Sygnatury rzeczy - o pojawianiu się i znikaniu paradygmatów "dawności" w literaturze i w sztuce 4018-WYK58
1. Archaiczny, to znaczy bliski. Arche, to znaczy początek. O obecności sygnatur "niegdyś" w "teraz".
2. Szaleństwo źródłem mądrości. O związkach między religią i filozofią, o głosach wyroczni, o mowie bogów i mowie ludzi.
3. Jak Sokrates szukał prawdy i gdzie ją znajdował?
4. Dlaczego Sokratesa zazywano "akuszerką", "gzem" i drętwą"?
5. Kogo i za co chciał Platon wyrzucić z Państwa? Czym jest mit u Platona?
6. Ethos antropo daimon. Komentarze do sto dziewiętnastego fragmentu Heraklita.
7. Czym jest metafora? Język i metafora. Metafora i mit. Metafora i niewyrażalne.
8. Wjazd do Jerozolimy na ośle. Metamorfozy i metafory w mowie i w twórczości artystycznej.
9. Dlaczego Judasz wydał Jezusa za trzydzieści srebrników? O kabale i gematrii.
10. De signatura rerum. Theophrastus Bombastus von Hohenheim zwany Paracelsusem i Jakob Boehme.
11. Sygnatury rzeczy według Waltera Benjamina. Pasaż, aura i stolica znaków.
12. Sygnatury rzeczy według Aby Warburga (1). O człowieku, który rozmawiał z motylami.
13. Sygnatury rzeczy według Aby Warburga (2). Nimfa i rytuał węża. Obecność archaicznego gestu w sztuce Renesansu.
14. Sygnatury rzeczy według Aby Warburga (3). Mnemozyne. Projekt atlasu pamięci i program nauki bez imienia.
15. Sygnatury rzeczy według Aby Warburga (4). Co to jest Pathosformel? Gesty miłości śmierci w sztuce i w literaturze.
Rodzaj przedmiotu
Literatura
Giorgio Agamben, Qu'est-ce le contemporain?, Paris 2008, Rivages; Friedrich Nietzsche, "Niewczesne rozważania", Przełożyła Małgorzata Łukasiewicz, Kraków 1996, Znak.
Giorgio Colli, "Narodziny filozofii". Przełożył Stanisław Kasprzysiak, Kraków 1991, Oficyna Literacka.
Platon, "Uczta". Przełożył Władysław Witwicki, Warszawa 1982 (lub wydania następne), PWN. Czytamy "Ucztę" jak bajkę, starając się uchwycić kto w niej mówi, do kogo, kiedy i o czym oraz co mówi i robi Sokrates. Lepiej czytać "Ucztę" w oryginale lub w przekładach na angielski lub francuski, większa zabawa, ale Witwicki może być.
Hannah Arendt, "Myślenie". Przełożyła Hanna Buczyńska-Garewicz, Warszawa 1991, Czytelnik.
Platon, "Państwo". Przełożył Władysław Witwicki, Warszawa 1990, AKME (lub wydania następne). Czytamy przede wszystkim ks. II, III i X. Też lepiej czytać w oryginale, po angielsku lub francusku; Roberto Calasso, "Zatrważające baśnie". Przełożył Stanisław Kasprzysiak, "Kronos" 2008/2, s. 152-158.
Giorgio Agamben, *Se. L'Absolu et l"Ereignis", w: La puissance de la pensée. Essai et conférencens, Paris 2006, Biblioth?que Rivages, s.143-164 (tekst dostępny również po włosku i po angielsku).
Hannah Arendt, "Myślenie", jw.
Olga Michajłowna Freudenberg, "Wjazd do Jerozolimy na ośle. (O mitologii i Ewangelii)". Przełożył Krzysztof Rutkowski, w: Olga Freudenberg, "Semantyka kultury". Redakcja naukowa: Danuta Ulicka. Wstęp: Wincenty Grajewski, Kraków 2005, Univesitas, s. 1-41; Apulejusz, "Metamorfozy albo złoty osioł". Przełożył Edwin Jędrkiewicz, Warszawa 1999, Prószyński i S-ka. Uwaga! Czytamy to wydanie, bo inne zostały ocenzurowane ze strachu przed obscenami.
Charles Mopsik, "Kabała". Przełożył Adam Szymanowski, Warszawa 2001, Cyklady; Ireneusz Kania, "Nowy Testament a Kabała", w: "Opowieści Zoharu. O Kabale i Zoharze", Kraków 2005, Homini.
Carl Gustaw Jung, "Praktyka psychoterapii. Przyczynki do problematyki psychoterapii i do psychologii przeniesienia". Przełożył Robert Reszke, Warszawa 2007, Wydawnictwo KR; Zdzisław Kępiński, "Mickiewicz hermetyczny", Warszawa 1980, PIW; Giorgio Agamben, Signatura rerum. Sur la méthode, Paris 2008, Vrin (polski przeklad książki powinien ukazać się na w tym roku).
Walter Benjamin, "Pasaże". Przełożył Ireneusz Kania, Kraków 2005, Wydawnictwo Literackie.
Georges Didi-Huberman, Savoir-mouvement (L'homme qui parlait aux papillons), w: Philippe-Alain Michaud, Aby Warburg et l'mage en mouvement, Paris 1998, Macula, s. 7-20. (Przekład polski tego tekstu będzie dostępny uczestnikom seminarium).
Aby Warburg, Le rituel du serpent. Art et anthropologie, Paris 2003, Macula (Przekład polski tego tekstu będzie dostępny uczestnikom seminarium); Krzysztof Rutkowski, "Nimfa", "Konteksty. Polska sztuka Ludowa" 2009, nr 2.
Philippe-Alain Michaud, Aby Warburg et l'mage en mouvement, Paris 1998, Macula. (Przekład polski tego tekstu będzie dostępny uczestnikom seminarium).
Giovanni Careri, Aby Warburg. Rituel, Pathsformel et forme intermédiare, "LHomme" 2003, nr 165, s. 41-76; Giovanni Careri, Gestes d'amour et de guerre. La Jérusalem délivrée, images et affects (XVI-XVIII si?cles), Paris 2005, Edtitions de l'Ecole des hautes études en sciences sociale. (Przekład polski tego tekstu będzie dostępny uczestnikom seminarium).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: