Zagrożenia i ochrona atmosfery 4030-ZOA-W
Najważniejsze zagadnienia
1. Wykorzystanie błękitno-zielonej infrastruktury oraz najnowszych rozwiązań technologicznych do melioracji klimatu obszarów zurbanizowanych oraz kreowania w nich dobrych warunków aerosanitarnych.
2. Zanieczyszczenie światłem – przyczyny, skutki, dobre i złe praktyki.
3. Lokalne, regionalne i globalne problemy związane z zanieczyszczeniem powietrza (rozwinięcie zagadnień przedstawionych w ramach Podstaw meteorologii i klimatologii oraz nowe aspekty – jak problemy związane z zanieczyszczeniem powietrza azbestem, tlenkiem węgla). Zdrowotne i środowiskowe skutki oddziaływania omawianych zanieczyszczeń powietrza. Technologiczne i prawne drogi ograniczania emisji zanieczyszczeń. Możliwości identyfikacji zagrożeń w konkretnych miejscach.
4. Monitoring zanieczyszczenia powietrza w Polsce.
5. Zanieczyszczenie powietrza na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem Polski: stan obecny oraz w ostatnich latach, środki podejmowane w celu jego poprawy.
6. Znaczenie emisji CO₂ w zmianach klimatu – źródła emisji, mechanizmy działania systemu ETS oraz podstawy transformacji niskoemisyjnej. Praktyczna analiza danych emisji CO₂ i ocena wpływu działań ograniczających emisje na gospodarkę i ochronę atmosfery.
7. Ochrona atmosfery w celach zrównoważonego rozwoju.
8. Znaczenie edukacji klimatycznej w ochronie atmosfery: wiedza, umiejętności i postawy. Rola krytycznego myślenia w komunikatach medialnych nt. zagrożeń i ochrony atmosfery.
Przygotowane przez prowadzących zajęcia materiały dla studentów będą przekazane przez system USOSmail.
Nakład pracy studenta: 2 ECTS = 2 x 25 h = 50 h
(N) – praca w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem,
(S) – praca własna (samodzielna) studenta.
Zajęcia (wykład) = 30 h (N)
Konsultacje = 8-10 h (N)
Przygotowanie (samodzielne) do egzaminu = 10-15 h (S)
Egzamin = 2 h (N)
RAZEM = ok. 50 h
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student osiąga następujące efekty:
Wiedza
zna sposoby melioracji klimatu i warunków aerosanitarnych miasta
wie, dlaczego zanieczyszczenie światłem jest ważnym problemem środowiskowym
zna najważniejsze przyczyny zróżnicowania przestrzennego i czasowych zmian stężenia najważniejszych zanieczyszczeń powietrza
zna działania podejmowane w celu ochrony atmosfery
zna sytuację Polski w zakresie zanieczyszczenia powietrza
zna rolę antropogenicznej emisji dwutlenku węgla w przebiegu globalnej zmiany klimatu
zna kluczowe założenia polityki klimatycznej w zakresie ochrony atmosfery
Umiejętności
potrafi identyfikować stany zagrożenia atmosfery
potrafi określić wpływ różnych rodzajów działalności człowieka na stan atmosfery
potrafi wskazać formy BZI pomocne w rozwiązywaniu problemów środowiskowych miasta
potrafi krytycznie analizować komunikaty medialne dotyczące zagrożeń i ochrony atmosfery
potrafi oceniać koszty i korzyści działań mających na celu ograniczenie negatywnego wpływu działalności człowieka na atmosferę
Kompetencje
jest gotów do poszerzania kompetencji zawodowych i aktualizacji wiedzy z zakresu badań atmosfery i jej ochrony
jest gotów do podejmowania działań prowadzonych z poczuciem odpowiedzialności za stan atmosfery
jest gotów do świadomego podejmowania decyzji i działań na rzecz ochrony atmosfery, uwzględniając ekonomiczne, polityczne oraz społeczne aspekty zmian klimatycznych i ich wpływ na działalność gospodarczą.
Kryteria oceniania
Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym.
Część A testu składa się zadań zamkniętych. Przy ich rozwiązywaniu student nie może korzystać z żadnych źródeł informacji. Za tę część testu można zdobyć do 15 punktów.
Część B testu składa się zadań otwartych, problemowych. Przy ich rozwiązywaniu student może korzystać z wybranych przez siebie źródeł informacji. Za tę część testu można zdobyć do 35 punktów.
W sumie za rozwiązanie testu można zdobyć do 50 punktów. Aby uzyskać ocenę pozytywną należy zdobyć co najmniej 26 punktów.
Przystąpienie do egzaminu kończącego przedmiot jest możliwe tylko dla tych uczestników wykładu, którzy wcześniej zaliczą na pozytywną ocenę ćwiczenia z Zagrożeń i ochrony atmosfery.
Sprawy organizacyjne
Obecność na wykładach nie jest bezwzględnie wymagana, jednak ciąg trzech nieusprawiedliwionych nieobecności na zajęciach będzie potraktowany jako rezygnacja z uczestnictwa w zajęciach. Ponadto student opuszczający bez usprawiedliwienia zajęcia nie może liczyć na indywidualne rozszerzone konsultacje służące tym samym celom, którym służył pominięty przez niego wykład (może na to liczyć student, który usprawiedliwił swą nieobecność). Usprawiedliwienie powinno być przedstawione bezpośrednio po wykładzie, na którym student był nieobecny.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Andrews J. E., Brimblecombe P., Jickells T. D., Liss P. S., 2000, Wprowadzenie do chemii środowiska, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa.
Bokwa, A., Kicińska, B., Kurowski, Ł., Wieczorek, L., 2022, Zmiana klimatu jako wyzwanie edukacyjne, Czasopismo Geograficzne, 93(4), 703-730
Czarnecka M., Koźmiński C., 2006, Meteorologia a zanieczyszczenie atmosfery, Akademia Rolnicza w Szczecinie, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.
Falkowska L., Korzeniewski K., 1995, Chemia atmosfery, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Florczak, E., Beck, W.C. (Eds.), 2023, Zrównoważony rozwój jako trend kształtujący współczesną gospodarkę. CH Beck.
Hewitt C. N., Jackson A. V., 2003, Handbook of Atmospheric Science. Principles and Applications, Blackwell Publishing.
Juda-Rezler K., 2000, Oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza na środowisko, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Kleczkowski P., 2020, Smog w Polsce. Przyczyny skutki przeciwdziałanie, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa.
Kurowski, Ł., Kicińska, B., 2025, Building Climate Resilience: The Contribution of Climate Literacy to Urban Environmental Efforts in Poland, [w:] University Initiatives on Climate Change Education and Research (pp. 1-18). Cham: Springer Nature Switzerland.
Olszewski K., 1995, Meteorologia zanieczyszczeń. Wybrane zagadnienia, Uniwersytet Warszawski. Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Warszawa.
Siemiński M., 2007, Środowiskowe zagrożenia zdrowia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Wiąckowski S. K., 2000, Przyrodnicze podstawy inżynierii środowiska, Stanisław K. Wiąckowski, Kielce.
Wiąckowski S., Wiąckowska I., 1999, Globalne zagrożenia środowiska, Katedra Ekologii i Ochrony Środowiska WSP, Kielce.
Zakrzewski S. F., 1995, Podstawy toksykologii środowiska, Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., Warszawa.
Raporty Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: