Samoorganizacja molekularna 1200-2BLOK5W1
Podział warstw molekularnych (warstwy Langmuira, Langmuira-Blodgett, samoorganizowane), technika ich otrzymywania, badanie właściwości. Właściwości układów warstwowych (badania grubości i właściwości warstw; analiza powierzchni pokrytych monowarstwami). Warstwy organotiolowe. Elektryczne i elektrooptyczne właściwości układów warstwowych. Zagadnienia transportu przez warstwy. Zastosowania warstw molekularnych.
Rozpoznanie molekularne i inne zastosowania warstw molekularnych
Materiały objętościowe a nanocząstki, właściwości nanocząstek metalicznych i tlenkowych, zastosowania
Maszyny molekularne – samoorganizacja w roztworze i na powierzchniach
Kierunek podstawowy MISMaP
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
-wie na czym polega samoorganizacja molekularna w roztworze i na powierzchniach
- rozumie oddziaływania prowadzące do samoorganizacji układów supramolekularnych: gość-gospodarz i maszyna molekularna
- zna metody tworzenia zorganizowanych warstw molekularnych na powierzchniach międzyfazowych stałe podłoże – roztwór oraz roztwór-powietrze (warstwy Langmuira-Blodgett)
- zna metody syntezy i sposoby charakteryzowania nanocząstek metali ograniczonych monowarstwami. (MPCs)
-zna metody opisu barierowych właściwości warstw organotiolowych oraz efektywności transportu ładunku i masy przez warstwy molekularne
-potrafi podać przykłady zastosowań układów supramolekularnych w nanotechnologii, medycynie i mikroelektronice
Kryteria oceniania
Egzamin po ukończeniu kursu ( 5 pytań opisowych )
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
1.D. Mobius and R. Miller, Organized Monolayers and Assemblies: Structure,Processes and Function, Elsevier 2002.
2.Willner, E. Katz, Bioelectronics I. Wiley-VCH, 2005
3.B.L.Feringa Wiley, Molecular Switches, Weinheim-VCH, 2001
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: