Praktyki pedagogiczne (geografia) 1900-3-PRAK-G-PED
W trakcie praktyk następuje kształtowanie kompetencji dydaktycznych w zakresie nauczania-uczenia się geografii w szkole ponadpodstawowej poprzez następujące główne działania studenta będące jego pracą i wkładem własnym:
• zapoznanie się ze specyfiką szkoły, w której odbywa się praktyki, realizowanymi przez nią zadaniami dydaktycznymi, organizacją pracy oraz prowadzoną dokumentacją;
• przeprowadzenie obserwacji czynności podejmowanych przez opiekuna praktyk i ich efektów, m.in.: interakcji z uczniami, sposobu planowania i prowadzenia lekcji; pobudzania aktywności intelektualnej uczniów, sposobu i formy oceniania efektów pracy uczniów, stosowanych metod i technik dydaktycznych, optymalnego wykorzystania czasu lekcji itp.
• dokonanie zapisu a następnie refleksji, analizy i wniosków z przeprowadzonych hospitacji,
• opracowanie scenariuszy własnych lekcji,
• zaplanowanie i przeprowadzenie pod nadzorem opiekuna praktyk serii lekcji geografii oraz dokonanie analizy zaobserwowanych (doświadczonych) zdarzeń pedagogicznych,
• dokonanie ewaluacji prowadzonych przez siebie zajęć, a następnie autorefleksji i autokorekty podczas lekcji kolejnych,
• poprawne prowadzenie dokumentacji z praktyk.
Podejmowane podczas praktyk aktywności wymagają od studenta gotowości do skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk, jak również z innymi nauczycielami w celu pogłębiania swojej wiedzy oraz umiejętności dydaktycznych i wychowawczych, jak też rozwijania właściwych postaw.
Kierunek podstawowy MISMaP
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się: D.2.W1; D.2.W2; D.2.W3; D.2.U1; D.2.U2; D.2.U3; D.2.K1.
Praktyki służą zdobyciu przez studenta kompetencji w zakresie:
1) wiedzy dotyczącej specyfiki szkoły ponadpodstawowej, realizowanych przez nią zadań dydaktycznych, organizacji pracy oraz prowadzonej dokumentacji;
2) umiejętności: planowania i przeprowadzania lekcji geografii w oparciu o samodzielnie opracowane scenariusze, uwzględniając w nich cele lekcji, metody i form pracy dostosowywane do realizowanych treści, etapu edukacyjnego i dynamiki grupy; przygotowywania pomocy dydaktycznych oraz wykorzystywanie w toku lekcji środków multimedialnych i technologii informacyjnej; kontrolowania i oceniania uczniów; animowania aktywności poznawczej i współdziałania uczniów w tym organizowania pracy uczniów w grupach zadaniowych, rozwijania umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy z wykorzystaniem technologii informacyjnej; podejmowania indywidualnej pracy dydaktycznej z uczniami (w tym uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi); podejmowania działań wychowawczych w toku pracy dydaktycznej, w miarę pojawiających się problemów, w sytuacjach: zagrożenia bezpieczeństwa, naruszania praw innych, nieprzestrzegania ustalonych zasad; podejmowanie współpracy z innymi nauczycielami;
3) postaw: uświadomienie roli i misji nauczyciela w społeczeństwie, odpowiedzialności za bezpieczeństwo uczniów podczas lekcji (w klasie i poza budynkiem szkoły), otwartości, życzliwości wobec uczniów oraz zaangażowania w realizowanie zadań dydaktycznych, wynikających z programu szkoły ponadpodstawowej.
Kryteria oceniania
Dokumentacja przebiegu praktyk sporządzona przez studenta po zakończeniu praktyk oraz indywidualna, pogłębiona rozmowa ze studentem dotycząca realizacji praktyk w szkole ponadpodstawowej.
Szczególnej ocenie podlegają: dziennik praktyk, opisy scenariuszy lekcji hospitowanych przez studenta wraz z refleksjami, uwagami i konkluzjami, scenariusze lekcji prowadzonych przez studenta; pod uwagę brana jest także ocena szkolnego opiekuna praktyk.
Kryteriami oceniania scenariuszy lekcji są: zgodność zakładanych efektów (osiągnięć ucznia) z celami i planem oraz przedstawionymi składowymi, właściwa struktura, właściwy dobór form lekcji, strategii, metod, technik oraz środków dydaktycznych, kompletność, odpowiednia szczegółowość, poprawność merytoryczna, dydaktyczna i językowa, poprawny układ, a także oryginalność.
Literatura
• Angiel J., Hibszer A., Szkurłat E., Zajęcia terenowe w kształceniu geograficznym, Poznań 2020.
• Kosińska E., Ocenianie w szkole, Rubikon, Kraków, 2000.
• Janowski A.,Poznawanie uczniów jako podstawa indywidualizacji kształcenia http://www.ptde.org/pluginfile.php/13/mod_page/content/6/Archiwum/XIII/03.A.Janowski_poznawanie_uczni_w.pdf
• Taraszkiewicz M. Jak uczyć lepiej - refleksyjny praktyk w działaniu, CODN, Warszawa 2000.
• Majcher I., Sadoń-Osowiecka T., 2007, „Głową muru nie przebijesz” – refleksje nad studenckimi trudnościami z rekonstruowaniem wiedzy osobistej o nauczaniu, [w:] M. Gwoździcka-Piotrowska, J. Wołejszo, A. Zduniak (red.). Edukacja w społeczeństwie ryzyka. Bezpieczeństwo jako wartość. T. 3. Wyd. WSB w Poznaniu, Poznań.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: