Autobiografia edukacyjna 4501-SPSE-AE
Refleksyjność, rozumiana jako zdolność do namysłu nad swoim działaniem, prowadząca do coraz lepszego rozumienia siebie i swojej dziedziny oraz do wzięcia odpowiedzialności za swoją pracę, uznawana jest dziś za jedną z najważniejszych kompetencji profesjonalnych w oświacie. Ukształtowanie „refleksyjnego praktyka” jest celem całego procesu uczenia się w Szkole Edukacji, a wstęp do realizacji tego celu to zajęcia poświęcone „autobiografii edukacyjnej”.
Biografia każdego ze studentów i studentek zawiera olbrzymią liczbę doświadczeń szkolnych pochodzących z czasów dzieciństwa i wczesnej młodości. Analiza tych doświadczeń – wiedzy uprzedniej studentów nt. uczenia się / nauczania – jest warunkiem koniecznym profesjonalnego rozwoju w Szkole Edukacji. Inaczej, przyjmowane poza świadomością dydaktyczne teorie naiwne, nawyki czy niewypowiedziane założenia dotyczące szkoły, będą nieustannie zaburzać uczenie się studentów i studentek. Nie idzie przy tym o odebranie komukolwiek ważnych, formujących doświadczeń, niekiedy kluczowych dla wyboru zawodu nauczycielskiego. Celem zajęć jest natomiast krytyczny osąd „szkolnych czasów” i potocznej teorii szkoły. Osąd ten pozwoli absolwentowi studiów stworzyć z czasem osobistą metodę dydaktyczną na mocnym fundamencie wspólnej teorii ugruntowanej w badaniach edukacyjnych.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student / studentka:
rozumie i wykorzystuje następujące pojęcia: wiedza potoczna, wiedza zdroworozsądkowa, teorie naiwne, przedsąd (w ujęciu H.-G. Gadamera), program ukryty;
analizuje swoje przeświadczenia dotyczące: istoty uczenia się, cech definicyjnych szkoły, celów edukacji, roli nauczyciela;
dyskutuje o swoich koncepcjach z innymi i konfrontuje je z tekstami naukowymi;
wyróżnia i opisuje wydarzenia formujące ją / jego wizję edukacji;
dokonuje krytycznej analizy powyższej autonarracji.
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach i przygotowanych “Dzienników podróży”.
Literatura
David Tripp, “Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu”, Warszawa 1996
Krzysztof Kruszewski (red.), “Pedagogika w pokoju nauczycielskim”, Warszawa 2000
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: