Współczesna reżyseria operowa 3002-KON2023K32
Celem zajęć będzie przyjrzenie się współczesnemu teatru operowemu z uwzględnieniem perspektywy historycznej, teoretycznej i analitycznej. Zastanowimy się nad tym, w jaki sposób doszło do ukonstytuowania się roli reżysera w XX wieku jako głównego twórcy znaczeń spektaklu, jakie ma to konsekwencje dla samego teatru operowego oraz zmapujemy najważniejsze strategie inscenizacyjne. Poznamy także perspektywę osób tworzących współczesny teatr operowy - pod koniec semestru przewidziane są spotkania z osobami bezpośrednio zajmującymi się teatrem operowym (śpiew, scenografia, dramaturgia, dyrygentura, reżyseria), które przybliżą go nam od strony praktycznej.
Zagadnienia:
- jak badać współczesny teatr operowy?
- historia: Walter Felsenstein – Lia Rotbaum – Leon Schiller
- teoria i analiza
- strategie inscenizacyjne: od rekonstrukcji do dekonstrukcji
- warszawskie życie operowe
- śpiew w operze
- teatr operowy od strony scenograficznej
- dramaturgia opery
- dyrygowanie w operze
- teatr operowy – perspektywa reżyserki
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury (inscenizacji operowej)
absolwent_ka potrafi:
wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych
interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny
określać znaczenie medialnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji
pisać rozprawy, samodzielnie dobierając literaturę oraz zaprezentować ustnie wyniki swych dociekań badawczych, a także wygłosić referat będący rezultatem samodzielnej analizy literatury przedmiotu; w swych wypowiedziach pisemnych i ustnych stosuje w sposób poprawny terminologię z zakresu nauk o kulturze
absolwent_ka jest gotów_owa do:
krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści
przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów
Kryteria oceniania
Obecność i aktywność na zajęciach, esej lub prezentacja końcowa. Możliwe 2 nieusprawiedliwione nieobecności. Nieobecności przekraczające 1/3 liczby zajęć są podstawą niezaliczenia.
Literatura
Calico Joy H., The Legacy of GDR Directors on the Post-Wende Opera Stage, w: Art Outside the Lines: New Perspectives on GDR Art Culture, ed. by Elaine Kelly, Amy Wlodarski, Amsterdam–New York 2011.
Horowicz Bronisław, Teatr operowy. Historia opery – realizacje sceniczne – perspektywy, Warszawa 1963.
Mould Stephen, Curating Opera: Reinventing the Past Through Museums of Opera and Art, London 2021.
Müller Ulrich, Regietheater/Director’s Theater, w: The Oxford Handbook of Opera, ed. by Helen M. Greenwald, Oxford 2014.
Risi Clemens, Opera in Performance: „Regietheater” and the Performative Turn, transl. by Jake Frazer, „Opera Quarterly” 2019, vol. 35, no. 1-2.
Opera Studies, ed. by Nicholas Till, Cambridge 2012.
Rotbaumówna Lia, Opera a jej kształt sceniczny. Notatki z warsztatu reżysera, Kraków 1969.
Rudnicka Justyna, „Don Juan” Wolfganga Amadeusa Mozarta w reżyserskiej interpretacji Lii Rotbaumówny – próba rekonstrukcji, „Res Facta Nova” 2019, nr 29.
Wieczorek Sławomir, Czerwona „Halka”, „Dwutygodnik.com” 2012, nr 73.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: