Public diplomacy 2104-M-D3DYPU-DW

1. Basic concepts, functions of diplomacy, genesis of public diplomacy, turning points in development, "new" public diplomacy
Ayhan K.J. (2021). Journal of Public Diplomacy: Sunrise of a New Interdisciplinary Journal for an Emerging Academic Field, Journal of Public Diplomacy, 1(1), p. 1–4. doi: 10.23045/jpd.2021.1.1.001.
Hocking B. (2005). Rethinking the ‘new’ public diplomacy, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 28–43.
Melissen J. (2005). The new public diplomacy: Between theory and practice, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 3–27.
Ociepka B. (2008). Dyplomacja publiczna jako forma komunikowania międzynarodowego, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 11–35.
Ociepka B. (2015). Wstęp, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 7–15.
Surmacz B. (2015). Ewolucja współczesnej dyplomacji: aktorzy, struktury, funkcje, Wyd. UMCS, Lublin, p. 222–242.
Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., art. 3, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19650370232

2. The battle for "hearts and minds" - the history of public diplomacy. Case study: Radio Free Europe
Baines P., N. O’Shaughnessy, N. Snow, eds. (2019). The Sage handbook of propaganda, Sage, Thousand Oaks.
Cull N.J. (2008). The Cold War and the United States Information Agency: American propaganda and public diplomacy, 1945–1989. Cambridge University Press, Cambridge, New York.
Cull N.J. (2009). Public diplomacy before Gullion, [in:] N. Snow, P.M. Taylor (eds.), Routledge handbook of public diplomacy, Routledge, New York, p. 19–23.
Habielski R. (2019). Audycje historyczne i kulturalne Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w latach 1952–1975, Wyd. Ossolineum, Wrocław; online: https://wydawnictwo.ossolineum.pl/upfiles/products/RWE-T4_gn14A.pdf
Kamińska-Chełminiak K. (2020). Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa w ocenie Polaków zza żelaznej kurtyny w latach 50. i 60. XX wieku (w świetle badań własnych radiostacji), Rocznik Historii Prasy Polskiej, 23(2), p. 111–134. doi: 10.24425/rhpp.2020.133427.
Holt R.T. (1958). Radio Free Europe, University of Minnesota Press, Minneapolis.
Puddington A. (2000). Broadcasting freedom: the Cold War triumph of Radio Free Europe and Radio Liberty, University Press of Kentucky, Lexington; online: https://web.archive.org/web/20200525173757id_/https://uknowledge.uky.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1003&context=upk_cultural_history
International Convention concerning the Use of Broadcasting in the Cause of Peace, 23rd September 1936, https://treaties.un.org/Pages/showDetails.aspx?objid=0800000280046246&clang=_en

3. Public diplomacy or soft power? Nation branding and public diplomacy
Dinnie K., E. Sevin. (2020). The changing nature of nation branding: Implications for public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 137–144.
Jian Wang. (2020). The World Expo and nation branding, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 224–230.
Nye J.S. (2007). Soft Power: Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, p. 34–48, 55–60.
Olins W. (2005). Making a national brand, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 170–172.
Sevin E. (2017). Understanding soft power through public diplomacy in contrasting polities, [in:] N. Chitty, Li Ji, G.D. Rawnsley, C. Hayden (eds.), The Routledge handbook of soft power, Routledge, London, New York, p. 62–71.
Ziętek A. (2013). Dyplomacja publiczna jako instrument soft power, [in:] B. Surmacz (ed.), Nowe oblicza dyplomacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, p. 331–346.

4. Scope of public diplomacy
Cull N.J. (2008). Public diplomacy: Taxonomies and histories, The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), p. 31–54. doi: 10.1177/0002716207311952; dostęp online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Jstore
Goff P.M. (2020). Cultural diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 30–37.
Manor I. (2019). The digitalization of public diplomacy, Palgrave Macmillan, Cham.
Rockower P. (2012). Recipes for gastrodiplomacy, Place Branding and Public Diplomacy, 8(3), p. 235–246. doi: 10.1057/pb.2012.17.
Scott-Smith G. (2020). Exchange programs and public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 38–49.
Scott-Smith G. (2023). International exchanges, [in:] E. Gilboa (ed.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton 2023, p. 251–266.

5. Media and public diplomacy
Entman R.M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm, Journal of Communication, 43(4), p. 51–58. doi: 10.1111/j.1460-2466.1993.tb01304.x.
Entman R.M. (2004). Projections of power: Framing news, public opinion, and U.S. foreign policy, University of Chicago Press, Chicago.
Gilboa E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), p. 55–77. doi: 10.1177/0002716207312142; online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Sage Journals
Goffman E. (1974). Frame analysis: An essay on the organization of experience, Harvard University Press, Cambridge.
Marczuk K.P., Hyelim Lee, S. Głuch (2021). Distant partners: The coverage of the Koreas in Poland, Journal of Contemporary Eastern Asia, 20(1), p. 44–72. doi: 10.17477/jcea.2021.20.1.044.
Pan Z., G.M. Kosicki (1993). Framing analysis: An approach to news discourse. Political Communication, 10(1), p. 55–75. doi: 10.1080/10584609.1993.9962963.

6. USA
Nye J.S. (2007). Soft Power: Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, p. 64–106.
van Ham P. (2005). Power, public diplomacy, and the Pax Americana, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 47–66.
Wolfson E. (2008). Dyplomacja publiczna z amerykańskiej perspektywy, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 201–245.
U.S. Department of State, Under Secretary for Public Diplomacy and Public Affairs: https://www.state.gov/bureaus-offices/under-secretary-for-public-diplomacy-and-public-affairs/

7. France
Charillon F. (2020). Public diplomacy à la française, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 264–272.
Lane P. (2013). French scientific and cultural diplomacy, Liverpool University Press, Liverpool.
France Diplomacy: https://www.diplomatie.gouv.fr/en/
Ambasady Francji w Polsce: http://www.ambafrance-pl.org/

8. Switzerland
Ratajczak M. (2015). Uwikłani w historię – korzenie szwajcarskiej dyplomacji publicznej, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 163–176.
Ratajczak M., J. Ziobroń. (2013). Model dyplomacji publicznej państw małych. Przypadek Szwajcarii i Litwy, Sprawy Międzynarodowe, 4, p. 69–93.
Urbaniak A. (2008). Specyfika szwajcarskiej dyplomacji publicznej, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 247–280.
Przewodnik dyplomatyczny: Ambasada Szwajcarii w Warszawie (TVP3 Warszawa), https://warszawa.tvp.pl/50998818/26112020-ambasada-szwajcarii

9. South Korea
Park E. (2020). Korea’s public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 323–330.
Seung-Ho Kwon, J. Kim. (2014). The cultural industry policies of the Korean government and the Korean Wave, International Journal of Cultural Policy, 20(4), p. 422-439. doi: 10.1080/10286632.2013.829052.
Public Diplomacy Act and Enforcement Decree, https://www.mofa.go.kr/eng/wpge/m_22845/contents.do
Korean Association for Public Diplomacy, http://kapdnet.org/index.php/menu_gb/EN0

10. India
Daya Kishan Thussu. (2020). Populism and public diplomacy: The case of India, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 314–322.
Hall I. (2012). India’s new public diplomacy: Soft power and the limits of government action, Asian Survey, 52(6), p. 1089–1110. doi: 10.1525/as.2012.52.6.1089.
Mazumdar A. (2020). India’s public diplomacy in the twenty-first century: Components, objectives and challenges, India Quarterly, 76(1), p. 24–39. doi: 10.1177/0974928419901188.

11. Public diplomacy of international organizations (examples of the UN, EU)
Arceneaux P. (2023). International organizations, [in:] E. Gilboa (ed.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton, p. 45–57.
Gervais M. (2020). UNESCO approaches to public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. wyd., Routledge, New York, p. 231–239.
Michalski A. (2005). The EU as a soft power: The force of persuasion, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 124–144.
Pagovski Z.Z. (2015). Public diplomacy of multilateral organizations: The cases of NATO, EU, and ASEAN, CPD Perspectives on Public Diplomacy, 4, p. 5–45.
Panońko M. (2015). Dyplomacja publiczna Organizacji Narodów Zjednoczonych, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 47–62.
Powell A.C., Managing the UN brand , USC Center on Public Diplomacy, http://uscpublicdiplomacy.org/blog/managing-un-brand
Ryniejska-Kiełdanowicz M. (2019). Dyplomacja publiczna Unii Europejskiej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.

12. First Ladies public diplomacy (optional)
Erickson K.V., S. Thomson. (2012). First Lady international diplomacy: Performing gendered roles on the world stage, Southern Communication Journal, 77(3), p. 239–262. doi: 10.1 080/1041794X.2011.647502.
Marczuk K.P. (2022). The dynamics of ‘First-Lady public diplomacy’, Intersections. East European Journal of Society and Politics, 8(1), p. 128–148. doi: 10.17356/ieejsp.v8i1.819.
Marczuk K.P. (2022). Dyplomacja publiczna Pierwszych Dam na przykładach państw Trójkąta Weimarskiego: studia przypadków Polski i Francji, [in:] J. Fiszer (ed.), Współpraca Polski, Niemiec i Francji w ramach Trójkąta Weimarskiego (1991–2021), Elipsa, Warszawa, p. 203–215.
Marczuk K.P. (2023). Soft power of First Ladies: Case studies of France and Poland, [in:] N.J. Chitty, L. Ji, G.D. Rawnsley (eds.), The Routledge Handbook of Soft Power, 2. ed., Routledge, New York, p. 326–335.
Wang Ning. (2018). ‘First Lady Diplomacy’ and the construction of national image, Place Branding and Public Diplomacy, 14(2), p. 125–136. doi: 10.1057/s41254-018-0097-7.

1. Basic concepts, functions of diplomacy, genesis of public diplomacy, turning points in development, "new" public diplomacy
Ayhan K.J. (2021). Journal of Public Diplomacy: Sunrise of a New Interdisciplinary Journal for an Emerging Academic Field, Journal of Public Diplomacy, 1(1), p. 1–4. doi: 10.23045/jpd.2021.1.1.001.
Hocking B. (2005). Rethinking the ‘new’ public diplomacy, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 28–43.
Melissen J. (2005). The new public diplomacy: Between theory and practice, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 3–27.
Ociepka B. (2008). Dyplomacja publiczna jako forma komunikowania międzynarodowego, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 11–35.
Ociepka B. (2015). Wstęp, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 7–15.
Surmacz B. (2015). Ewolucja współczesnej dyplomacji: aktorzy, struktury, funkcje, Wyd. UMCS, Lublin, p. 222–242.
Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., art. 3, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19650370232

2. The battle for "hearts and minds" - the history of public diplomacy. Case study: Radio Free Europe
Baines P., N. O’Shaughnessy, N. Snow, eds. (2019). The Sage handbook of propaganda, Sage, Thousand Oaks.
Cull N.J. (2008). The Cold War and the United States Information Agency: American propaganda and public diplomacy, 1945–1989. Cambridge University Press, Cambridge, New York.
Cull N.J. (2009). Public diplomacy before Gullion, [in:] N. Snow, P.M. Taylor (eds.), Routledge handbook of public diplomacy, Routledge, New York, p. 19–23.
Habielski R. (2019). Audycje historyczne i kulturalne Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w latach 1952–1975, Wyd. Ossolineum, Wrocław; online: https://wydawnictwo.ossolineum.pl/upfiles/products/RWE-T4_gn14A.pdf
Kamińska-Chełminiak K. (2020). Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa w ocenie Polaków zza żelaznej kurtyny w latach 50. i 60. XX wieku (w świetle badań własnych radiostacji), Rocznik Historii Prasy Polskiej, 23(2), p. 111–134. doi: 10.24425/rhpp.2020.133427.
Holt R.T. (1958). Radio Free Europe, University of Minnesota Press, Minneapolis.
Puddington A. (2000). Broadcasting freedom: the Cold War triumph of Radio Free Europe and Radio Liberty, University Press of Kentucky, Lexington; online: https://web.archive.org/web/20200525173757id_/https://uknowledge.uky.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1003&context=upk_cultural_history
International Convention concerning the Use of Broadcasting in the Cause of Peace, 23rd September 1936, https://treaties.un.org/Pages/showDetails.aspx?objid=0800000280046246&clang=_en

3. Public diplomacy or soft power? Nation branding and public diplomacy
Dinnie K., E. Sevin. (2020). The changing nature of nation branding: Implications for public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 137–144.
Jian Wang. (2020). The World Expo and nation branding, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 224–230.
Nye J.S. (2007). Soft Power: Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, p. 34–48, 55–60.
Olins W. (2005). Making a national brand, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 170–172.
Sevin E. (2017). Understanding soft power through public diplomacy in contrasting polities, [in:] N. Chitty, Li Ji, G.D. Rawnsley, C. Hayden (eds.), The Routledge handbook of soft power, Routledge, London, New York, p. 62–71.
Ziętek A. (2013). Dyplomacja publiczna jako instrument soft power, [in:] B. Surmacz (ed.), Nowe oblicza dyplomacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, p. 331–346.

4. Scope of public diplomacy
Cull N.J. (2008). Public diplomacy: Taxonomies and histories, The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), p. 31–54. doi: 10.1177/0002716207311952; dostęp online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Jstore
Goff P.M. (2020). Cultural diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 30–37.
Manor I. (2019). The digitalization of public diplomacy, Palgrave Macmillan, Cham.
Rockower P. (2012). Recipes for gastrodiplomacy, Place Branding and Public Diplomacy, 8(3), p. 235–246. doi: 10.1057/pb.2012.17.
Scott-Smith G. (2020). Exchange programs and public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 38–49.
Scott-Smith G. (2023). International exchanges, [in:] E. Gilboa (ed.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton 2023, p. 251–266.

5. Media and public diplomacy
Entman R.M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm, Journal of Communication, 43(4), p. 51–58. doi: 10.1111/j.1460-2466.1993.tb01304.x.
Entman R.M. (2004). Projections of power: Framing news, public opinion, and U.S. foreign policy, University of Chicago Press, Chicago.
Gilboa E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), p. 55–77. doi: 10.1177/0002716207312142; online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Sage Journals
Goffman E. (1974). Frame analysis: An essay on the organization of experience, Harvard University Press, Cambridge.
Marczuk K.P., Hyelim Lee, S. Głuch (2021). Distant partners: The coverage of the Koreas in Poland, Journal of Contemporary Eastern Asia, 20(1), p. 44–72. doi: 10.17477/jcea.2021.20.1.044.
Pan Z., G.M. Kosicki (1993). Framing analysis: An approach to news discourse. Political Communication, 10(1), p. 55–75. doi: 10.1080/10584609.1993.9962963.

6. USA
Nye J.S. (2007). Soft Power: Jak osiągnąć sukces w polityce światowej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, p. 64–106.
van Ham P. (2005). Power, public diplomacy, and the Pax Americana, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 47–66.
Wolfson E. (2008). Dyplomacja publiczna z amerykańskiej perspektywy, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 201–245.
U.S. Department of State, Under Secretary for Public Diplomacy and Public Affairs: https://www.state.gov/bureaus-offices/under-secretary-for-public-diplomacy-and-public-affairs/

7. France
Charillon F. (2020). Public diplomacy à la française, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 264–272.
Lane P. (2013). French scientific and cultural diplomacy, Liverpool University Press, Liverpool.
France Diplomacy: https://www.diplomatie.gouv.fr/en/
Ambasady Francji w Polsce: http://www.ambafrance-pl.org/

8. Switzerland
Ratajczak M. (2015). Uwikłani w historię – korzenie szwajcarskiej dyplomacji publicznej, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 163–176.
Ratajczak M., J. Ziobroń. (2013). Model dyplomacji publicznej państw małych. Przypadek Szwajcarii i Litwy, Sprawy Międzynarodowe, 4, p. 69–93.
Urbaniak A. (2008). Specyfika szwajcarskiej dyplomacji publicznej, [in:] B. Ociepka (ed.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, p. 247–280.
Przewodnik dyplomatyczny: Ambasada Szwajcarii w Warszawie (TVP3 Warszawa), https://warszawa.tvp.pl/50998818/26112020-ambasada-szwajcarii

9. South Korea
Park E. (2020). Korea’s public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 323–330.
Seung-Ho Kwon, J. Kim. (2014). The cultural industry policies of the Korean government and the Korean Wave, International Journal of Cultural Policy, 20(4), p. 422-439. doi: 10.1080/10286632.2013.829052.
Public Diplomacy Act and Enforcement Decree, https://www.mofa.go.kr/eng/wpge/m_22845/contents.do
Korean Association for Public Diplomacy, http://kapdnet.org/index.php/menu_gb/EN0

10. India
Daya Kishan Thussu. (2020). Populism and public diplomacy: The case of India, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. ed., Routledge, New York, p. 314–322.
Hall I. (2012). India’s new public diplomacy: Soft power and the limits of government action, Asian Survey, 52(6), p. 1089–1110. doi: 10.1525/as.2012.52.6.1089.
Mazumdar A. (2020). India’s public diplomacy in the twenty-first century: Components, objectives and challenges, India Quarterly, 76(1), p. 24–39. doi: 10.1177/0974928419901188.

11. Public diplomacy of international organizations (examples of the UN, EU)
Arceneaux P. (2023). International organizations, [in:] E. Gilboa (ed.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton, p. 45–57.
Gervais M. (2020). UNESCO approaches to public diplomacy, [in:] N. Snow, N.J. Cull (eds.), Handbook of public diplomacy, 2. wyd., Routledge, New York, p. 231–239.
Michalski A. (2005). The EU as a soft power: The force of persuasion, [in:] J. Melissen (ed.), The new public diplomacy: Soft power in International Relations, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, New York, p. 124–144.
Pagovski Z.Z. (2015). Public diplomacy of multilateral organizations: The cases of NATO, EU, and ASEAN, CPD Perspectives on Public Diplomacy, 4, p. 5–45.
Panońko M. (2015). Dyplomacja publiczna Organizacji Narodów Zjednoczonych, [in:] B. Ociepka (ed.), Historia w dyplomacji publicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, p. 47–62.
Powell A.C., Managing the UN brand , USC Center on Public Diplomacy, http://uscpublicdiplomacy.org/blog/managing-un-brand
Ryniejska-Kiełdanowicz M. (2019). Dyplomacja publiczna Unii Europejskiej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.

12. First Ladies public diplomacy (optional)
Erickson K.V., S. Thomson. (2012). First Lady international diplomacy: Performing gendered roles on the world stage, Southern Communication Journal, 77(3), p. 239–262. doi: 10.1 080/1041794X.2011.647502.
Marczuk K.P. (2022). The dynamics of ‘First-Lady public diplomacy’, Intersections. East European Journal of Society and Politics, 8(1), p. 128–148. doi: 10.17356/ieejsp.v8i1.819.
Marczuk K.P. (2022). Dyplomacja publiczna Pierwszych Dam na przykładach państw Trójkąta Weimarskiego: studia przypadków Polski i Francji, [in:] J. Fiszer (ed.), Współpraca Polski, Niemiec i Francji w ramach Trójkąta Weimarskiego (1991–2021), Elipsa, Warszawa, p. 203–215.
Marczuk K.P. (2023). Soft power of First Ladies: Case studies of France and Poland, [in:] N.J. Chitty, L. Ji, G.D. Rawnsley (eds.), The Routledge Handbook of Soft Power, 2. ed., Routledge, New York, p. 326–335.
Wang Ning. (2018). ‘First Lady Diplomacy’ and the construction of national image, Place Branding and Public Diplomacy, 14(2), p. 125–136. doi: 10.1057/s41254-018-0097-7.