Praktyczne aspekty wykładni prawa 2200-1W175N

Efekty kształcenia:
Po zakończeniu zajęć student:
- wie, czym jest wykładnia prawa i jakie są jej rodzaje,
- potrafi rozpoznać i odróżnić językowe, systemowe oraz funkcjonalne dyrektywy wykładni w procesie stosowania prawa,
- posiada podstawową wiedzę dotyczącą sporu pomiędzy derywacyjną i klaryfikacyjną koncepcją wykładni prawa,
- zna problem istnienia jedynie słusznych odpowiedzi w sporach prawnych oraz argumentację podnoszoną w toku dyskusji tego zagadnienia,
- umie stosować w praktyce reguły inferencyjne w postaci wnioskowania z celu na środki, wnioskowania z uzasadnienia silniejszego na słabsze, rozumowania z podobieństwa oraz z przeciwieństwa,
- zna podstawy teorii performatywów Johna Austina i wie jakie są warunkowi dokonywania wypowiedzi sprawczych,
- potrafi rozpoznać podstawowe argumenty w sporze pomiędzy teoriami prawa natury oraz koncepcjami pozytywizmu prawniczego, a także dobrze orientuje się w sporze pomiędzy eksluzyjnym a inkluzyjnym pozytywizmem prawniczym,
- zna strukturę paradoksu Alfa Rossa,
- wie na czym polega zjawisko multicentryczności prawa,
- zna procedurę stawiania pytań prejudycjalnych do TSUE i sposób formułowania tych pytań

Metody i kryteria oceniania:
Końcowa ocena będzie wypadkową trzech elementów:
1. Obecności na zajęciach.
2. Referatu.
3. Udziału w dyskusjach.

Literatura:
Grzeszczak R., Pytania prejudycjalne w obszarze praw człowieka (podręcznik praktyczny dla pełnomocników stron), Warszawa 2019
Grzeszczak R., Pytania prejudycjalne w obszarze praw człowieka (podręcznik praktyczny dla sędziów),Warszawa 2019
Canale D., Tuzet G. On the Contrary: Inferential Analysis and Ontological Assumptions of the A Contrario Argument, Informal Logic, 2008, 28 (1)
Dworkin R., Czy prawa mogą być kontrowersyjne, [w:] R. Dworkin, Biorąc prawa poważnie, Warszawa 1998
Dworkin R., Is there really no right answer in hard cases? [w:] R.Dworkin, A Matter of Principle, Clarendon Press, 1986
Grzybowski T., Spory wokół reguły clara non sunt interpretanda, Państwo i Prawo 2012, nr 9
Grzybowski T., Zirk-Sadowski M., Argumentum a contrario, Państwo i Prawo 2017, nr 11
Jansen H., E Contrario Reasoning: The Dilemma of the Silent Legislator, Argumentation 2005, 19 (4)
Król M., Analogia i argumentum a contrario w bieżącym orzecznictwie Sądu Najwyższego,
„Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego. Nauki Humanistyczno-Społeczne”, 1961, z. 22
Łętowska E., Kilka uwag o praktyce wykładni, Kwartalnik Prawa Prywatnego 2002, nr 1
Malinowski A., Błędy formalne w tekstach prawnych, Warszawa 2020
Malinowski, A., Kilka uwag o formalizacji wnioskowań w trybie analogia legis i a contrario,
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, 2017, nr 2(15)
Morawski L., Pozytywizm twardy, pozytywizm miękki i pozytywizm martwy, „Ius et Lex” 2003, nr 1
Peczenik A.,.Wykładnia a fortiori,.ZN.UJ.1962,.nr 9
Płeszka K., Językowe znaczenie tekstu prawnego jako granica wykładni, [w:] Filozoficzno-teoretyczne problemy sądowego stosowania prawa, M. Zirk-Sadowski (red.), Łódź 1997
Płeszka K., Gizbert-Studnicki T., Dwa ujęcia wykładni prawa. Próba konfrontacji, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Nauk Politycznych”, 1984, nr 20
Tałasiewicz A.,Tałasiewicz M., Potyrała M., Klątwa koniunkcji, Państwo i Prawo 2014, nr 4
Woleński J., O tzw. paradoksie Alfa Rossa w logice norm, Studia Filozoficzne 1966, nr 1
Woleński J. Jeszcze raz o paradoksie Alfa Rossa, (w) Teoria prawa. Filozofia prawa. Współczesne prawo i prawoznawstwo, Toruń 1998
Zieliński M., Wykładnia prawa: zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2017
Ziembiński Z., Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 2200-1W175N w USOSweb