Od Wyspiańskiego do Kleczewskiej. "Dziady" w teatrze polskim w XX i XXI wieku 3001-C4TN-LR2
Celem konwersatorium jest zapoznanie studentów z dziejami scenicznymi arcydramatu - z uwzględnieniem najważniejszych styków i konwencji teatralnych XX i XXI wieku, z odniesieniami do historii i świata polityki. Do pewnego etapu materiałami analizowanymi podczas zajęć będą opisy, recenzje, teksty krytyczne i fotografie, w drugiej połowie semestru będziemy pracować na nagraniach (a jeśli grupa wyrazi taką gotowość – możemy wspólnie wybrać się do teatrów w Warszawie (Teatr Narodowy) i w Krakowie (Teatr imienia Juliusza Słowackiego). Przedmiotem dyskusji będzie szczególny status „Dziadów” w naszej kulturze – dramatu, któremu przypisuje się funkcję papierka lakmusowego, za pomocą którego można badać nastroje polskiego społeczeństwa. W obiegowej opinii funkcjonuje także pogląd, że „Dziady” są utworem konsolidującym Polaków, ze słowami którego na ustach, w kluczowych i trudnych momentach historycznych, lud udaje się „na barykady”. Zastanowimy się wspólnie, w którym momencie „Dziady” nabrały w polskiej kulturze takiego statusu – i skonfrontujemy go z tekstem dramatu Mickiewicza.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu konwersatorium Student:
1) zna i rozumie:
- znaczenie omówionej części teatralnej recepcji tradycji romantycznej,
- metodologie wykorzystywane w badaniach nad literaturą romantyczną oraz jej adaptacjami teatralnymi
- elementy wiedzy i terminologii teatrologicznej
- znaczenie poszczególnych adaptacji "Dziadów" Adama Mickiewicza dla kultury polskiej, z uwzględnieniem kontekstu historycznego i politycznego,
2) potrafi:
- zinterpretować źródła informacji na temat adaptacji teatralnych (recenzje, opisy, nagrania archiwalne, fotografie)
- napisać esej, spełniający wymogi tekstu naukowego, na temat związany z tematyką konwersatorium
3) jest gotów do:
- samodzielnej interpretacji tekstów literaturoznawczych i teatrologicznych
- uznania znaczenia tradycji wystawiania dramatu "Dziady" dla polskiej kultury
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie obecności (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności), przygotowania do zajęć i napisania krótkiej pracy (esej) na temat wybranego problemu poruszanego na konwersatorium.
Szacowany nakład pracy studenta:
- udział w zajęciach: 30 godzin (1 ECTS)
- przygotowanie do ćwiczeń (w tym oglądanie archiwalnych nagrań spektakli teatralnych): 150 godzin (5 ECTS)
- napisanie eseju: 30 godzin (1 ECTS)
Jeśli student chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:
a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,
b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi
sztucznej inteligencji.
2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.
3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:
a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub
b. w sposób z nią nieuzgodniony,
osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.
Literatura
- Nagrania spektakli (od 1973 roku);
- Recenzje omawianych spektakli i artykuły im poświęcone w portalach e-teatr.pl (archiwum wirtualne) i teatralny.pl oraz na stronie (i stronie archiwalnej) miesięcznika „Teatr”.
- Z "Pamiętnika Teatralnego" 1959, z.1-3: Z. Raszewskiego „Słowacki i Mickiewicz wobec teatru romantycznego”.
- M. Masłowski, Dzieje bohatera. Teatralne wizje „Dziadów”, „Kordiana” i „Nie-Boskiej komedii” do II wojny światowej. Wrocław 1978 (rozdział 1. Prapremiery, rozdział 3. Ku monumentalności).
- M. Prussak, „Dziady” bez mesjanizmu [w:] „Dziady” Adama Mickiewicza. Poemat. Adaptacje. Tradycje. Red. B. Dopart. Kraków 1999 (o „Dziadach” Wyspiańskiego).
- J. Timoszewicz, „Dziady” w inscenizacji Leona Schillera. Warszawa 1970.
- Dziady”. Od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego. Red. T. Kornaś, G. Niziołek. Kraków 1999 (fragmenty dot. inscenizacji Schillera).
- Z. Majchrowski, „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza”. Gdańsk 1998 (fragmenty dot. inscenizacji Schillera), „Krypta Gustawa”, Warszawa 2021 (fragmenty dotyczące omawianych spektakli).
Uwagi
|
W cyklu 2024Z:
W przypadku kształcenia w trybie zdalnym zajęcia będą prowadzone z wykorzystaniem platformy Zoom. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: