Badanie polityki zagranicznej państwa 1600-SZD-SPEC-BPZ-PA
Na zajęciach omawiane są główne koncepcje związane z podejściem badawczym jakim jest analiza polityki zagranicznej. Kurs ma charakter przede wszystkim teoretyczny. Jednocześnie studenci są zachęcani, by wykorzystywać zdobytą wiedzę dla opracowania własnego projektu badawczego. Program zajęć: charakterystyka badania polityki zagranicznej (PZ); teorie stosunków międzynarodowych i ich zastosowanie w badaniu PZ; wpływ decydentów i biurokracji na kształtowanie PZ; wpływ instytucji i aktorów społecznych na PZ. Relacje kultury i PZ; praktyczna implementacja badania polityki zagranicznej (studia przypadków).
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza | Zna i rozumie:
WG_01 w stopniu umożliwiającym rewizję istniejących paradygmatów - światowy dorobek, obejmujący podstawy teoretyczne oraz zagadnienia ogólne i wybrane zagadnienia szczegółowe – właściwe dla danej dyscypliny w ramach nauk społecznych
WG_02 - główne tendencje rozwojowe dyscyplin w ramach nauk społecznych, w których odbywa się kształcenie
WG_03 - metodologię badań naukowych w obrębie dyscyplin naukowych z dziedziny nauk społecznych
WK_01 - fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji z perspektywy nauk społecznych
Umiejętności | Potrafi:
UK_05 - posługiwać się językiem obcym na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego z wykorzystaniem fachowej terminologii właściwej danej dyscyplinie w ramach nauk społecznych w stopniu umożliwiającym uczestnictwo w międzynarodowym środowisku naukowym i zawodowym
Kompetencje społeczne | Jest gotów do:
KO_01 - wypełniania zobowiązań społecznych badaczy i twórców
KO_02 wypełniania zobowiązań społecznych i podejmowania działań na rzecz interesu publicznego, zwłaszcza w zakresie inicjowania działań na rzecz interesu publicznego
KO_03 - myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy
Kryteria oceniania
Opis wymagań związanych z uczestnictwem w zajęciach, w tym dopuszczalnej liczby nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: Obecność na zajęciach (dopuszczalna 1 nieobecność) oraz aktywny udział w dyskusji na zajęciach i przygotowanie projektu (poniżej).
Zasady zaliczania zajęć i przedmiotu (w tym zaliczania poprawkowego): Warunki uzyskania zaliczenia z przedmiotu: realizacja zadania grupowego oraz obecność na zajęciach. Każda grupa przygotowuje mini-projekt dotyczący polityki zagranicznej wybranego państwa wobec konkretnego problemu/państwa. W formie pisemnej (max. 2 strony, w punktach) grupa definiuje problem badawczy, formułuje hipotezę, pytania badawcze, cel oraz wskazuję przydatną metodę z zakresu analizy polityki zagranicznej. Na zajęciach grupy prezentują swoje projekty. Ostateczną ocenę można podwyższyć poprzez udział w dyskusji na zajęciach.
Metody weryfikacji efektów uczenia się: Ewaluacja przygotowanego przez studentów projektu w ramach pracy grupowej oraz ocena aktywności w dyskusji podczas zajęć. Evaluation of the project prepared by students as part of a team work and evaluation of discussion activity during classes.
Kryteria oceniania: Realizacja mini-projektu badawczego 0-80%; aktywność w dyskusji podczas zajęć: 0-20%; warunek obecności na zajęciach (jw.). Implementation of a mini-research project 0-80%; active discussion during classes: 0-20%; attendance requirement (see above).
Praktyki zawodowe
-
Literatura
D. Beach, Analyzing Foreign Policy, Basingstoke 2012. S. Burchill, The National Interest in International Relations Theory, New York 2005.
C, Cantir, J. Kaarbo, Contested Roles and Domestic Politics: Reflections on Role Theory in Foreign Policy Analysis and IR Theory, Foreign Policy Analysis (2012) 8.
A. Dudek, Decydowanie w polskiej polityce zagranicznej (1992-1997), Warszawa 2019.
J.D. Hagan, Does Decision Making Matter? Systemic Assumptions vs.Historical Reality in IR Theory, International Studies Review 2001, no. 3 (2).
E. Haliżak (red.), Badanie polityki zagranicznej państwa, Warszawa 2018. D.P. Houghton, Reinvigorating the Study of Foreign Policy DecisionMaking: Toward a Constructivist Approach, Foreign Policy Analysis 2007, no. 3 (1).
V.M. Hudson, Foreign Policy Analysis: Actor-Specific Theory and the Groundof International Relations, Foreign Policy Analysis 2005, no. 1 (1).
A.I. Johnston, Strategic Cultures Revisited. Reply to Colin Gray. Review of International Studies 1999, no. 25 (3).
J. Kaarbo, Foreign Policy Analysis in the Twenty-First Century: Back toComparison, Forward to Identity and Ideas, International Studies Review 2003, no. 5 (2).
L. Klymenko, M. Siddi, Exploring the link between historical memory and foreign policy: an introduction, International Politics (2020) 57.
T. Knecht, M.S. Weatherford, Public Opinion and Foreign Policy: The Courses of Presidential Decision Making, International Studies Quarterly 2006, no. 50 (3). H. Morgenthau, Politics among Nations: The Struggle for Power and Peace, New York 1948.
J.-F. Morin, J. Paquin, Foreign Policy Analysis. A Toolbox, Cham, 2018.
N. Pijović, How States Order the World: A Typology of “Core” and “Peripheral” Foreign Policy, Foreign Policy Analysis (2020) 16.
T. Pugacewicz, Teorie polityki zagranicznej, Kraków 2017. J.N. Rosenau (ed.), The Scientific Study of Foreign Policy, New York-London 1966.
M. Schafer, Science, Empiricism and Tolerance in the Study of Foreign Policy Making, International Studies Review 2003, no. 5 (2).
S. Smith, A. Hadfield, T. Dunne, Foreign Policy. Theories, Actors, Cases, Oxford 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: