Zaawansowana chemia nieorganiczna 1200-2BLOK5W2
Teoria pasmowa ciała stałego. Metale, półprzewodniki i pseudometale. Nanocząstki metali. Molekularne przewodniki elektronowe o mieszanych stopniach utlenienia (teoria Robina i Daya). Ogólna charakterystyka fizykochemiczna metali, ich mieszanin, stopów i związków międzymetalicznych. Struktura, nomenklatura i trwałość związków koordynacyjnych. Teoria pola krystalicznego i teoria pola ligandów. Widma elektronowe i właściwości magnetyczne. Mechanizmy reakcji i ich kinetyka. Kompleksy bionieorganiczne. Defekty w sieci Związki niestechiometryczne. Dyfuzja jonu i atomu. Wielocentrowe kompleksy i polimery koordynacyjne. Polioksometallany i cyjanometallany. Klastery metali. Polimeryczne tlenki i siarczki metali. Szkła. Struktury warstwowe. Interkalacja. Zeolity i iły. Ultra-cienkie warstwy nieorganiczne. Samoorganizacja. Zorganizowane struktury wielowartswowe. Hybrydowe materiały organiczno-nieorganiczne. Sieci nanocząstek metali. Nanomateriały i nanotechnologie nieorganiczne. Własności katalizatorów. Kataliza homogeniczna i heterogeniczna. Wybrane przykłady procesów katalitycznych.
Kierunek podstawowy MISMaP
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu nauki w ramach tego przedmiotu student powinien wykazać się znajomością współczesnych tendencji rozwoju chemii nieorganicznej, wiedzą w zakresie chemii koordynacyjnej, także w kontekście rosnącego znaczenia metali w biologii i medycynie oraz przygotowywania i zastosowania wielu nowych materiałów nieorganicznych na poziomie nanostrukturalnym.
Kryteria oceniania
Egzamin
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
1.F. A. Cotton, G. Wilkinson, P. L. Gaus, "Chemia nieorganiczna; podstawy", PWN, 1995.
2.S. F. Kettle, "Fizyczna chemia nieorganiczna", PWN, 1999.
3.A. F. Wells, "Strukturalna chemia nieorganiczna", WNT, 1993.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: