Wokół modernizmu przełomu XIX i XX wieku 3001-C453LP1

seminaria licencjackie

w sali

Student powinien orientować się w zakresie historii literatury polskiej do roku 1864 oraz posiadać wiedzę z zakresu poetyki. Osiągnięcie efektów uczenia wspomoże uczestnictwo w zajęciach z historii literatury polskiej po 1864 roku lub zajęciach z literatury i kultury po 1864 roku.

Po ukończeniu seminarium student:

1) wiedza:

- zna i rozumie problematykę modernizmu polskiego i europejskiego, a także takich zjawisk kulturowych, jak np. dandyzm, flaneryzm, dekadentyzm, nihilizm, estetyzm, melancholia, utopia i antyutopia, które sytuują się w obrębie myśli modernistycznej;

- zna i rozumie miejsce modernizmu w całości dziewiętnastowiecznej formacji kulturowej;

- zna i rozumie znaczenie i specyfikę badań nad literaturą i kulturą przełomu XIX i XX wieku;

- zna i rozumie etyczny wymiar badań naukowych oraz znaczenie refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych.

2) umiejętności:

- potrafi porównywać i krytycznie oceniać różne koncepcje teoretyczne i metodologiczne dotyczące zwłaszcza problematyki modernizmu i jej pokrewnych;

- potrafi rozróżniać oraz analizować zjawiska kulturowe i literackie charakterystyczne dla przełomu XIX i XX wieku w stopniu umożliwiającym mu podjęcie tej i problematyki na studiach II stopnia;

- potrafi konstruować dłuższą wypowiedź ustną w formie głosu w dyskusji oraz indywidualnej prezentacji;

- potrafi weryfikować poprawność własnych wypowiedzi poświęconych zagadnieniom historycznoliterackim, a także prezentacji uczestników seminarium;

- po skończonym cyklu seminaryjnym potrafi ocenić poziom swej wiedzy.

2) kompetencje społeczne:

- jest gotów do samodzielnego gromadzenia i wykorzystywania we własnych projektach badawczych informacji naukową z zakresu historii literatury i kultury II połowy XIX i początku XX wieku;

- jest gotów do profesjonalnej dyskusji na temat historii literatury polskiej 2 poł. XIX wieku;

- jest gotów do zaangażowanego uczestnictwa w życiu naukowym i kulturalnym.

Kryteria i metody oceniania:

- ocena ciągła (ocena bieżącego przygotowania do zajęć, ocena ciągła umiejętności studenta, ocena merytorycznego wkładu w dyskusję, analiza przypadku, rozwiązywanie zadań problemowych, ocena pracy w grupie, ocena czytania ze zrozumieniem tekstów naukowych, ocena umiejętności argumentacji),
- ocena umiejętności przygotowania pracy dyplomowej.

Praca licencjacka sprawdza efekty kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności:

• orientacji w dziedzinie, której dotyczy praca;

• poprawnego posługiwania się terminologią właściwą dla wybranego obszaru badań;

• formułowania rozwiniętej, spójnej, logicznej, poprawnej językowo wypowiedzi pisemnej;

• zbierania materiałów badawczych potrzebnych do pracy, rozpoznawania stanu badań nad podjętym zagadnieniem;

• samodzielnego selekcjonowania i analizowania zebranego materiału;

• sporządzania przypisów i bibliografii.

Podczas pisania pracy dyplomowej dopuszcza się możliwość ograniczonego wykorzystywania przez osoby studiujące narzędzi sztucznej inteligencji (SI), pod warunkiem przestrzeganiu zasad etyki akademickiej.
Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI na wstępnym etapie pisania pracy, tj. wykorzystywać je do zbierania materiałów, opracowania stanu badań oraz tworzenia bibliografii.
Wykluczone jest stosowanie narzędzi SI w celach interpretacyjnych, do tworzenia wypowiedzi pisemnej czy do opracowywania, w tym opracowania stylistycznego, fragmentów tekstu.
Zalecane praktyki posługiwania się narzędziami SI obejmują:
• Rzetelne wykorzystanie narzędzi SI: Studenci powinni korzystać z narzędzi SI zgodnie z ich przeznaczeniem, unikając nadużyć, manipulacji lub fałszerstw.
• Transparentność i odpowiedzialność: Wszelkie wykorzystanie narzędzi SI w procesie tworzenia pracy pisemnej powinno być przejrzyste i odpowiedzialne. Studenci powinni być w stanie wyjaśnić, w jaki sposób korzystali z tych narzędzi oraz jakie były ich wpływ na rezultaty pracy.
• Cytowanie źródeł: W przypadku korzystania z wygenerowanych przez narzędzia SI tekstów lub danych, studenci powinni dokładnie zidentyfikować źródła i odpowiednio je zacytować w pracy pisemnej, zgodnie z zasadami akademickiej uczciwości i poszanowania praw autorskich.
• Analiza krytyczna: Studenci powinni zachować zdrowy sceptycyzm i analizować krytycznie rezultaty generowane przez narzędzia SI, biorąc pod uwagę ich ograniczenia i możliwe błędy. Badanie i weryfikacja uzyskanych danych oraz tekstów są kluczowe dla jakości pracy pisemnej.
• Konsultacja z prowadzącym zajęcia: W razie wątpliwości co do etycznego wykorzystania narzędzi SI, studenci powinni konsultować się z prowadzącym zajęcia, który może udzielić wskazówek i wsparcia w prawidłowym korzystaniu z tych narzędzi.
Podstawa prawna:
1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki
2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia
3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Egzamin licencjacki – trzy pytania zadane przez komisję, w tym co najmniej jedno związane z problematyką pracy, a pozostałe związane z problematyką seminarium licencjackiego określoną w sylabusie.

Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

Nakład pracy studenta:
- uczestnictwo w seminarium – 60 godzin (2 ECTS);
- przygotowanie do zajęć – 120 godzin (4 ECTS),
- przygotowanie pracy dyplomowej – 120 godzin (4 ECTS).

Wybrana literatura:

- K. Wyka, „Modernizm polski”, Kraków 1959.

- „Odkrywanie modernizmu. Przekłady i komentarze”, red. R. Nycz, Kraków 1998.

- R. Nycz, „Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie”, Wrocław 1997.

- W. Bolecki, „Modernizm w literaturze polskiej XX wieku”, „Teksty drugie” nr. 4, 2002.

- A. Z. Makowiecki, „Wokół modernizmu: szkice”, Warszawa 1985.

- A. Mencwel, „Trzy modernizmy”, w: idem, „Wyobraźnia antropologiczna”, Warszawa 2006.

„Modernizm: spotkania”, pod red. E. Paczoskiej i L. Magnone, Warszawa 2008.

- M. Berman, „. Rzecz o doświadczeniu nowoczesności”, Kraków 2006.

M. Eksteins, „Święto wiosny. Wielka wojna i narodziny nowego wieku”, Warszawa 1996.

- A. Bielik-Robson, „Inna nowoczesność. Pytania o współczesną formułę duchowości”, Kraków 2000.

- „Modernistyczne źródła nowoczesności”, red. M. Dąbrowski, A.Z. Makowiecki, Warszawa 2003.

- A. Skrendo, „Poezja modernizmu”, Kraków 2005.

- Ch. Baudelaire, „Malarz życia nowoczesnego”, w: idem, „Rozmaitości estetyczne”, Gdańsk 2000.

- R. Zimand, „ warszawski”, Warszawa 1964.

- M. Dąbrowski, „Dekadentyzm współczesny. Główne idee, motywy i postawy modernistyczne w polskiej i niemieckojęzycznej literaturze XX wieku”, Izabelin 1996.

- T. Walas, „Ku otchłani (dekadentyzm w literaturze polskiej 1890-1905)”, Kraków 1986.

- R. Okulicz-Kozaryn, „Mała historia dandyzmu”, Poznań 1995.

M. Podraza-Kwiatkowska, Somnambulicy, dekadenci, herosi”, Kraków 1985.

- A. Baranowska, „Kraj modernistycznego cierpienia”, Warszawa 1981.

- J. Jedlicki, "Świat zwyrodniały. Lęki i wyroki krytyków nowoczesności", Warszawa 2000.

- G. Steiner, „W zamku Sinobrodego. Kilka uwag w kwestii przedefiniowania kultury”, Gdańsk 1993.

- C. Wilson, “Outsider”, Kraków 1959.

Podana powyżej lista będzie rozszerzona o wybrane wspólnie ze studentami dzieła z literatury polskiej i europejskiej (np. Flauberta, Huysmansa, Dostojewskiego, Manna, Baudelaire’a, Hessego, Hamsuna, Nietzschego, Barnesa, Przybyszewskiego, Wyspiańskiego, Żuławskiego, Nałkowskiej, Leśmiana, Micińskiego, Lemańskiego, Licińskiego itd.), a także – jeśli zajdzie potrzeba – o inne teksty historyków literatury, idei i filozofii.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3001-C453LP1 w USOSweb