Serwisy internetowe Uniwersytetu Warszawskiego
Nie jesteś zalogowany | zaloguj się
Kierunki studiów > Wszystkie studia > Historia kultury w dobie humanistyki cyfrowej > Historia kultury w dobie humanistyki cyfrowej, stacjonarne, drugiego stopnia

Historia kultury w dobie humanistyki cyfrowej, stacjonarne, drugiego stopnia (S2-PRK-HKHC)

Drugiego stopnia
Stacjonarne, 2-letnie
Język: polski

Studia II stopnia na kierunku Historia kultury w dobie humanistyki cyfrowej oferują kształcenie o charakterze ogólnohumanistycznym, ze szczególnym naciskiem na poznanie narzędzi humanistyki cyfrowej oraz ich użyteczności dla poszczególnych dyscyplin w ramach nauk humanistycznych (nauki o sztuce, historia, archeologia, nauki o kulturze i religii). Studenci będą zdobywać szeroką wiedzę merytoryczną oraz podstawowe umiejętności interdyscyplinarnego warsztatu badawczego, powiązanego z wymienionymi wyżej dyscyplinami. Zgodnie z zaplanowanymi efektami kształcenia studia przygotowują absolwentów do podjęcia pracy w obszarze edukacji, kultury, organizacji pozarządowych i administracji oraz w sektorze medialnym. Koncepcja kształcenia zakłada daleko posuniętą indywidualizację w przypadku każdego ze studentów. Studenci realizują program studiów na podstawie indywidualnego planu, którego kształt jest uzgadniany z opiekunem naukowym.

W programie studiów znajdują się m.in:

  • seminaria dyplomowe z wszystkich epok historycznych z oferty wspólnej dla kierunków studiów prowadzonych przez Instytut Historii Sztuki
  • praktyki zawodowe
  • przedmioty z Modułu metodologicznego „Teorie, metody i tradycje badawcze” , odnoszącego się do teorii, metodyki badań i tradycji badawczych czterech dyscyplin przyporządkowanych kierunkowi studiów: nauki o sztuce, historia, nauki o kulturze i religii, archeologia. Szczególny nacisk zostanie położony na wpływ narzędzi cyfrowych na współczesne praktyki w zakresie prowadzenia badań naukowych
  • przedmioty z Modułu specjalizacyjnego „Historia kultury – interpretacje i inspiracje” , czyli zajęć specjalistycznych odnoszących się do problematyki dziejów kultury, jej interpretacji i oddziaływania (inspiracji). Celem zajęć jest pogłębienie wiedzy z wybranych obszarów historii kultury w obrębie czterech dyscyplin przyporządkowanych kierunkowi studiów w stopniu umożliwiającym prowadzenie badań interdyscyplinarnych
  • przedmioty z Modułu praktycznego „Cyfrowe narzędzia i współczesna humanistyka” , który będzie obejmował m.in. zajęcia wprowadzające do programowania w języku Python 3, podstawy składni tego języka, wraz z podstawowymi pojęciami informatycznymi oraz fundamentalne struktury danych, praca z plikami (otwieranie, odczyt, zapis), zaś kurs będzie kończył się wprowadzeniem do paradygmatu programowania obiektowego. Kurs wprowadzający zostanie w założeniu uzupełniony zajęciami z podstaw technologii internetowych. Grupa zajęć będzie obejmowała zagadnienia praktyczne odnoszące się do znajomości najpowszechniejszych narzędzi cyfrowych, korzystania z nich oraz umiejętności niezbędnych przy tworzeniu/zamawianiu specjalistycznych cyfrowych narzędzi służących do archiwizacji i digitalizacji źródeł, baz danych źródeł materialnych i niematerialnych oraz rozmaitych sposobów ich wykorzystywania w badaniach (praca interpretacyjna i wdrożeniowa). Zajęcia dadzą możliwość nabycia praktycznych umiejętności w zakresie przetwarzania tekstów i wytwarzania zasobów sieciowych, wykorzystania trójwymiarowych modeli, wizualizacji i animacji w praktyce badawczej.

Studia na kierunku Historia kultury w dobie humanistyki cyfrowej,mają przygotowywać do przyszłej kariery naukowej, a zarazem wyposażać absolwentów niewiążących swej przyszłości z nauką w kompetencje, które otworzą przed nimi szansę realizacji kariery zawodowej w wielu różnych obszarach rynku pracy. Profil absolwenta odpowiada kompetencjom wymaganym w pracy w środowisku pozaakademickim i poza edukacją formalną na stanowiskach pracy w instytucjach kultury, administracji publicznej (centralnej i lokalnej), a także w instytucjach pożytku publicznego zajmujących się kulturą w najszerszym tego słowa znaczeniu. Umiejętności wyniesione ze studiów na kierunku będą użyteczne w zawodach związanych z dziennikarstwem i zarządzaniem wiedzą i zasobami kulturowymi, a także marketingiem, reklamą i komunikacją społeczną.

Przyznawane kwalifikacje:

Magisterium z historii kultury w dobie humanistyki cyfrowej

Dalsze studia:

szkoła doktorska, studia podyplomowe

Efekty kształcenia

Wiedza
Absolwent zna i rozumie:
- w pogłębionym stopniu światowy dorobek obejmujący podstawy teoretyczne, zagadnienia ogólne i
wybrane zjawiska w obrębie czterech dyscyplin objętych programem: historii, nauk o kulturze i religii,
nauk o sztuce oraz archeologii, rozumie je w stopniu umożliwiającym rewizję istniejących
paradygmatów,
- w pogłębionym stopniu główne tendencje rozwojowe dyscyplin nauk humanistycznych objętych
programem oraz humanistyki cyfrowej, umie definiować jednocześnie jej miejsce wśród innych gałęzi
humanistyki,
- metodologię badań naukowych, stosowaną w ramach dyscyplin nauk humanistycznych objętych
programem,
- w pogłębionym stopniu kluczowe zagadnienia właściwe dla historii kultury w stopniu
umożliwiającym prowadzenie badań interdyscyplinarnych i transdyscyplinarnych w ramach dyscyplin
humanistycznych objętych programem (nauki o sztuce historia, nauki o kulturze i religii oraz
archeologia), posiadana wiedza jest uporządkowana i podbudowana teoretycznie,
- ekonomiczne, prawne i inne istotne uwarunkowania działalności badawczej oraz jej aspekty
etyczne,
- podstawowe zasady tworzenia i rozwoju różnych form transferu wiedzy i komercjalizacji wyników
badań,
- zasady funkcjonowania otwartej nauki oraz jej etyczne, prawne i społeczne uwarunkowania,
- instytucje kultury upowszechniające wiedzę o humanistyce cyfrowej, rozumie zasady ich rozwoju i
funkcjonowania w przestrzeni społecznej,
- zasady ochrony własności intelektualnej i potrafi zastosować je we własnej aktywności twórczej,
- w pogłębionym stopniu proces tworzenia zasobów cyfrowych, sieciowych repozytoriów, bibliotek i
archiwów cyfrowych, posiadaną pogłębioną wiedzę umie wykorzystać w praktyce.
Umiejętności
Absolwent potrafi:
- wykorzystać nabytą wiedzę do formułowania problemów badawczych oraz umie dobrać metody
oraz narzędzia służące ich rozwiązaniu,
- właściwie dobrać źródła (historyczne, literackie, archeologiczne itp.), dokonać ich krytycznej analizy
i twórczej interpretacji w celu rozwiązania problemu badawczego,
- zastosować właściwe metody i narzędzia cyfrowe (w tym zaawansowane techniki informacyjno-
komunikacyjne) w prowadzeniu i upowszechnieniu badań w obrębie dyscyplin reprezentowanych w
programie,
- opracować i wdrażać nowe metody i narzędzia w zakresie humanistyki cyfrowej,
- na podstawie zdobytej wiedzy stawiać i badać hipotezy badawcze, zwłaszcza z wykorzystaniem
narzędzi właściwych dla humanistyki cyfrowej,
- dostosować sposób komunikacji na tematy związane historią kultury oraz zespołem narzędzi
cyfrowych zastosowanych w badaniach i upowszechnianiu wiedzy w sposób zróżnicowany w
zależności od odbiorców,
- inicjować powstanie zespołu w celu realizacji wspólnych projektów, w jego ramach zarówno
współdziałać z innymi osobami i jak i podejmować wiodącą w nim rolę,
- samodzielnie zdobywać i utrwalać wiedzę w sposób systematyczny i uporządkowany, pozyskując
szczegółowe informacje z wykorzystaniem publikacji naukowych oraz wydawnictw pomocniczych
opublikowanych w druku lub w formie elektronicznej,
- posługiwać się językiem obcym na poziomie B2+ stosując terminologię właściwą dla dyscyplin
reprezentowanych na kierunku studiów,
- przedstawić wyniki swoich badań za pomocą nowoczesnych metod prezentacji i z wykorzystaniem
fachowej terminologii w języku polskim i obcym na poziomie B2+.
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotów do:
- samodzielnej i krytycznej oceny wiedzy i wartości prezentowanej interpretacji źródeł i opracowań
naukowych,
- uznania priorytetu wiedzy w rozwiązaniu problemów badawczych w obrębie historii kultury, z
zachowaniem szacunku dla standardów pracy i debaty naukowej,
- krytycznej oceny dorobku w dyscyplinach objętych projektem oraz własnego wkładu w rozwój tych
dyscyplin.
Absolwent prezentuje postawę otwartości na właściwy dla różnych nauk humanistycznych typ
refleksji z poszanowaniem odmiennych poglądów, gotów prowadzenia dyskusji, formułowania
merytorycznych argumentów, wypowiadania swoich racji z zachowaniem szacunku dla innych.
W przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemów poznawczych z dziedziny nauk
humanistycznych reprezentowanych przez program zasięgać opinii ekspertów i korzystać z nich w
krytyczny sposób.
Absolwent ma świadomość konieczności:
- nieustannego kształcenia umiejętności związanych z pracą badawczą, a także prezentuje
umiejętność oceny posiadanej wiedzy,
- podejmowania inicjatyw i organizacji działalności na rzecz środowiska społecznego,
- realizacji zobowiązań społecznych i podejmowania działań na rzecz interesu publicznego, zwłaszcza
w zakresie upowszechniania wyników badań z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi
komunikacyjno-technologicznych,
-podtrzymania i rozwijania etosu środowisk badawczych, w tym: prowadzenia badań w sposób
niezależny, z uwzględnieniem istniejących ograniczeń wynikających np. ze względów finansowych lub
infrastrukturalnych, respektowania zasad publicznej własności wyników badań naukowych z
uwzględnieniem reguł ochrony własności intelektualnej, ze świadomością potrzeby przestrzegania
zasad etyki zawodowej.
Absolwent potrafi kompetentnie, racjonalnie, odpowiedzialnie i komunikatywnie prezentować
publicznie własne obserwacje, sądy i postulaty związane z ponadjednostkowymi problemami
społecznymi o charakterze lokalnym lub globalnym, z uwzględnieniem zmieniających się potrzeb
społecznych.

Kwalifikacja:

Ze szczegółowymi kryteriami kwalifikacji można zapoznać się na stronie: https://irk.uw.edu.pl/