Mikropaleobotanika stosowana 1300-OMPBSW
Na wykładach omawiane są grupy mikroskamieniałości roślinnych reprezentowane w stanie kopalnym. Fitolity. Okrzemki, kokolity i silikoflagellaty: budowa szkieletów, znaczenie skałotwórcze, stratygraficzne i w rekonstrukcjach paleośrodowiska. Palinologia jako metoda paleobotaniczna. Budowa cyst bruzdnic i znaczenie stratygraficzne. Morfologia ziaren pyłku i spor. Klucze pyłkowe, kolekcje pyłkowe. Produkcja i rozprzestrzenianie się pyłku i spor – współczesny deszcz pyłkowy. Zachowanie ziarn pyłku i zarodników w różnych środowiskach sedymentacyjnych. Sposoby pozyskiwania materiału do badań palinologicznych. Procedury laboratoryjne. Przygotowanie preparatów. Metody zliczania ziarn pyłku. Spektrum pyłkowe. Diagram pyłkowy. Idea analizy pyłkowej jako metody statystycznej. Zastosowanie analizy pyłkowej w badaniach czwartorzędu i trzeciorzędu. Analiza pyłkowa osadów paleozoicznych i mezozoicznych. Inne zastosowania metody analizy pyłkowej – analizy opadu pyłkowego, analizy miodu.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu cyklu wykładów i ćwiczeń student potrafi zidentyfikować podstawowe mikroskamieniałości roślinne i wykonać analizę próbek jeziornych/torfowiskowych – rozpoczynająć ją maceracją w laboratorium, wykonanując następnie preparaty palinologiczne oraz zliczając i oznaczając ziarna pyłku. Następnie konstruuje spektra pyłkowe, budując z pozostałymi studentami prosty diagram pyłkowy, który następnie wspólnie interpretują.
Kryteria oceniania
Zdobycie co najmniej 60% punktów z egzaminacyjnej pracy pisemnej. Egzamin.
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Jansonius J., McGregor D.C 1996. Palynology: principles and applications.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: