Poetyka z elementami teorii literatury 3001-11A1PT
Zakład Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich, który odpowiada za ćwiczenia z poetyki z elementami teorii literatury, traktuje ten przedmiot (podobnie jak analizę dzieła literackiego na roku II) jako jeden z przedmiotów podstawowych literaturoznawstwa. Głównym celem ćwiczeń jest opanowanie wiadomości z zakresu poetyki historycznej, teoretycznej i kulturowej w sposób ukierunkowany na wykształcenie różnorodnych umiejętności analitycznych, przydatnych w:
- badaniach literackich prowadzonych z perspektywy różnych dziedzin i szkół literaturoznawstwa w ujęciu synchronicznym i diachronicznym, jak w również w badaniach historycznoliterackich i transdyscyplinarnych,
- krytyce literackiej,
- nauczaniu szkolnym (sztuka interpretacji),
- animacji kultury (popularyzacja literatury).
Na roku I każdy semestr przedmiotu poetyka z elementami teorii literatury kończy się zaliczeniem na ocenę. Na roku II student zdaje egzamin, którego zakres wyznacza program dwóch przedmiotów cyklu edukacyjnego:
- poetyki z elementami teorii literatury;
- analizy dzieła literackiego.
Na ćwiczeniach z poetyki z elementami teorii literatury studenci uczą się czytać prace naukowe poświęcone głównym problemom poetyki, które konfrontują z dziełami literackimi różnego typu z różnych epok. Wiedza wyniesiona z lektury rozpraw teoretycznych jest na ćwiczeniach weryfikowana w trybie opisu i analizy konkretnych tekstów literackich. Zdobyte umiejętności wstępne podlegają rozwinięciu na ćwiczeniach z analizy dzieła literackiego na roku II, które student zaliczać będzie u tego samego prowadzącego co ćwiczenia z poetyki z elementami teorii literatury.
Zakres problematyki teoretycznej ćwiczeń wyznacza:
- lista lektur (znajdująca się w niniejszym sylabusie w dziale „Literatura”)
- lista pytań do egzaminu na roku II.
Lista pytań do egzaminu na roku II
(warunki egzaminu opisane są we właściwej części niniejszego sylabusu)
W zestawach znajdują się:
A. pytania wymagające definicji, podania podstawowych właściwości zagadnienia oraz - jeśli tak wskazano - jego typologii;
B. polecenia wymagające rozpoznania systemu wersyfikacyjnego i formatu konkretnego wiersza;
C. kwestie problemowe, pozwalające na przedstawienie różnych koncepcji, dyskusję teoretyczną oraz zaprezentowanie własnego stanowiska.
W każdym zestawie pierwsze zadanie to polecenie z grupy A lub B, drugie natomiast - to za każdym razem polecenie z grupy C. W wypadku pytań wymagających definicji, egzaminator może poprosić o wskazanie danego zjawiska w utworze przedstawionym studentowi.
ZESTAW 1
Informacja stematyzowana a informacja implikowana.
Systemy wersyfikacyjne w układzie historycznym i typologicznym.
ZESTAW 2
Sposoby przytaczania wypowiedzi postaci (mowa niezależna, mowa zależna, mowa pozornie zależna).
Systemy wersyfikacyjne w układzie historycznym i typologicznym.
ZESTAW 3
Strumień świadomości — techniki.
Wers: prozodia i grafika.
ZESTAW 4
Funkcje mowy w widowisku teatralnym.
Wers: prozodia i grafika.
ZESTAW 5
Formy podawcze w dramacie — w rozwoju historycznym.
Wiersz a proza: kontrowersje dotyczące definicji i cech opozycyjnych.
ZESTAW 6
Składniki jakościowe tragedii według Arystotelesa.
Wiersz a proza: kontrowersje dotyczące definicji i cech opozycyjnych.
ZESTAW 7
Podział strukturalny tragedii według Arystotelesa.
Rytm i składnia.
ZESTAW 8
Ironia tragiczna, katharsis, tragizm.
Rytm i składnia.
ZESTAW 9
Hamartia, perypetia, rozpoznanie, pathos.
Wiersz składniowy i askładniowy w historii wiersza polskiego.
ZESTAW 10
Agon, deus ex machina, stychomytia.
Wiersz składniowy i askładniowy w historii wiersza polskiego.
ZESTAW 11
Didaskalia, koryfeusz, porte-parole, rezoner.
Sylabizm: forma i funkcje w rozwoju historycznym (od Reja do Miłosza).
ZESTAW 12
Apart, parabaza, tyrada.
Sylabizm: forma i funkcje w rozwoju historycznym (od Reja do Miłosza).
ZESTAW 13
Typy liryki i kryteria ich wyróżniania.
Od heksametru polskiego do tonizmu sześciozestrojowego.
ZESTAW 14
Typy powieści.
Od heksametru polskiego do tonizmu sześciozestrojowego.
ZESTAW 15
Narracyjne gatunki pierwszoosobowe.
Współwystępowanie wiersza numerycznego i nienumerycznego w drugiej połowie XX wieku.
ZESTAW 16
Gatunki autobiograficzne (dziennik, pamiętnik, wyznania).
Współwystępowanie wiersza numerycznego i nienumerycznego w drugiej połowie XX wieku.
ZESTAW 17
Typy romansu (łotrzykowski, pasterski, rycerski).
Liryka i wiersz — związki i różnice.
ZESTAW 18
Aforyzm, epigramat, sentencja.
Liryka i wiersz — związki i różnice.
ZESTAW 19
Anakreontyk, fraszka, haiku.
Metafora : koncepcje dawniejsze i nowsze.
ZESTAW 20
Oda, panegiryk, psalm.
Metafora : koncepcje dawniejsze i nowsze.
ZESTAW 21
Hymn i pean.
Symbol: w opozycji do metafory i alegorii.
ZESTAW 22
Epicedium, epitafium, lament, żale.
Symbol: w opozycji do metafory i alegorii.
ZESTAW 23
Elegia, tren, waleta.
Parodia.
ZESTAW 24
Gatunki literackie wobec gatunków muzycznych (np. hejnał, nokturn).
Parodia.
ZESTAW 25
Epitalamium, madrygał, serenada.
Typy ironii.
ZESTAW 26
Gawęda, nowela, opowiadanie, saga.
Typy ironii.
ZESTAW 27
Epos, poemat heroikomiczny, powieść poetycka.
Odmiany stylizacji i ich historycznoliteracka aktywność.
ZESTAW 28
Bajka ezopowa, bajka zwierzęca, satyra,.
Odmiany stylizacji i ich historycznoliteracka aktywność.
ZESTAW 29
Filipika, pamflet, paszkwil.
Komizm i jego formy w utworze literackim.
ZESTAW 30
Dramat liturgiczny, misterium, moralitet, monodram.
Komizm i jego formy w utworze literackim.
ZESTAW 31
Farsa, intermedium, melodramat, tragikomedia.
Słowo dialogowe a dialog jako organizacja wypowiedzi.
ZESTAW 32
Antyutopia, baśń, fantasy, science fiction, utopia.
Słowo dialogowe a dialog jako organizacja wypowiedzi.
ZESTAW 33
Esej, felieton, powiastka filozoficzna, reportaż.
Słowo dialogowe a dialog jako organizacja wypowiedzi.
ZESTAW 34
Gatunki synkretyczne.
Formy czasu i przestrzeni w powieści.
ZESTAW 35
Wyróżniki strukturalne regularnego wiersza sylabicznego.
Formy czasu i przestrzeni w powieści.
ZESTAW 36
Sylabiczny wiersz nieregularny i jego typy.
Formy czasu i przestrzeni w powieści.
ZESTAW 37
Podstawowe stopy metryczne w polskim sylabotonizmie.
Semantyka przestrzeni w utworze literackim.
ZESTAW 38
Autorskie odmiany wiersza wolnego (Czechowicza, Miłosza, Przybosia, Różewicza).
Semantyka przestrzeni w utworze literackim.
ZESTAW 39
Cezura, diereza, prawo wymienności stóp.
Semantyka przestrzeni w utworze literackim.
ZESTAW 40
Hiperkataleksa, kataleksa, transakcentacja.
Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej.
ZESTAW 41
Klauzula wersyfikacyjna i jej typy w różnych systemach wiersza.
Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej.
ZESTAW 42
Średniówka i jej typy.
Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej.
ZESTAW 43
Wiersz stychiczny, strofa, strofoida.
Powieść auktorialna a powieść personalna.
ZESTAW 44
Podstawowe strofy w poezji polskiej.
Powieść auktorialna a powieść personalna.
ZESTAW 45
Sonet i triolet.
Powieść auktorialna a powieść personalna.
ZESTAW 46
Typy rymów i kryteria ich wyróżniania.
Pokrewieństwo sztuk fabularnych w zakresie kompozycji.
ZESTAW 47
Instrumentacja głoskowa i jej typy.
Pokrewieństwo sztuk fabularnych w zakresie kompozycji.
ZESTAW 48
Powtórzenie i jego typy (np. refren, wyliczenie, chiazm).
Pokrewieństwo sztuk fabularnych w zakresie kompozycji.
ZESTAW 49
Figura etymologiczna, homonimy, poliptoton.
Porządek fabuły a porządek narracji.
ZESTAW 50
Anagram, glosolalia, kalambur.
Porządek fabuły a porządek narracji.
ZESTAW 51
Anafora, epifora i podobne odmiany powtórzenia (np. symploke).
Porządek fabuły a porządek narracji.
ZESTAW 52
Aliteracja, parechesis, paronimy.
Fabuła: koncepcje dawniejsze i nowsze.
ZESTAW 53
Apostrofa, eksklamacja, inwokacja, pytanie retoryczne.
Fabuła: koncepcje dawniejsze i nowsze.
ZESTAW 54
Apel, pluralis maiestatis, soliloquium.
Fabuła: koncepcje dawniejsze i nowsze.
ZESTAW 55
Epitet i jego typy.
Postać literacka: status ontologiczny, typy i sposoby charakterystyki w utworze literackim.
ZESTAW 56
Paralelizm i jego typy.
Postać literacka: status ontologiczny, typy i sposoby charakterystyki w utworze literackim.
ZESTAW 57
Antyteza, oksymoron, paradoks.
Postać literacka: status ontologiczny, typy i sposoby charakterystyki w utworze literackim.
ZESTAW 58
Decorum i eufonia.
Postać a fabuła w Arystotelesowskiej filozofii dramatu.
ZESTAW 59
Groteska, hiperbola, litota.
Postać a fabuła w Arystotelesowskiej filozofii dramatu.
ZESTAW 60
Anakolut, elipsa, inwersja, zeugma.
Postać a fabuła w Arystotelesowskiej filozofii dramatu.
ZESTAW 61
Peryfraza, eufemizm, deminutivum, augmentativum.
Podmiot dramatyczny.
ZESTAW 62
Katachreza, metafora in absentia, metafora narzędnikowa.
Podmiot dramatyczny.
ZESTAW 63
We fragmencie wiersza podanym w trakcie egzaminu rozpoznaj system wersyfikacyjny i format.
Podmiot dramatyczny.
ZESTAW 64
Animizacja, personifikacja, psychomachia.
Tekst i metatekst w wypowiedzi dramatycznej.
ZESTAW 65
Metonimia i synekdocha.
Tekst i metatekst w wypowiedzi dramatycznej.
ZESTAW 66
We fragmencie wiersza podanym w trakcie egzaminu rozpoznaj system wersyfikacyjny i format.
Tekst i metatekst w wypowiedzi dramatycznej.
ZESTAW 67
Parafraza, parodia, pastisz, trawestacja.
Ile jest rodzajów literackich?
ZESTAW 68
Obrazowanie poetyckie i jego typy.
Ile jest rodzajów literackich?
ZESTAW 69
We fragmencie wiersza podanym w trakcie egzaminu rozpoznaj system wersyfikacyjny i format.
Ile jest rodzajów literackich?
© 2009 Program przedmiotu poetyka z elementami teorii literatury na kierunku filologia polska na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego stanowi własność intelektualną pracowników Zakładu Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich w rozumieniu prawa autorskiego.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Student:
- rozróżnia rodzaj literacki, gatunek literacki, odmianę gatunku literackiego
- zna gatunki literackie występujące w literaturze polskiej, razem z głównymi odmianami, umie rozpoznać je w danym dziele, zna najczęściej realizowane sposoby łączenia struktury kilku gatunków literackich w utworze;
- umie opisać strukturę kompozycyjną dzieła w zależności od dominanty, rozpoznaje różne typy kompozycji;
- posługuje się sprawnie terminologią opisującą organizację brzmieniową wypowiedzi literackiej, tropów, chwytów intertekstualnych i metatekstowych;
- zna i rozróżnia występujące w literaturze polskiej systemy wiersza numerycznego w przekroju historycznym i poprawnie stosuje do nich terminologię opisową;
- zna występujące w literaturze polskiej odmiany wiersza wolnego, potrafi scharakteryzować ich strukturę w świetle konkurencyjnych propozycji teoretycznych;
- zna występujące w literaturze polskiej odmiany wiersza średniowiecznego;
- potrafi poprawnie scharakteryzować strukturę składniowo-wersyfikacyjną wiersza;
- potrafi przedstawić teorię metafory, ironii, symbolu, alegorii, parodii, groteski z uwzględnieniem perspektywy historycznej;
- opanował teorię stratyfikacji instancji nadawczych, potrafi wyodrębnić elementy dzieła, przynależne do wypowiedzi podmiotu czynności twórczych, narratora, bohatera;
- umie scharakteryzować strukturę świata przedstawionego w aspekcie czasoprzestrzennym oraz w aspekcie konstrukcji postaci;
- identyfikuje techniki narracyjne, prawidłowo posługuje się pojęciami narratologicznymi (narracja personalna, strumień świadomości i inne);
- zna i dostrzega konwencjonalne schematy fabularne, konstrukcji postaci, umie połączyć je z właściwymi gatunkami literackimi;
- zna, rozróżnia i rozpoznaje różne formy dialogu i dialogowości w literaturze;
- zna i rozpoznaje formy podawcze w dramacie; potrafi wyróżnić i opisać metatekstową warstwę dzieła dramatycznego;
- potrafi czytać ze zrozumieniem tekst naukowy dotyczący poetyki, korzystać ze słowników teoretycznoliterackich, umie porównać ze sobą konkurencyjne ujęcia teoretyczne;
- umie zgromadzić i wykorzystać prace badawcze z zakresu poetyki potrzebne do analizy dzieła literackiego.
Kryteria oceniania
Zaliczenie ćwiczeń
Na roku I każdy semestr przedmiotu poetyka z elementami teorii literatury kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawowym warunkiem zaliczenia jest uzyskanie ocen pozytywnych z prac analitycznych napisanychj przez studenta pod kierunkiem wykładowcy z Zakładu Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich.
Egzamin
Na roku II student zdaje egzamin, którego zakres wyznacza program dwóch przedmiotów cyklu edukacyjnego:
- poetyki z elementami teorii literatury;
- analizy dzieła literackiego.
Osobami uprawnionymi do przeprowadzenia egzaminu są tylko pracownicy Zakładu Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich z tytułem doktora, doktora habilitowanego lub profesora.
Na studiach dziennych i wieczorowych filologii polskiej warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie 60 godz. ćwiczeń z poetyki z elementami teorii literatury i 30 godz. ćwiczeń z analizy dzieła literackiego (razem 90 godz.) prowadzonych w Zakładzie Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich).
Przedmiotem egzaminu są:
- wiadomości teoretyczne, określone programem przedmiotu poetyka z elementami teorii literatury;
- umiejętności praktyczne, określone programem przedmiotu analiza dzieła literackiego.
Egzamin obejmuje część teoretyczną i analityczną.
W części teoretycznej egzaminu student losuje jeden z zestawów pytań. Zestawy pytań są jawne i zostały zamieszczone w ramach opisu przedmiotu w niniejszym sylabusie.
W części analitycznej egzaminu student przeprowadza analizę 2 wybranych przez siebie tekstów literackich (lub ich fragmentów) różnego typu (wierszowanego, narracyjnego, dramatycznego). Student może być dodatkowo poproszony o analizę tekstu wybranego przez egzaminatora.
Kryteria oceny analizy prezentowanej podczas egzaminu:
- poprawność rozumienia tekstu;
- umiejętność określenia miejsca utworu wobec historycznie narzuconych norm i konwencji;
- poprawna kwalifikacja gatunkowa utworu, prawidłowe wskazanie rozbieżności w stosunku do obowiązującego w epoce wzorca gatunku oraz sposobów wykorzystania w utworze składników różnych wzorców gatunkowych;
- poprawna charakterystyka kompozycji;
- rozpoznanie systemu wersyfikacyjnego i struktury składniowo-wersyfikacyjnej wiersza;
- identyfikacja zdefiniowanych w podręcznikach figur brzmieniowych, tropów i chwytów intertekstualnych oraz metatekstowych, jak również określenie sposobu ich funkcjonowania w utworze;
- rozpoznanie stylów wypowiedzi językowej i gatunków mowy, zastosowanych w utworze, a także stopnia i kierunku ich transformacji;
- prawidłowe wyszczególnienie poziomów instancji nadawczej i właściwy opis relacji zachodzących między tymi poziomami, rekonstrukcja cech implikowanego adresata;
- poprawna analiza struktury świata przedstawionego, identyfikacja technik narracyjnych, form podawczych, sposobów przytaczania wypowiedzi postaci, implikowanych aktów mowy;
- umiejętność rozróżnienia funkcji odmiennych form wypowiedzi w dramacie (tekst główny, tekst poboczny, dialog, monolog, apart, chór itd.);
- opis semantyzacji różnych struktur wewnątrztektowych (brzmienie, układ graficzny, czas, przestrzeń itd.)
- umiejętność profilowania analizy w świetle różnych ujęć metodologicznych;
- prezentacja różnych kierunków interpretacji utworu.
Na ćwiczeniach z poetyki z elementami teorii literatury student zapoznaje się z konkurencyjnymi metodami badania tekstu, które uczy się wykorzystywać w praktyce na ćwiczeniach z analizy dzieła literackiego. Znajomość technik analizy w ramach tylko jednej metodologii lub na przekładzie utworów tylko jednego gatunku lub tylko jednej epoki nie jest honorowana jako wystarczająca do zdania egzaminu końcowego.
Na roku I każdy semestr przedmiotu poetyka z elementami teorii literatury kończy się zaliczeniem na ocenę. Na roku II student zdaje egzamin, którego zakres wyznacza program dwóch przedmiotów cyklu edukacyjnego:
- poetyki z elementami teorii literatury;
- analizy dzieła literackiego.
Literatura
Arystoteles, Poetyka, przeł. H. Podbielski, Wrocław 1983, 1989 (BN II 209) lub: [w tegoż:] Retoryka. Poetyka, Warszawa 1988.
I Podręczniki zalecane
- Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Zarys teorii literatury, Warszawa1972 (i wyd. nast.)
- Ewa Miodońska-Brookes, Adam Kulawik, Marian Tatara, Zarys poetyki, Warszawa1980 (i wyd. nast.)
II Podręczniki uzupełniające
- Bożena Chrząstowska, Seweryna Wysłouch, Poetyka stosowana, Warszawa 2000.
- Adam Kulawik, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego, Warszawa 1990 (i wyd. nast.)
- Heinrich Lausberg, Retoryka, Bydgoszcz 2002.
- Henryk Markiewicz, Wymiary dzieła literackiego, Kraków 1984 (i wyd. nast.)
- Maria Renata Mayenowa, Poetyka teoretyczna: zagadnienia języka, Wrocław 1979 i nast.
- Lucylla Pszczołowska, Wiersz polski. Zarys historyczny, Wrocław 1997 (i wyd. nast.)
- Jerzy Ziomek, Retoryka opisowa, Wrocław 1990 (i wyd. nast.)
III Słowniki i encyklopedie
- Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2000 (i wyd. nast.).
- Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1985 (i wyd. nast.).
- Poetyka. Zarys encyklopedyczny (tomy: Sylabizm, Sylabotonizm, Tonizm, Strofika, Rytmika, Instrumentacja dźwiękowa, Rym), pod red. M. R. Mayenowej (następnie L. Pszczołowskiej), Wrocław 1957–1979.
- Słownik literatury polskiego Oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 2002 (i wyd. nast.)
- Słownik literatury polskiej XIX wieku, red. J. Bachórz i A. Kowalczykowa, Wrocław 2002 (i wyd. nast.)
- Słownik literatury polskiej XX wieku, red. A. Brodzka, et al., Wrocław 1993 (i wyd. nast.)
- Słownik literatury staropolskiej, red. T. Michałowska et al., Wrocław 2002 (i wyd. nast.)
- Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. G. Gazda, S. Tynecka-Makowska, Kraków 2006.
IV Antologie
- Poetyka, t. 1, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 1999.
- Poetyka, t. 2, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2000.
- Poetyka (Genologia. Interpretacje), t. 3, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 1997.
- Polska genologia literacka, red. D. Ostaszewska, R. Cudak, Warszawa 2007.
V. Lektury do poszczególnych zagadnień
Artykuły i rozprawy podzielone są na obowiązkowe i uzupełniające. Lektury obowiązkowe należy traktować jako konieczne dopełnienie wiedzy zawartej w podręcznikach, lektury uzupełniające - jako jej pożądane rozszerzenie i unowocześnienie. Materiał ten obowiązuje do egzaminu na wszystkich trybach studiów.
1. Wiersz
Obowiązkowe
- Lucylla Pszczołowska, Druga połowa XX wieku [w:] tejże, Wiersz polski. op. cit.
Uzupełniające
- Maria Dłuska, Wiersz [w tejże:] Studia i rozprawy, t. 1, Kraków 1970; przedruk [w:] Problemy teorii literatury, pod red. H. Markiewicza, Wrocław 1967.
- Maria Dłuska, Klauzula [w:] tejże, Próba teorii wiersza polskiego, Kraków 1980.
- Zdzisława Kopczyńska, Lucylla Pszczołowska, Znaczenie i wartość form wierszowych w kontekście literatur epoki, „Pamiętnik Literacki” 1969 z. 3.
- Lucylla Pszczołowska, Forma wierszowa a utwór liryczny [w:] Problemy teorii literatury, w wyb. H. Markiewicza, Wrocław 1987, s. 2.
- Stefan Sawicki, Wokół opozycji: wiersz – proza [w:] Problemy teorii literatury, w wyb. H. Markiewicza, Wrocław 1987, s. 2; przedruk [w:] tegoż, Poetyka. Interpretacja. Sacrum, Warszawa 1981.
2. Styl i kompozycja
Obowiązkowe
- Michał Bachtin, Słowo w dziele Dostojewskiego [w:] tegoż, Problemy poetyki Dostojewskiego, przeł. N. Modzelewska, Warszawa 1970.
- Stanisław Balbus, Historycznoliteracka aktywność stylizacji [w:] tegoż, Między stylami, Kraków 1993.
- Teresa Dobrzyńska, Granice metafory [w:] Metafora, pod red. M. R. Mayenowej, Wrocław 1984.
- Aleksandra Okopień-Sławińska, Relacje osobowe w komunikacji literackiej [w:] tejże, Semantyka wypowiedzi poetyckiej (Preliminaria), Kraków 1998 (i wyd. nast.)
- Jerzy Ziomek, Tropy [w:] tegoż, Retoryka opisowa, op. cit.
Uzupełniające
- Bernard McElroy, Groteska i jej współczesna odmiana [w:] Groteska, pod red. M. Głowińskiego, Gdańsk 2003.
- D. S. Muecke, Ironia: podstawowe klasyfikacje, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1; przedruk [w:] Ironia, pod red. M. Głowińskiego, Gdańsk 2002.
- Ryszard Nycz, Parodia [w:] Słownik literatury polskiej XX wieku, op. cit.
- Paul Ricoeur, Symbol daje do myślenia [w:] tegoż, Egzystencja i hermeneutyka, wyb. i oprac. S. Cichowicza, Warszawa 1985.
- Gayatri Spivak, Alegoria i dzieje poezji [w:] Alegoria, pod red. J. Abramowskiej, Gdańsk 2003.
- Heinrich Lausberg, Tropy, przeł. S. Stabryła, „Pamiętnik Literacki” 1971, z. 3.
3. Fabuła i narracja
Obowiązkowe
- Włodzimierz Propp, Morfologia bajki, przeł. S. Balbus, „Pamiętnik Literacki” 1968, z. 4.
- Franz Stanzel, Typowe formy powieści, przeł. R. Handke [w:] Teoria form narracyjnych w niemieckim kręgu językowym, pod red. R. Handke, Kraków 1980.
Uzupełniające
- Michał Bachtin, Formy czasu i czasoprzestrzeni w powieści [w:] tegoż, Problemy literatury i estetyki, przeł. W. Grajewski, Warszawa 1982, s. 278-310 (wstęp i I rozdział).
- Stanisław Eile, Strategia narracyjna z perspektywy postaci powieściowych [w:] tegoż, Światopogląd powieści, Wrocław 1973.
- R. H. Humphrey, Strumień świadomości – techniki, przeł. T. Amsterdamski, „Pamiętnik Literacki” 1970, z. 4. Przedruk w: Studia z teorii literatury, pod red. H. Markiewicza, seria 1, Wrocław 1977.
- Henryk Markiewicz, Czas i przestrzeń w utworach narracyjnych; Postać literacka [w:] tegoż, Wymiary dzieła literackiego, op. cit.
- Aleksandra Okopień-Sławińska, Semantyka „ja” literackiego („Ja” tekstowe wobec „ja” twórcy) [w:] tejże, Semantyka wypowiedzi poetyckiej (Preliminaria), Kraków 1998 (i wyd. nast.)
- Lew Wygotski, Tragedia o Hamlecie, księciu duńskim [w:] tegoż, Psychologia sztuki, przeł. M. Zagórska, Kraków 1980.
- Jerzy Ziomek, Powinowactwa przez fabułę [w:] Powinowactwa literatury, Warszawa 1980.
4. Dramat
Obowiązkowe
- Roman Ingarden, O funkcjach mowy w widowisku teatralnym [w;] tegoż, O dziele literackim, przeł. M. Turowicz, Warszawa 1988; przedruk [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. J. Deglera, Wrocław 1988.
- Krystyna Ruta-Rutkowska, Dramatyczne gry w podmiot, „Teksty Drugie” 1999, nr 1-2.
- Irena Sławińska, Główne problemy struktury dramatu [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, Wrocław 1988.
Uzupełniające
- Edward Kasperski, Tekst widowiskowy (Z problemów poetyki dramatu) [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, wybór i oprac. J. Degler, Wrocław 1988. Przedruk [w:] Problemy teorii dramatu i teatru pod red. Janusza Deglera, t.1., Wrocław 2003.
- Henryk Markiewicz, Dramat a teatr w polskich dyskusjach teoretycznych [w:] tegoż, Prace wybrane. Z dziejów polskiej wiedzy o literaturze, t. 6., Kraków 1998; przedruk [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. Janusza Deglera, t. 1, Wrocław 2003.
- Maria Renata Mayenowa, Organizacja wypowiedzi w tekście dramatycznym [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. Janusza Deglera, t. 1, Wrocław 2003.
- Stefania Skwarczyńska, O rozwoju tworzywa słownego i jego form podawczych w dramacie [w:] tejże, Studia i szkice literackie, Warszawa 1953.
5. Genologia
Obowiązkowe
- Stanisław Balbus, Zagłada gatunków [w:] Genologia dzisiaj, pod red. W. Boleckiego i I. Opackiego, Warszawa 2000.
- Michał Głowiński, Gatunek literacki i problemy poetyki historycznej [w:] Genologia polska. Wybór tekstów, pod red. E. Miodońskiej-Brookes, A. Kulawika, M. Tatary, Warszawa 1983.
Uzupełniające
- Teresa Michałowska, Rodzaje czy rodzaj? Problemy taksonomii literackiej, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1.
- Bożena Witosz, Gatunek – sporny (?) problem współczesnej refleksji tekstologicznej, „Teksty Drugie” 2001, nr 5; przedruk [w:] Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o literaturze, pod red. W. Boleckiego i R. Nycza, Warszawa 2002.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: