Energetyka jądrowa, stacjonarne, pierwszego stopnia (studia inżynierskie) (S1-PRK-EJ)

Program studiów

• Studia 3,5 letnie, absolwent uzyskuje tytuł zawodowy inżyniera;

• dyscyplina wiodąca: nauki fizyczne, pozostałe dyscypliny: nauki chemiczne;

• studia interdyscyplinarne;

• kształcenie w zakresie fizyki oparte o światowej klasy badania naukowe prowadzone na Wydziale Fizyki UW;

• kształcenie w zakresie chemii oparte o światowej klasy badania naukowe prowadzone na Wydziale Chemii UW;

• kształcenie z zakresie energetyki jądrowej prowadzone we współpracy z partnerami zagranicznymi;
• szeroki zakres zajęć laboratoryjnych na Wydziale Fizyki UW i na Wydziale Chemii UW;

• dostęp do pracowni komputerowych i bogato wyposażonych bibliotek specjalistycznych;

• możliwość wykonywania własnych projektów i prototypów w pracowni Makerspace@UW;

• praktyki zawodowe w ramach studiów;

• zajęcia na Wydziale Fizyki UW (ul. Pasteura 5) i na Wydziale Chemii UW (ul. Pasteura 1).

Studia inżynierskie I stopnia na kierunku Energetyka jądrowa mają na celu kształcenie kadr dla powstającego w Polsce sektora jądrowego . Dla ich absolwentów fizyka i chemia będą stanowić język, w jakim będą opisywać procesy zachodzące w reaktorach jądrowych. Dzięki zaawansowanej umiejętności programowania, absolwenci będą w stanie przeprowadzić symulacje złożonego układu, w którym zachodzą procesy kwantowe i procesy cieplne, takiego jak reaktor jądrowy

Studia na kierunku Energetyka jądrowa Wydział Fizyki prowadzi we współpracy z Wydziałem Chemii. Studia trwają 7 semestrów. Po ich ukończeniu absolwent uzyskuje tytuł zawodowy inżyniera. Program studiów wzbogacony został przedmiotami zapewniającymi uzyskanie kompetencji inżynierskich.

Sylwetka absolwenta

Absolwent:

• jest przygotowany do pracy w zespołach interdyscyplinarnych i wspólnego rozwiązywania problemów z pogranicza fizyki i chemii;

• ma wiedzę w zakresie podstaw fizyki klasycznej i kwantowej;

• posiada podstawową wiedzę i zna typowe technologie inżynierskie z zakresu energetyki jądrowej; ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych;

• posiada znajomość matematyki wyższej i metod matematycznych oraz technik informatycznych i metod numerycznych w zakresie niezbędnym dla ilościowego opisu, zrozumienia oraz modelowania problemów fizycznych, chemicznych i w naukach pokrewnych;

• zna podstawy programowania i inżynierii oprogramowania;

• potrafi posługiwać się̨ przyrządami pomiarowymi: mechanicznymi, elektrycznymi i elektronicznymi oraz chemicznym sprzętem laboratoryjnym;

• zna zasady bezpiecznego posługiwania się̨ substancjami radioaktywnymi i substancjami chemicznymi oraz postępowania z odpadami;

• umie korzystać z literatury naukowej, gromadzić i krytycznie analizować dane;

• potrafi analizować problemy oraz znajdować ich rozwiązania w oparciu o poznane twierdzenia i metody, a przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne;
• potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań nanoinżynierskich o charakterze praktycznym, potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla nanoinżynierii, używając właściwych metod, technik i narzędzi.