawowym warunkiem zaliczenia semestru jest uczestniczenie w zajęciach. Nieobecności należy usprawiedliwiać u prowadzącego zajęcia. Osoba studiująca ma prawo do dwóch usprawiedliwionych lub nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze. Osoba mająca od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi nadrobić je w sposób określony przez osobę prowadzącą zajęcia. Nieobecności (nawet usprawiedliwione) na więcej niż pięciu zajęciach skutkują niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć - jedynie osoby z przyznaną Indywidualną Organizacją Studiów w oparciu o opinię BON mogą mieć zwiększony limit nieobecności, jednak nie więcej niż do 50%.
Ocena końcowa jest oceną krótkiego (5-7 tys. znaków) tekstu dotyczącego tematyki zajęć (może to być recenzja utworu literackiego albo wypowiedź zawierająca pogląd autora na wybrane zjawisko literackie XX wieku).
Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach zaliczeniowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia. W związku z tym, że jedną z podstawowych umiejętności zdobywanych na kierunkach studiów organizowanych na Wydziale Polonistyki jest sprawne i profesjonalne posługiwanie się polszczyzną pisaną, a w szczególności stylem naukowym, zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do korekty i redakcji tekstu.
Praktyki zawodowe
Brak.
Literatura
1. Tadeusz Różewicz, Białe małżeństwo, wiele wydań
2. Jarosław Iwaszkiewicz, wybór opowiadań
3. Tadeusz Żeleński (Boy), Piekło kobiet; Brązownicy, wiele wydań
4. Ernest Hemingway, Krótkie szczęśliwe życie Franciszka Macombera, Wzgórza jak białe słonie, Rzeka dwóch serc
5. Marguerite Yourcenar, Opowieści wschodnie
6. Saint John-Perse, Anabaza
7. Wallace Stevens, wybór wierszy
8. Julian Tuwim, Pegaz dęba; Stanisław Barańczak, Pegaz zdębiał [wybór]
9. Yukio Mishima, Yukoku lub Kenzaburo Oe, Hojność umarłych
10. Francis Scott Fitzgerald, wybór opowiadań
11. Gertrude Stein, wybór wierszy
12. Valerie Solanas, Scum Manifesto
14. Georg Buchner Woyzeck
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: