Media i polityka 2700-L-DM-D4MEPO-DZI
Przedmiot prezentuje wiedzę o podstawowych definicjach i teoriach z zakresu medioznawstawa i polityki. Student na zajęciach zdobywa wiedzę na temat opisu, analizowania i uogólniania zjawisk politycznych i postpolitycznych i ich prezentowania przez różne media; wykorzystywania medioznawczych w działalności badawczej i praktycznej; porównywania obrazów i wizerunków instytucji i procesów politycznych w mediach.
Analizowane zjawiska obejmować będą mediatyzację polityki i polityzację mediów, zjawiska dezinformacji, propagandy, plemienność mediów, kwestie polityk historycznych, wykorzystywania mediów społecznościowych przez polityków.
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
Wiedza
1. Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z obszaru medioznawstwa.
2. Posiada wiedzę o procesach związanych z mediatyzacją polityki i polityzacją mediów.
3. Zna wskazaną literaturę przedmiotu.
Umiejętności
1. Potrafi analizować procesy komunikowania się polityków z otoczeniem.
2. Potrafi analizować przekazy medialne pod kątem ich perswazyjności i prawdziwości (fact-checking).
3. Sprawnie posługuje się opanowaną terminologią.
Inne kompetencje
1. Zna i rozumie znaczenie badań nad procesami komunikacji w polityce.
2. Potrafi w sposób rzetelny dokonywać oceny mocnych i słabych stron polityków w ich procesach komunikowania się z otoczeniem.
Kryteria oceniania
Obecność na zajęcia (dopuszczalne dwie nieobecności), aktywny udział w dyskusjach nad omawianym materiałem, zaliczenie pisemne
Praktyki zawodowe
Brak
Literatura
K. Bąkowicz, Wprowadzenie do definicji i klasyfikacji zjawiska fake newsa. „Studia Medioznawcze” 20/2019
M. Castells, Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze internetu,
D. Dayan, E. Katz: Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo. Warszawa 2008
B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne
J. Ebner, Coraz ciemniej. Ekstremiści w sieci, Warszawa 2020
T. Garton Ash, Wolne słowo. Dziesięć zasad dla połączonego świata, 2018
T. Goban-Klas, Media i terroryści, 2009
K. Jakubowicz, Media a demokracja w XXI wieku, 2013
J. Keane, Media a demokracja, 1992
M. McCombs, Ustanawianie agendy. Media masowe i opinia publiczna, Kraków2008
E. Noelle-Neumann, Spirala milczenia, Poznań 2004
Z. Oniszczuk, Mediatyzacja polityki i polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji, „Studia Medioznawcze”, 2011(4)
W. Sobera, R. Smolak, Komunikowanie o zagrożeniach terrorystycznych w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Polsce i Rosji w wybranych dziennikach opinii. Nagłośnienie ataków w Paryżu, „Studia Medioznawcze” 2018, 1(72)
K. Strittmatter, Chiny 5.0. Jak powstaje cyfrowa dyktatura
L. Szot, Między wolnością a upolitycznieniem mediów publicznych, „Przegląd Politologiczny” 2020, 2
CEJSH, The Central European Journal of Social Sciences and Humanities; http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/search/page.action
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: