History of physical sciences 1101-3N`HPS

Wykład obejmuje zarys historii fizyki od czasów najdawniejszych do obecnych. Zakres fizyki ulegał w różnych epokach dużym zmianom. Jeszcze w XVIII wieku podręczniki fizyki obejmowały zagadnienia, które dziś wchodzą do chemii, astronomii, mineralogii i biologii. W wykładzie przedstawiany jest rozwój metod badawczych i pojęć nauk fizycznych od czasów najdawniejszych do chwili obecnej.

Główne rozdziały to:
1. Wstęp i prehistoria nauki
2. Nauka grecka
3. Nauka w średniowieczu (w tym powstanie uniwersytetów)
4. Od Kopernika do Newtona
(w tym powstanie czasopism naukowych i akademii nauk)
5. Początki nauki o gazach i zjawiskach cieplnych
6. Optyka od Keplera do Newtona
7. Fizyka Oświecenia
Mechanika od Newtona do Laplace'a
Rozwój fizyki zjawisk cieplnych
Elektryczność od Gilberta do Volty.
Chemia przed reformą Lavoisiera. Nowoczesna teoria atomowa
Pierwsze podręczniki fizyki po polsku
8. Fizyka XIX wieku
Od stosu Volty do elektromagnetyzmu
Optyka Younga-Fresnela
Termodynamika i fizyka statystyczna
Synteza Maxwella
Układ periodyczny pierwiastków
9. Fizyka około roku 1900
10. Fizyka XX wieku
Fizyka atomu
Fizyka jądra atomowego i cząstek elementarnych
Fizyka materii skondensowanej i optyka
Rozwój astronomii i astrofizyki
Uwagi końcowe

Wykład jest bogato ilustrowany przezroczami (portrety uczonych, obrazy instrumentów z różnych epok) oraz oryginalnymi wydawnictwami z dawnych lat.
Wszystkie przezrocza wykorzystywane podczas wykładu są dostępne na stronie internetowej Wydziału Fizyki UW

Zajęcia wymagane do zaliczenia przed wykładem:
Wykład należy także do zajęć ogólnouniwersyteckich, nie jest więc zbyt techniczny, lecz dostępny dla studentów innych wydziałów.
Zajęcia sugerowane do zaliczenia/wysłuchania przed wykładem:
Studenci fizyki skorzystają najwięcej, jeśli przedtem wysłuchali przynajmniej wykłady z Fizyki ogólnej I, II, III, IV

Warunki zaliczenia:
Pisemny test, podczas którego trzeba będzie odpowiedzieć na kilkadziesiąt bardzo prostych pytań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie co najmniej 30 procent punktów przy punktacji odpowiedzi +1(dobra) i -1 (błędna). Ocena końcowa zależy od liczby uzyskanych punktów.
Wykład może być przydatny także dla doktorantów, którzy wybiorą ten przedmiot jako tzw. dyscypliny dodatkowej na egzaminie doktorskim w celu zaliczenia.