Bioremediacja środowiska 1400-228BIORS
Typy skażeń środowiska, zagrożenia biologiczne, metabolizm mikroorganizmów - biotransformacja związków organicznych i nieorganicznych. Metody Bioremediacji In Situ (hałdy, pryzmy, drenaż) i Ex Situ (bioreaktory). Metody selekcji naturalnych konsorcjów i doboru szczepów laboratoryjnych. Konstrukcja szczepów genetycznie modyfikowanych. Wybór i zastosowanie enzymów w celu zwiększenia wydajności bioremediacji. Metody oznaczania wydajności degradacji/usuwania skażeń. Określanie zmian struktury zespołu mikroorganizmów. Monitorowanie szczepów w środowisku; monitorowanie zmian ekspresji genów w korelacji z degradacją/usuwaniem skażenia. Biosorpcja, Bioakumulacja, Bioprecypitacja, Bioredukcja, Bioutlenianie, Biometylacja. Enzymatyczne transformacje metali i metaloidów. Usuwanie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Usuwanie związków zawierających azot. Usuwanie związków halogenków organicznych. Fitoremediacja jako alternatywa dla technologii chemicznych usuwania skażeń z gleby i wody. Podstawowe mechanizmy tolerancji roślin na metale i związki organiczne. Hyperakumulatory w zastosowaniu do fitoekstrakcji. fitoremediacji w zastosowaniu do specyfiki skażonego miejsca.
Molekularne i biochemiczne podstawy efektywności fitoremediacji skażeń organicznych i nieorganicznych z uwzględnieniem różnych gatunków roślin niższych oraz jedno- i dwuliściennych. Włączenie biotechnologii roślin do opracowywania nowych, bezpiecznych dla środowiska rozwiązań w fitoremediacji. Indukcja w roślinie procesów usprawniających fitoremediację w obecności mikroorganizmów ryzosfery - na poziomie molekularnym i biochemicznym. Wpływ bakterii endofitycznych na wydajność fitoremediacji. Dodatki glebowe dla usprawnienia fitoekstrakcji – zalety i ograniczenia. Rola roślin w usuwaniu zanieczyszczeń powietrza.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
•Ma szeroką wiedzę z zakresu mikrobiologii i fizjologii roślin, ze szczególnym uwzględnieniem procesów fizjologicznych odpowiedzialnych za oporność i tolerancję na czynniki stresowe
•Zna zasady doboru odpowiednich organizmów wykorzystywanych do oczyszczania środowiska
•Zna mikrobiologiczne metody remediacji środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem biostymulacji i bioaugmentacji
•Ma wiedzę na temat monitorowania mikroorganizmów w środowisku
•Ma wiedzę na temat molekularnych i biochemicznych podstaw fitoremediacji
UMIEJĘTNOŚCI
•Potrafi zdefiniować różne typy skażeń środowiska
•Potrafi zaproponować i uzasadnić wybór odpowiedniej metody bioremediacji terenów skażonych
•Potrafi określić cel badawczy i zaplanować oraz przeprowadzić jego realizację
•Potrafi zaprezentować problem naukowy dotyczący zagadnień szczegółowych z zakresu monitoringu i remediacji środowiska
•Wykazuje umiejętność analizowania danych, ze szczególnym uwzględnieniem opracowywania wydajności i bilansu procesu bioremediacji
KOMPETENCJE
•Wykazuje odpowiedzialność za ocenę zagrożeń wynikających ze stosowanych technik badawczych i tworzenie warunków bezpiecznej pracy
•Wykazuje zdolność i umiejętność pracy zespołowej
•Rozumie potrzebę ustawicznego uaktualniania wiedzy z zakresu ochrony środowiska i ochrony przyrody, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
•Wykazuje odpowiedzialność za powierzony zakres prac badawczych oraz za pracę laboratoryjną własną i innych.
Kryteria oceniania
WYKŁAD: Obecność na wykładzie obowiązkowa; jest monitorowana poprzez podpisywanie listy obecności. Ocena końcowa jest oceną z egzaminu. Egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru (60% dobrych odpowiedzi odpowiada ocenie dostatecznej).
ĆWICZENIA: zaliczane na podstawie: (i) obecności (maksymalna liczba nieobecności – 2 ćwiczenia); (ii) kolokwium z I części (mikrobiologicznej) ćwiczeń, (iii) pisemnego raportu z II części ćwiczeń oddanego do oceny po zakończeniu ćwiczeń.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
•Biodegradation and bioremediation. Second edition by Martin Alexander. Cornell University, Ithaca, New York, U.S.A.; Academic Press
•Bioremediacja. W: Mieczysław K. Błaszczyk: Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
•Bioremediation: Methods and Protocols (Methods in Molecular Biology), Stephen P. Cummings (Editor); Humana Press
•Biotechnologia Roślin, Stefan Malepszy, PWN
•Phytotechnologies. Edited by N.A Anjum i wsp. CRC Press, London, New York, 2012.
Uwagi
|
W cyklu 2023L:
W roku 2023/2024 pełny przedmiot zawieszony, zapisy tylko na wykład |
W cyklu 2024L:
W roku 2023/2024 pełny przedmiot zawieszony, zapisy tylko na wykład |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: