Rynki wschodzące w stosunkach międzynarodowych 2104-M-D2RWSM-SRG

1. Cechy wyróżniające rynki wschodzące z rozróżnieniem parametrów dochodu, rynków kapitałowych, wzrostu gospodarczego, inwestycji zagranicznych, polityki wewnętrznej i zagranicznej
Kwalifikacja rynków wschodzących w wymiarze funkcjonalnym, instytucjonalnym i geograficznym
Modele rozwoju rynków wschodzących z uwzględnieniem roli inwestycji, konsumpcji oraz eksportu
Główne parametry rynków wschodzących i krajów rozwiniętych - analiza porównawcza
2. Główne wyzwania UE na rynkach wschodzących
Instrumenty dyplomacji ekonomicznej UE - Europejska Służba Działań Zewnętrznych, systemy preferencji celnych
Organizacja, cele i instrumenty polskiej dyplomacji ekonomicznej
3. Chiny
a) strategie eonomiczne – ewolucja strategii od „Czterech modernizacji” Denga Xiaopinga do modelu „podwójnego obiegu”(dual circulation) Xi Jinpinga
b) funkcjonowanie instytucji finansowych – bank centralny, banki państwowe i komercyjne (na kontynencie i w Hongkongu), giełda w Szanghaju i Hongkongu, spółdzielnie kredytowe i miejskie banki spółdzielcze
c) regulacje dotyczące inwestycji – regulacje proinwestycyjne z 1979, 1986, 2001 i 2019 r.
d) wyzwania – spadek wzrostu PKB, przejście od gospodarki pro-eksportowej do opartej na konsumpcji, rentowność produkcji i bankowości, przychody i wydatki podatkowe, nierównowaga w rozwoju regionów
4. Malezja i Indonezja
a) strategie ekonomiczne Malezji – od Nowej Polityki Ekonomicznej i Nowej Polityki Rozwojowej po 11 plan pięcioletni i sześć celów strategicznych
b) strategie ekonomiczne Indonezji – od Nowego Porządku Suharto po reformy strukturalne Joko Widodo
c) funkcjonowanie instytucji finansowych w Malezji – bank centralny, banki komercyjne, banki islamskie, giełda, rola ERF Sdn. Bhd. i Prokhas Sdn. Bhd.
d) funkcjonowanie instytucji finansowych w Indonezji – rola banku centralnego, FSA i BAPEPAM, banki komercyjne, banki islamskie, giełda w Dżakarcie i Surabaji
e) regulacje dotyczące inwestycji w Malezji –prawo inwestycyjne z 1986 r., ograniczenia sektorowe w udziałach firm zagranicznych
f) regulacje dotyczące inwestycji w Indonezji – ustawy z 2007 roku i projekty ich nowelizacji z 2021 roku, rola BKPM, specjalne strefy ekonomiczne
g) wyzwania – Malezja – niewystarczające dochody podatkowe, wstrzymanie dużych inwestycji infrastrukturalnych, pogłębianie zachęt inwestycyjnych, Indonezja – konsekwencje przejścia do statusu kraju o średnio wysokim dochodzie na mieszkańca w 2020 r., niestabilna rupia, niska stopa wzrostu gospodarczego
5. Zjednoczone Emiraty Arabskie, Katar i Egipt
a) polityka gospodarcza ZEA – od Abu Dhabi National Oil Company (1971) do Abu Dhabi Economic Vision 2030
b) polityka gospodarcza Kataru – powstanie Qatar Petroleum, blokada gospodarcza, the National Vision 2030
c) polityka gospodarcza Egiptu- strategia Nasera, reformy lat 90-ych i po rewolucji 2011
d) funkcjonowanie instytucji finansowych ZEA – bank centralny, banki powstałe na podstawie ustawy z 1980 r., oddziały banków zagranicznych, giełda w Dubaju i Abu Dhabi
e) funkcjonowanie instytucji finansowych Kataru – bank centralny, Qatar National Bank jako największy prywatny bank na Bliskim Wschodzie, rola Qatar Investment Authority (QIA)
f) funkcjonowanie instytucji finansowych Egiptu - bank centralny, EFSA (Egipski Urząd Nadzoru Finansowego), iScore (Egipskie Biuro Kredytowe)
g) regulacje dotyczące inwestycji w ZEA – prawo dot. Funduszy z 2012 r. i inwestycji z 2018 r., rola Ministerstwa Gospodarki – Komitet ds. Bezpośrednich Inwestycji Zagranicznych
h) regulacje dotyczące inwestycji w Katarze – prawo z 2015 r., rola Ministerstwa Przemysłu i Handlu
i) regulacje dotyczące inwestycji w Egipcie – rola GAFI (Urząd Generalny ds. Inwestycji), nowe prawo inwestycyjne 2017
d) wyzwania – ZEA – wysokie tempo wzrostu populacji, skokowy wzrost zapotrzebowania na energię i wodę, szybka urbanizacja, Katar – wysokie tempo wzrostu populacji, zanieczyszczenie środowiska, Egipt – przyrost demograficzny, kreowanie nowych miejsc pracy dla młodego pokolenia, uprzemysłowienie
6. Indie
a) strategie rozwoju – reformy 1991 r., 1996-2007, 2014-2020, programy premierów Manmohana Singha i Narendry Modiego
b) funkcjonowanie instytucji finansowych – Bank Centralny, rola Ministerstwa Finansów, giełda w Mumbaju, banki komercyjne
c) regulacje dotyczące inwestycji – prawo z 1991, 1995, 2015 i 2019 r., rola Ministerstwa Przemysłu i Handlu
d) wyzwania – kreowanie miejsc pracy przy skokowym przyroście demograficznym, uprzemysłowienie, modernizacja infrastruktury transportowej, rozwój innowacji i transfer technologii, zanieczyszczenie środowiska
7. Brazylia
a) strategie rozwoju – reformy 1994 r., reformy prezydenta Luli da Silva, prezydent Dilmy Rouseff i prezydenta Jair Bolsonaro
b) funkcjonowanie instytucji finansowych – bank centralny (BB), bank Caixa (Federalny Bank Stowarzyszenia Oszczędności i Pożyczek), BNDS (Krajowy Bank Rozwoju Gospodarczego i Społecznego), rola CMN (Krajowa Rada Monetarna), CNSP (Krajowa Rada Ubezpieczeń Prywatnych), CVM (Komisja Papierów Wartościowych), giełda w Sao Paulo
c) regulacje dotyczące inwestycji – rola Banku Centralnego, regulacje z 1962 i 1994 r.
d) wyzwania – ochrona środowiska (deforestacja), modernizacja infrastruktury, konkurencyjność, presja fiskalna
8. Turcja
a) strategie rozwoju – reformy Ozala 1980, 1994, Unia Celna UE-Turcja 1995, reformy Recepa Erdogana (2003-2020)
b) funkcjonowanie instytucji finansowych – bank centralny, EXIM Bank, rola BRSA (Agencja Regulacji i Nadzoru Bankowego) i Ministerstwa Skarbu i Finansów, banki komercyjne
c) regulacje dotyczące inwestycji – prawo z 2003 r., Turecki Kodeks Handlowy 2012, rola Biura Inwestycji w Kancelarii Prezydenta Turcji
d) wyzwania – trwały deficyt na rachunku obrotów bieżących, uzależnienie od importu towarów, transformacja gospodarki i odejście od gospodarki opartej na konsumpcji, innowacyjność