Warsztat archeobotaniczny 2800-PA-BOT
Student pozna warsztat archeobotanika, począwszy od wyposażenia laboratorium, poprzez główne kryteria identyfikacji materiału roślinnego, na
podstawowych sposobach interpretacji kończąc.
Uzyska wiedzę z zakresu
1) metodyki terenowej i laboratoryjnej;
2) sposobów identyfikacji makroszczątków roślinnych, ich dokumentacji oraz
przechowywania;
3) kryteriów identyfikacji zbóż na podstawie cech morfologicznych ziaren i oplewienia;
4) kryteriów identyfikacji innych grup roślin uprawnych, zbieranych i najczęściej znajdowanych chwastów;
5) podstawowych sposobów interpretacji
danych archeobotanicznych.
Część zajęć będzie wymagała dostępu do mikroskopów stereoskopowych. Liczba miejsc jest ograniczona do 6.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zna podstawową terminologię archeobotaniczną w języku polskim i angielskim, zna cechy podstawowych grup zabytków roślinnych, wie jak badać i przechowywać zabytki roślinne w zależności od sposobu ich fosylizacji i przydatności do innych badań specjalistycznych Student ma pogłębioną wiedzę o miejscu i znaczeniu archeobotaniki w systemie nauk oraz jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej; ma świadomość wartości metod archeobotanicznych i ich roli w odtwarzaniu przeszłości człowieka i jego środowiska. (K-W01, K_W02, K_W10)
Student potrafi posługiwać się pojęciami i metodologią z zakresu archeobotaniki, potrafi odróżnić podstawowe grupy
makroskopowych szczątków roślinnych, potrafi oznaczyć i opisać diaspory roślin najczęściej występujących w próbach archeobotanicznych. Student potrafi analizować i interpretować zespoły makroszczątków roślinnych, z
uwzględnieniem ich kontekstu archeologicznego. (K_U01, K_U06, K_U12)
Student: jest gotów do wykorzystywania posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności oraz jest świadomy konieczności konfrontowania jej z opiniami ekspertów; jest gotów do uznania istotnego znaczenia ekofaktów roślinnych, jako elementów dziedzictwa kulturowego ludzkości; jest gotów do wykorzystania posiadanej przez siebie wiedzy na temat kompleksowej natury kultury i ma świadomość potrzeby analizy rozmaitych kategorii źródeł dla odtworzenia przeszłości człowieka. (K_K01, K_K03, K_K05)
Kryteria oceniania
Na ocenę składają się:
1) sumaryczna liczba punktów z 10-ciu krótkich testów sprawdzających wiedzę z kolejnych zajęć; możliwość jednokrotnej poprawy przed zakończeniem kursu
(max. 100 pkt),
2) sprawdzian praktycznych umiejętności odróżnienia diaspor wybranych roślin (max. 50 pkt),
3) stworzenie krótkiego raportu na bazie otrzymanych danych
(max. 50 pkt),
Ocena wystawiana na podstawie łącznej liczby
punktów: 101 i mniej – ndst; 102-121 – dst; 122-141
– dst+; 142-161 – db; 162-181 – db+; 182-200 – bdb
Literatura
Lityńska-Zając M, Wasylikowa K (2005) Przewodnik do badań archeobotanicznych. Sorus, Poznań
Jacomet S (2006) Identification of cereal remains from archaeological sites
Pearsall, D.M., 2000. Paleoethnobotany: a handbook of procedures, 2nd ed. Academic Press, San Diego
Materiały podawane w trakcie zajęć
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: